Tatlı Rüyalar +18

10.

(1147 Kelime) Sınır 10 vote 25 yorum. İYİ OKUMALAR!
__________

"Bana.. Aşık olman derken?" diye sordum titrek bir nefesle.

Cevap vermek yerine üstümden kalktı ve benimle göz teması kurmadan gidip kapıyı açtı ve geçmem için bekledi.

Ayağa kalkıp yanına gittiğimde kapıdan geçmek yerine ona bakmaya devam ettim boş gözlerle.

Sonunda bana boş bir ifadeyle bakıp elini kaldırdı ve baş parmağıyla kapıyı gösterdi.

"Davetiye bekliyorsan bunun için uğraşamam. Geç hadi" buz gibi çıkan sesiyle biraz ürksemde bunu belli etmeyerek dediğini yaptım ve kapıdan geçtim.

Arkamdan gelip hızlıca ilerledi ve önüme geçerek beni yönlendirdi.

Geniş koridoru geçtikten sonra önümüzdeki merdivenlerden inip aşağı indik. Sol tarafımızda kalan demir kapıya yöneldik.

Ayaz kapıyı açmadan önce takım elbiseli biri onun yanına geldi ve eline bir anahtar verip başıyla Ayaz'ı selamladı ve yine gözden kayboldu.

Ayaz kapıya ilerleyip anahtarı taktı ve kapıyı açtı yine bana bakmadan konuştu.

"Dışarda bizim çocuklar seni evine bırakacaklar onlara güvenebilirsin. İkinci arabaya bineceksin" dedi ve gitti.

"Ayaz! Bekle! Dursana ya! Nereye? Hey! Beni burada bırakmayacaksın öyle değil mi? Az önce yaşadıklarımız neydi? Ayaz!"

Söylediğim hiç bir cümlede bana bakmamış olsada son kurduğum cümlede olduğu yerde durmuştu.

Başını hafifçe arkaya döndürerek dudaklarını araladı.

"Bunu kendin anlamalısın Leya. Anlamıyorsan yaşanılanlar bir hiç olarak kalır." dedi buz gibi sesiyle ve çekip gitti.

Kaç dakika geçtiğinin farkında değildim ama hala Ayaz'ın gittiği yere bakıyordum.

Şu an oranın boş olduğunu bildiğim halde.

Taki biri beni kolumdan dürtükleyene kadar.

Sıçrayarak arkamı döndüm ve omzumdan dürtükleyen kişiye baktım.

"Atahan! Ne oluyor? Sen bari bana anlatsan..." dedim Atahan'a bakarak.

Ama her zaman yüzünde olan gülümsemesi bu sefer yoktu ve yüzünden hiç bir ifade anlaşılmıyor, hiç bir mimik göstermiyordu.

Kolumdan nazikçe tuttu ve beni kapıya yönlendirdi.

"Atahan bekle bana anlatman lazım. Nolur!"

Durdu. Dönüp bana baktı ve hüzünlü bir gülümsemeyle omuz silkip tekrar yoluna devam etti.

Atahan beni Ayaz'ın dediği gibi ikinci arabaya değil birinciye götürmüştü.

"Ama Ayaz ikinci araba-"

Cümlemi tamamlamama izin vermeden kapımı açtı ve beni oturtturdu. Kapımı kapatıp kendiside şoför koltuğuna geçti ve arabayı çalıştırdı.

Arabanın dijital ekranına gözlerim kaydı.
Öğlen olmuş hatta ikindiye geliyordu. Saat tam olarak 15.35 idi.

Bir dakka.. Telefonum nerde?

EN ÖNEMLİSİ DORUK NERDE?!

"Atahan dur!" dedim hızla ona dönerek.
Araba sürdüğü için bana bakmadan cevap verdi.

"Ne oldu Leya bir sorun mu var?"dedi aynadan bakarak.

" Telefonun yanında mı? Nolur yanımda de.. Doruğu aramam lazım çok merak etmiştir!" kaşlarını çattı önce sonra önüne geri döndü.