Otona Blue/Hyunlix

Hikaye

-Beni kendimle yalnız bırakma seni seviyorum

~Kalan Sahne~

Nefes al Hyunjin sakin ol. Sadece gene saçmalamaya başladı.

-Tamam hiçbiryere gitmiyorum

Hyunjin beni becermişti evet biliyorum. Ama neden ona karşı böyle hissettiğimi bilmiyorum. Giderse kötü olacağını düşünüyorum. O anlık ne oldu bilmiyorum ama Hyunjin'e sarılı verdim. Bir gecede bana ne yaptıda ona bu kadar şeyler hissediyordum. Ağlamaya başladım omzunda. Tekrar. Erkektim evet ama benimde ilkimdi dün gece. Sizde kendinizi benim yerime koysanıza. Sarhoşsunuz size aşık ama gizliyen bir patronunuz ile bir otel odasına geliyorsunuz ve siz kendinize gelene kadar herşey bitmiş oluyor. Ne hissedersiniz? Abime bu geceyi asla anlatamam ben bir görev için buraya gelmiştim sadece. Aşık olmak için değildi. Veya sevişmek için değildi görevimi yapıp hayattından siktirip gidicektim. Ama hayatı benim hayatım olmuştu. Bana dokunmuyordu bile Hyunjin. Ben ona sarılırken ellerini yumruk şeklinde yapmıştı. Bana dokunamıyordu bile. Vücuduma dokunmuyordu sanki dün gece dokunmamış gibiydi. Hyunjin'i cidden suçlamıyorum. İkimizde sarhoştuk dün. Hyunjin sadece beni istemişti. Buraya getiren bendim. O hiçbir şey  yapmak istememiştir eminim.

-Geçicek geçicek bunlarda geçicek

Laflarını çok iyi hatırlıyorum. Geçicek diyordu ama hiçbiri geçmiyecekti. Benim kim olduğumu öğrenirse yaşatmıyacaktı. Bunu biliyordum. Beni  öldürtecekti biliyordum. Kim olduğumu asla öğrenmemeliydi. Öğrenirse son günlerim demektir.

-Ben gitmek istiyorum

-Nereye ?

-Uzaklara kimsenin olmadığı bir yere

~Birkaç ay sonra~

-İçeri girin

-Tamamdır şeytan

-Kardeşimi almadan çıkmayın

-Tamamdır efendim

Siyah kuşanımlı silahlı beyefendiler içeri girdiler. Ajan gibiydiler. Bir adam çıktığı gibi indiriyordular. Hedef şeytanın kardeşini geri almaktı.

-F2 koridor bilinmeyen ekip var

-Silahlı ekipleri getirin. Kızıl şeytan bize bunu yapıyorsa bizde onların ekibini indireceğiz. (inleme sesleri geliyordu arkadan acı bir şekilde)

Ayağa kalktı.

-Biraz daha ses çıkarırsan sevgilim hiç hoş birşeyler olmuyacak.

Sandalyeye tutsak ettiği kişinin yüzünü kaldırdı. Yüzü kanlar içindeydi ağzında bantlar vardı. Bant olsada ağzından kan geldiği belliydi. Yüzünü sevdi.

-Bak orada kim var? Bizi sen bu hale getirdin. Düğün gecesi kaçmandan belliydi zaten.

Ellerini saçlarına götürdü tutsak olan kişinin. Saçını çekti.