Otona Blue/Hyunlix

Yara

Hyunjin ansızın ağlamaya başladı.

~Kalan Sahne~

Felix şaşırmıştı. Sakince dokundu saçlarına.

-Birkaç saat önce-

-Hyunjin planı yapıcaksın dimi sarhoş Felix'in odasına gireceksin ve dizine yatıp ağlamaya başlıyacaksın ordan birşeyler uydurursun artık. Olmadı bacaklarını okşa falan birşey yap işte sabah kalkınca ne bok olduklarını öğreniriz

-Timamdır

-Şimdi-

-Hyunjin iyimisin?

Hyunjin Felix'in bacağını okşadı gözyaşları ile.

-İyiyim

Dedi Hyunjin.

-Bugün tanıdım seni ama cidden bana çok iyi geliyorsun Felix.

-Noldu yüzüne beyim

-Birşey olmadı Hanımım

Dedi Hyunjin. Felix'in yanakları kızardı. Hyunjin Felix'e doğru döndü.

-Noldu Hyunjin ? Dudağın kaşın falan patlamış ve kanıyor.

Dedi Felix. Hyunjin'e bakıyordu. Hyunjin Felix'ten ayıramıyordu gözlerini.

-dudağımdaki yarayı öpsene Felix

-Ne?

-Öpünce geçmezse yaranın şerefsizliğidir.

Hyunjin ayağa kalktı. Felix'in vücudunda gezdiriyordu ellini.

-beyim ne yapıyorsunuz? Lütfen odanıza gidin birileri bizi görürse birşey diyemiyeceğiz.

Hyunjin yutkundu.

-Benim yatağımda

Dedi Felix. Hyunjin Felix'in sözünü yarıda kesti

-Ya bizi böyle yakalarlarsa
Kapının ardında sevişirken
Ya bizi böyle gören olursa
Koridorda sessizce öpüşürken

"Anamız babamız yok", deriz
"Evimiz yurdumuz yok", deriz

Hyunjin, Felix'in vücudundan ellini ayıramıyordu. Seni dövmemek için zor duruyorum Hyunjin. Felix kendini sıkıyordu.

-Beyim dokunmayın bana!

-lix sus lütfen. Lütfen hanımım

Hyunjin'in şeyi kalkıyordu. Noluyor bana? Aşık olamam. Saçmalama hiçbirşey yapmadım neden şeyim kalkıyo? Felix uzaklaşıyordu. Uzaklaşıyo Hyunjin kendine gel.

-Felix görmüyor musun seni seviyorum? Bırak bu gece benim ol sana çok ihtiyacım var.

-Hyunjin sarhoşsun odana götüreyim seni