The Lost Princess

Chapter 37

"What made you think na ako ang prinsesa?" tanong ko.

"Dragon. Only a princess can summon that dragon." saad ng head ng council.

"But I didn't summoned it." saad ko.

"But the dragon protected you. It shows that they know you and only the lost princess can tame that dragon." saad nito na ikinatango naman ng iba.

"Then where's the dragon?" tanong ko.

"You've lost your consciousness that time and after making sure that you are fine and safe, the dragon flew back to Mount Dragia." saad ng isa.

"So what do you think about the plan?" tanong ni Prince Jasper.

"Ahm I think you must keep all the students and other villagers safe first. Then, we can plan the attack to the dark kingdom." I said even though I am not sure about it.

"You're right. We already found a place for the villagers to take refuge and the students will stay at the academy to protect it." saad ng isa pang member ng council.

"Before that, we should also train all the soldiers and the students." saad ni Prince Jasper.

They keep on talking and making plans until someone entered the room wearing a white gown with gold design and a gentle smile on her lips.

"Your majesty." bati nilang lahat at yumuko kaya napayuko na rin ako.

"Continue on your work, I'll take my daughter with me. We will be going to the academy. My husband will come here after we leave to help you on planning. Your friends will be joining, Prince Jasper." saad ng reyna at lumapit sa akin.

Dahan-dahan niyang hinawakan ang kamay ko at lumabas kami ng silid.

"Magbihis ka na at hihintayin kita sa labas ng palasyo. Nakalagay na sa higaan mo ang dapat mong suotin." saad nito at hinalikan ako sa pisngi bago lumabas ng palasyo kaya pumunta na rin ako sa silid ko.

Agad ko namang sinuot ang nakalatag na gown sa kama ko. Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin at masasabi ko na ang ganda ng damit pati na rin ang heels. Nakita ko na may korona ring nakalagay sa kama kaya kinuha ko ito at sinuot.

'Kung babalik lang naman kami ng academy eh bakit kailangan na ganito ang suot ko?'

Nakitang kong naghihintay ang reyna sa harap ng malaking fountain kaya mabilis akong lumapit sa kanya.

"Pasensya na po at natagalan ako." hingi ko ng paumanhin na ikinangiti lang niya.

"Its okay as long as your here now. Lets depart." saad nito at pumasok sa kalesa kaya sumunod ako sa kanya.

-----

"Claire, kailangan ba talagang sa palasyo ka mananatili? Paano yung pag-aaral mo and I thought sabay tayong magsasanay?" tanong ni Dahlia ng paalis na sana kami.

"Gusto ko nga na manatili dito kaso mukhang hindi iyon ang gusto nila. Paano kung sumama ka na lang sa akin at doon tayo magsasanay? Panigurado namang papayag sila." saad ko.

Napa-iling lang ito at ngumiti pero mukhang ayaw niyang sumama sa akin.

"May problema ba?" tanong ko.

"Wala naman. Paalala lang kasi ni headmaster na lahat kami ay mananatili rito upang magsanay." saad nito.

"Kakausapin ko ang reyna tungkol sa pagsama mo sa akin para naman may kasama ako sa palasyo." saad ko at lumapit sa reyna na nasa loob ng kalesa dahil ilang minuto ay aalis na rin kami.

"Ahm pwede bang sumama si Dahlia sa akin sa palasyo?" tanong ko.

"Oo naman anak, tsaka para na rin may kasama ka." sagot nito kaya hinila ko si Dahlia papasok ng kalesa.

"Magandang araw po, mahal na reyna." bati nito at binati rin siya nito pabalik.

"We will train together since matagal na rin ng huli tayong nagsanay ng magkasama." saad ko at bumalik na kami ng palasyo.

Pagkarating namin ng palasyo ay agad na sumalubong sa amin ang hari at niyakap nito ang reyna bago bumaling ang atensyon nito sa amin.

"Take a rest you two, your training will start tomorrow morning. Hope you will have a wonderful stay here lady Dahlia." saad nito.

"Dear, take a good rest. Also, don't exhaust yourself during trainings. Even though the war is coming, you are still our daughter that we need to potect." he said to me before hugging me.

"Sure, I'll do what you said." saad ko kaya pumasok na kami sa palasyo.

-----

For the whole month ay nagsasanay kami kasama ang mga kawal at minsan ay kasama namin ang tatlong prinsipe at ang prinsesa bago sila umalis para sa sarili nilang misyon.

"A letter for the princess." saad ng kawal na kakarating lang at agad ko naman itong kinuha.

Nagpapahinga kami ngayon matapos ang limang oras na pagsasanay. Nasa loob ng palasyo si Dahlia dahil kumuha ito ng pagkain habang nandito naman ako sa training grounds kasama ang mga kawal.

Agad ko itong binuksan at binasa.

"Dear Princess,

I was told to write a letter for you by the headmaster saying that an army of the opposing kingdom are marching towards the academy and destroying everything that goes on their way.

We asked for aid to protect the beloved academy and more helpful tactics to win the upcoming battle.

Hoping for your kind response, thank you!

- Ava

Agad akong pumasok sa palasyo upang ipalam ito sa hari at reyna. Nakasalubong ko si Dahlia kaya agad itong sumama sa akin.

"We have to go back to the academy then." saad nito na ikinatango ko.

Nakita ko ang mga magulang ko sa throne hall at mukhang seryoso ang pinag-uusapan nilang dalawa dahil nagulat sila ng pumasok kami.

"What is it, dear?" tanong ng hari kaya binigay ko sa kanya ang liham.

"I'll go to the academy with Dahlia and some soldiers." saad ko na ikinatingin ng reyna sa akin.

"Dear, you must be careful then." saad nito.

"The highnesses hasn't returned yet from their tasked on finding what happened on the elemental stones. Then, we onky have you to lead the battle on the academy." saad ng hari at lumabas ng throne hall kaya sumunod kami sa kanya.

"I need a hundred soldiers to accompany my daughter to the academy." He ordered on one of the soldier who immediately leave to gather the soldiers.

"I'll go to my room to prepare." saad ko at mabilis na pumunta ng kwarto ko.

After some preparations, agad rin kaming umalis papuntang academy.

"Hope that all of us will be safe."