[Unicode]
အရမ်းကျယ်ဝန်းလှတဲ့ အခန်းတစ်ခု
"ဟင့်! အဲ့လိုမလုပ်ပါနဲ့ သခင်လေးရယ် တောင်းပန်ပါတယ်"
"ဒီလိုအချိန်မှာသခင်လေးက ပိုပြီး စိတ်ကိုတည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ..."
"တော်တော့ အန်တီmari!"
"ကျွန်တော်ဆက်ပြီးသည်းမခံနိုင်တော့ဘူး"
"ကျွန်တော့်သမီးကိုသူ့လိုလူလက်ထဲမှာထားခဲ့ ရင် ကျွန်တော့ကိုကျွန်တော်ခွင့်လွှတ်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး"
"ကျမ..အဲ့လိုလဲမဟုတ်ပါဘူးသခင်လေးရယ် သခင်ကြီးက kiyar လေးကိုရော သခင်လေးကိုပါအရမ်းချစ်ပါတယ်"
"ကျမ သခင်ကြီးကိုငယ်ငယ်တည်းကထိန်းကျောင်းလာတာမို့လို့ သူ့ရဲ့စိတ်အခြေအနေကိုကျမအသိဆုံးပါ သခင်လေးရယ်"
"စိတ်လိုက်မာန်ပါမဆုံးဖြတ်ပါနဲ့"
"အန်တီmariရယ် ကျွန်တော် သည်းခံနေခဲ့တာကြာလာပြီပဲ သူ့ကိုကျွန်တော်နားလည်မပေးနိုင်တော့ဘူး"
"သူကလည်းကျွန်တော့ကိုနားလည်တာမှမဟုတ်ပဲ"
"ကျွန်တော်ကပဲလက်လျော့ပေးပါ့မယ်"
"လာ kiyar သမီးရဲ့ အသည်းနှလုံးမရှိတဲ့ ဖအေကို စိတ်မဖြတ်နိုင်ဖြစ်မနေနဲ့ သူက နင့်မိထွေးကို နင့်ထက်ပိုချစ်ပြနေတာ"
"ဝါး ~ဝါး ဖေ..ဖေ"
"ဟင့် သမီးလေးရယ် ပါးပါးမကောင်းတာပါ"
"စိတ်ချ သမီးလေး ပါးပါးကပဲ အဖေနေရာရော အမေနေရာမှာပါနေပေးမှာမို့ သမီးလေး ဒီလောက အလယ်မှာ အားမငယ်စေရဘူး"
"နာနာရေ"
"ဘယ်ကနာနာလဲ"
"နင့်အနောက်ကနေခေါ်နေတာ"ဟုပြောကာ ခေါင်းကိုခေါက်ချလိုက်သည်
မျက်နှာချိုသွေးရင်း"အော် အမေ.. ဟီး"
<<<<<<<<
Introဆိုတော့ ဒီလောက်ပဲနော် ဒါဒါတို့
တကယ်တော့ လေ Narကခုမှ စာစရေးတာပါတစ်ချို့ဟာလေးတွေက seniorတွေရေးထားတာနဲ့တူနေနိုင်ပါတယ် အတတ်နိုင်ဆုံးကွဲအောင်တော့ရေးထားပါတယ် ဒီတိုင်းစိတ်ကူးထဲပေါ်တဲ့တိုင်းချရေးမှာပါ plotကိုတော့သေချာကြီးမစဉ်းစားရသေးပါဘူး ခုထိဖတ်ပြီးနေမှတော့ မထူးပါဘူး endingထိဖတ်ပေးကြပါနော် ဒါဒါတို့ 🥰
[Zawgyi]
အရမ္းက်ယ္ဝန္းလွတဲ့ အခန္းတစ္ခု
"ဟင့္! အဲ့လိုမလုပ္ပါနဲ႔ သခင္ေလးရယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"ဒီလိုအခ်ိန္မွာသခင္ေလးက ပိုၿပီး စိတ္ကိုတည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ ..."
"ေတာ္ေတာ့ အန္တီmari!"
"ကြၽန္ေတာ္ဆက္ၿပီးသည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး"
"ကြၽန္ေတာ့္သမီးကိုသူ႔လိုလူလက္ထဲမွာထားခဲ့ ရင္ ကြၽန္ေတာ့ကိုကြၽန္ေတာ္ခြင့္လႊတ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး"
"က်မ..အဲ့လိုလဲမဟုတ္ပါဘူးသခင္ေလးရယ္ သခင္ႀကီးက yutaေလးကိုေရာ သခင္ေလးကိုပါအရမ္းခ်စ္ပါတယ္"
"က်မ သခင္ႀကီးကိုငယ္ငယ္တည္းကထိန္းေက်ာင္းလာတာမို႔လို႔ သူ႔ရဲ့စိတ္အေျခအေနကိုက်မအသိဆံုးပါ သခင္ေလးရယ္"
"စိတ္လိုက္မာန္ပါမဆံုးျဖတ္ပါနဲ႔"
"အန္တီmariရယ္ ကြၽန္ေတာ္ သည္းခံေနခဲ့တာၾကာလာၿပီပဲ သူ႔ကိုကြၽန္ေတာ္နားလည္မေပးႏိုင္ေတာ့ဘူး"
"သူကလည္းကြၽန္ေတာ့ကိုနားလည္တာမွမဟုတ္ပဲ"
"ကြၽန္ေတာ္ကပဲလက္ေလ်ာ့ေပးပါ့မယ္"
"လာ yuta နင့္ရဲ့ အသည္းႏွလံုးမရိွတဲ့ ဖေအကို စိတ္မျဖတ္ႏိုင္ျဖစ္မေနနဲ႔ သူက နင့္မိေထြးကို နင့္ထက္ပိုခ်စ္ျပေနတာ"
"ဝါး ~ဝါး ေဖ..ေဖ"
"ဟင့္ သမီးေလးရယ္ ပါးပါးမေကာင္းတာပါ"
"စိတ္ခ် သမီးေလး ပါးပါးကပဲ အေဖေနရာေရာ အေမေနရာမွာပါေနေပးမွာမို႔ သမီးေလး ဒီေလာက အလယ္မွာ အားမငယ္ေစရဘူး"
"နာနာေရ"
"ဘယ္ကနာနာလဲ"
"နင့္အေနာက္ကေနေခၚေနတာ"ဟုေျပာကာ ေခါင္းကိုေခါက္ခ်လိုက္သည္
မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးရင္း"ေအာ္ အေမ.. ဟီး"
<<<<<<<<
Introဆိုေတာ့ ဒီေလာက္ပဲေနာ္ ဒါဒါတို႔
တကယ္ေတာ့ ေလ biyarကခုမွ စာစေရးတာပါတစ္ခ်ိဳ႕ဟာေလးေတြက seniorေတြေရးထားတာနဲ႔တူေနႏိုင္ပါတယ္ အတတ္ႏိုင္ဆံုးကြဲေအာင္ေတာ့ေရးထားပါတယ္ ဒီတိုင္းစိတ္ကူးထဲေပၚတဲ့တိုင္းခ်ေရးမွာပါ plotကိုေတာ့ေသခ်ာႀကီးမစဥ္းစားရေသးပါဘူး ခုထိဖတ္ၿပီးေနမွေတာ့ မထူးပါဘူး endingထိဖတ္ေပးၾကပါေနာ္ ဒါဒါတို႔ 🥰
YOU ARE READING
UNKNOWN
Fanfiction"အဆုံးသတ်ကထင်သလို ဖြစ်မလား" စိတ်ကူးယဥ်သက်သက်သာ Ongoingသွားပါမယ်နော်
