Beyefendi /yarı texting/

58. Bölüm

58. BÖLÜM~
.
.
.
.
.
.

" Aşkım abartmadın mı biraz?"

Barın elindeki bebek elbisesine kısa bir bakış attıktan sonra o elbiseyi de diğer bebek kıyafetleriyle oluşturduğu dağın üzerine tüy dikercesine koymuştu.

" Hiç de bile. Benim kızım bu kıyafetlerin hepsini giyinecek. Hatta ileride babasına fashion show da yapacak. Pare düşünsene, sana benzeyen bir tane kız çocuğu. Üzerine giydiği elbiseleri bana gösterip baba nasıl olmuşum? Diye soruyor."

Barın'ın heyecanına gülmemek elde değildi. Kızı olacağını öğrendikten hemen sonra bir bebek mağazasına gelmiştik ve Barın ne bulursa alıyordu.

" Biraz da oğullarımıza mı kıyafet alsak diyorum. Bu gidişle üçüne de etek giydiricem gibi duruyor. Sahi kaç tane etek aldın sen Barın? Hayır haberim yok da onuz kızlarımız mı oluyor? Ne bu alışveriş çılgınlığı? İsraf bir kere. Hem bebekler hızlı büyür. Aldığın bu kıyafetlerin yarısını giyinemeden büyüyecek çocuk."

Çok haklıyım! Aksini iddia eden etmesin!

" Haklısın güzelim. Ama biz yine de bu bebek kıyafetlerinin hepsini alalım. Kızımıza yetecek kadarını ayırıp geri kalanıni ihtiyaç sahiplerine veririz. Ne dersin?"

Peçete lazım derim çünkü birazdan rimelim akacak.

" Barın, bu çok güzel bir fikir." Gözlerim dolduğunda Barın saçlarımın arasına bir öpücük kondurmuştu.

" Artık biraz da oğullarımıza kıyafet bakalım. Sıpalara elbise giydirmek zorunda kalacağız yoksa."

Ağlarken beni güldürebilen tek insan sen falan mısın Barın?

______

" Aşkım sana bir şey soracağım."

Yeni duş aldığım için ıslak olan saçlarıma sardığım havluyu komidinin üzerine öylece bırakırken sorduğum soruyla birlikte yatakta bağdaş kurmuş, elindeki tarak ve saç kurutmasıyla beni bekleyen kocamın bakışları beni bulmuştu.

" Sor güzelim."

Önüne oturduğumda saç kurutma makinasıyla saçlarımı kurutmaya başlamıştı bile.

" Şu beni sapık sarhoştan kurtaran adam." Barın hafifçe duraksadığında merak duygum iyice kemirmeye başlamıştı içimi.

Barın'la aralarında geçen o bakışma birbirini ilk defa gören iki insanın bakışması değildi. Bundan emindim.

" Adı sanırım Çağrı'ydı." Üzerme yeni giymiş olduğum şortlu pijama takımımın yakasını hafifçe düzelttim.

" Onunla daha önceden bir tanışıklılığın var mı?" Birkaç saniye sessizlik.

" Var. Yani vardı. Bir süredir kendisiyle görüşmüyoruz. O yüzden onu birden karşımda gördüğümde şaşırım."

Gergince konuşmasıyla gözlerimi hafifçe kıstım ve karşıdaki boy aynasından Barın'ın yüzünü incelemeye başladım.

Durgundu. Hem de fazlasıyla.

Saçlarımı kurutması bittiğinde bu sefer de eline tarak almış ve açıtmamaya özen göstererek saçlarımı taramaya başlamıştı.

" Neden görüşmüyordunuz?" Konunun tamamını öğrenemeden rahat edemeyecektim.

" Tartıştık. Büyük bir tartışmaydı. Ve o günden sonra bir daha da görüşmedik. Üç yıl oldu sanırım."

Dalgınca konuşmasıyla kaşlarım hafifçe çatılmıştı. Tarağı komidinin üzerine bıraktığında arkamı döndüm.

" Segilim iyi misin?" Hafif endişeli çıkan sesime karşılık beni rahatlatmak için hafifçe gülümsemişti.