Gördüğüm her deniz bana seni hatırlatır
içimde bir yerlerde yaşıyorsun elbet ama eserin yok gibi
Asıl bilinmez sen kimsin eftelya
Her liman da sen gelirsin aklıma
Hala yedi yaşındasın büyümek yasak sana
Her üzüldüğümde sen gelirsin bu dolu aklıma
Asıl bilinmez sen kimsin eftelya
Bir tek ben bilirim seni ve masumluğunu
Hep çoçuk kal büyüme olur mu
Ben düşünüyorum ikimizin yerine
sen üzülme ben üzülüyorum bunu bil de
Eftelya bir deniz kızı
Kayalıklar ruhen aynası
Yaşar sonsuza denk orada
Birtek ben bilirim yanını doyasıya
Asıl bilinmez sen kimsin eftelya
Deniz ve geceyi hatırlatırsın bana
Ben büyüdüm sen büyüme aklımda
Kimse göremez zaten ben dışında
Eftelya o yedi yaşında ki ben
Kaldı içimde tek çoçuk yan
Sen de büyüme eftelya
kayalıklar küser sonra denizle bana
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİLİKLERDE EFTELYA
PoetryBelki de daha ufacıkken sende şiir dinlemeyi severdin . Belki duygularından uyuyarak değil de sende yazarak kaçıyorsun . ortak noktalar çıktı bile belki de bir çoğunuzla . Buraya şuana kadar yazdığım her şeyi değil belki ama bir çoğunu aynı duygular...
