Mahkum...~

Bölüm 5 ~ Hoşçakal...

    Çok zor olacak anlıyorum onlar içinde benim içinde...

    Mahkeme başlamak üzereydi Ateşin gözleri benim üstümdeydi... Elif'in ailesi gelmişti...

    Annesi mahvolmuştu o halleri beni çok üzmüştü... Bana elifin ailesi nefret dolu gözlerle bakıyorlardı... Korkuyordum.

    Avukatlarımız vs. kişiler geldi ve mahkeme başladı... Savcı konuşmaya başladı; 

"Nehir Akar cinayet olayına karıştığınızı kabul ediyor musunuz?"

"Evet..." dedim yere bakarak...

    Ateş bir anda konuşmaya başladı..;

"O olay olurken ordaydım! O hiç bir şey  yapmadı!"

    Savcı bir anda elindeki çekici tahtaya vurdu;

"Ateş bey sessizlik! Yoksa dışarı atılırsınız" dedi kızarak...

"Evet Elif Uludağ'ın annesi Ayfer hanım Nehir Akardan şikayetçi misiniz?"

"Evet şikayetçiyim... Kızıma bunu yapan ceza almalı..." kadın göz yaşlarını tutamadı...

"Peki Elif Uludağ'ın babası Kemal bey siz şikâyetçi misiniz?"

"Evet şikayetçiyim" dedi 2 kişi Şikayetçi bundan sonrada kurtuluşum yoktu...

    Annem ve Babam korkuyordu ve üzülüyordu çünkü artık bittiğini biliyorlardı... Bilerek avukat tutmadım annemlere de tutturmadım...

    Çünkü ben yapmadığım bir şeyi itiraf etmeseydim Ateşi tutuklarlardı... Neden onu korumak istiyorum onu da bilmiyorum... Belki de o beni koruduğu içindir...

    Savcı tekrardan konuşmaya başladı..;

"Sayın Nehir hanım... Elif Uludağ'ın tüm ailesi sizden şikâyetçi ve bu sizin ilk suç kaydınız olduğu için... 5 yıl hapis cezası aldınız... Yani 10 eylül 2029 da serbest kalacaksınız...Mahkeme bitmiştir."

    Ateş çok kızgın duruyordu..;

"Nasıl bitti?! Şahit olarak buraya geldim bir kelime bile ettirmediniz onlar şikayetçi hemen hapis, bu kızında ailesi var lan! Onları bile konuşturmadınız! Bu Mahkeme Mahkeme değil savcı bey!"

    Ateş çok kızgındı Savcı bir şey demeden çıktı gitti bir kaç polis beni tutup dışarı çıkardılar Ateş ide zorla çıkarıyorlardı... Beni polisler arabaya tam bindireceklerdi ki annem seslendi..;

"Kızım!" polisler beni durdu ve ailem ile Konuşmam için 2 dakika verdiler..;

"Anne..." dediğimde Bana sardı ve Ateşin geldiğini gördüm..;

"Kızım neden..."

"Anne bir şey olmaz 5 yıl sadece..."

"Kızım hatırlıyor musun küçükken hep polis olmak isterdin..."

"Üzgünüm anne... Ama artık olamayacağım"

    Ateş seslendi..;

"Nehir!"

"Ateş?"

"Kendi hayatını mahvettin Nehir..."

"Senin için Ate-" derken polisler beni arabaya bindirdiler...

    Camı açıp..;

"Hoşça kal Anne! , Hoşça kal Baba! , Hoşça kal Ateş... 5 yıl sonra görüşürüz..." 

    Dedim ve camı kapattım onlar nedenini bilmiyorum... Ama onları çok özleyeceğim... Bir anda bir polis benimle konuşmaya başladı..;

"Polis mi olmak istiyordun?"

"Evet...Küçükken..."

"Ama artık olamayacaksın"

"Maalesef evet"

"Bence bu suçu senin gibi tatlı görünümlü bir kız işleyemez"

"Ama görüyorsun"

"Haklısın işleyen biri şuan karşımda duruyor..."

    Konuşmayı daha fazla uzatmadı...

     Cezaevine varmıştık araba durdu ve polisler indi benimde kapımı açıp indirdiler ve cezaevine girdik beni kapılardan geçirdiler ve beni bir kapının önüne getirdiler kapının kilidini açtılar ve beni içeri sokup kapıyı tekrar kapattılar 

    arkamı döndüğümde bir çok benim yaşımda olan kadınlar ve erkekler vardı şaşkın şaşkın bakıyordum onlara... onlarda bana bakıyorlardı ve aralarından bir kadın gelip;

''Merhaba tutukevine hoş geldin yeni arkadaşım'' 

    Çok tatlı birine benziyordu korkmuş bir şekilde ''H-hoş buldum'' dedim;

''Korkmana gerek yok benim adım Zümra seninki ne?''

''Nehir...''

''Aramıza Hoş geldin Nehir arkadaşın olmaktan memnun olurum''

''Olur...''

''Tamam o zaman gel sana nerede yatacağını gösteriyim''

    Çok tatlı bir kız arkadaşım olmuştu... hiç sıkılmayacaktım belli onu takip etmeye başladım;

''Sen burada yat bende senin üstünde yatıyorum''

''Tamam teşekkür ederim Zümra''

''Teşekkür etmene bile gerek yok''

    Herkesin bana garip baktıklarını gördüm;

''Zümra herkes bana bakıyor korkuyorum''

''Herkese öyle yapıyorlar boş ver''

''Tamam Zümra yaşın kaç?

''19 yaşındayım sen?''

''Bende 18 yaşındayım herkes 18,19,20 yaşlarında mı?''

''Evet''

''Hiç büyük yok yani?''

''bu tutukevi bu yaşlara özel çünkü''

''ha tamam Zümra ben seni çok sevdim...birbirimizi iyice tanıyalım mı?''

''olur Nehir'' 

    Ben Zümra'yı çok sevmiştim... 5 yıl asla ama asla yalnız kalmayacaktım ama Zümra'yı iyice tanımalıydım...

Aileme istemeden bir yara bıraktım...