İlk konuşma

22 2 3
                                    

"Atlantisim nerdesin"

"Yokum ben"

Babamla saklambaç oynamak en sevdiğim şeydi ama beni her seferinde buluyordu

"Atlantis burdasın kızım biliyorum"

"Hayır burda değilim ben"

Babamın ayak sesleri benden uzaklaşmaya başlamıştı bende gittiğini sanıp saklandığım koltuk arkasından çıkıp

Salonun kapısına doğru yürümeye başladım kapıdan çıkamadan biri belimden beni kavrayıp beni kucağına almıştı

Kim olduğuna baktım babamdı saklanmış benide kandırmıştı

"Bak buldum seni"

"Ama bu hile"

"Hile değil bu Atlantis bu sadece eşitlik adaletsizliği yok etmek"

"O ne demek baba"

"Adalet insanların haklarının eşitliğidir ama çoğu insan adaletsizliğe mağruz kalıyor"

"Neden ki baba"

"Orası her insana göre değişir Atlantis"

Diyip beni kucağından indirdi elimi tuttu hirlikte bahçeye çıktık

☆゚⁠.⁠*⁠・⁠。゚☆゚⁠.⁠*⁠・⁠。゚

Ağlayarak uyanmıştım rüyamda yine babamı görmüştüm bana hep Atlantis derdi nedenini asla söylememişti
Yine ufak tefek krizlerimden birini

Atlaşmıştım yatağımda oturur pozisyona geldim ve ayaklarımı yataktan aşağı uzatıp sallamaya başladım

Yatağımın kenarındaki telefonumu alıp saate baktım saat dörttü yüzümü sıvazladım yataktan isteksiz bir şekilde kalktım

Bu saatten sonra uyuyamazdımda zaten kalkıp yüzümü yıkadım mutfağa yöneldimbir şeyler atıştırdım odadan kulaklığımı üzerimede

hırkamı alıp balkona çıktım
Buz gibi betona oturup kulaklığımı kulağıma taktım telefonumu açıp

"Gerçekliğim" adlı müzik listesinden
Seksendört-Anlayamazsın şarkısını açıp mırıldanmaya başladım

" Uyanmadan bilemem ki "

" Anlayamazsın,kaçamazsın "

" Dertten,kederden
kurtulamazsın "

" Bittim gururdan,bu sevdadan "

" Ne hale geldim anlayamazsın "

Gözlerimden yine yaşlar süzülüyordu
Şarkılar sanki beni anlatıyordu

Alaz Ardar

Sigara içmek için saat dört buçuk gibi balkona çıktığımda onurla beni ayıran kızı Elisayı gördüm sessiz bir şekilde ağlıyordu

Neden ağlıyorduki onu geçtim bu saatte neden uyanıktıki aklımda çeşitli yaşayabileceği senaryolar kurdum

Balkona yavaş adımlarla ilerledim kapıyı açıp balkona çıktığımda beni fark etmedi bolkondaki tabureye oturup cebimden sigaram ile zippomu

Boşluğun İçinde Birbirimizi BuldukWhere stories live. Discover now