OLMAZLARA İNAT

27

Artık çekinmek yok bundan sonra aşk için sonuna kadar savaşmak var. Göz göze bakmamız çok uzun süre devam etmemişti. Hemen gözlerini gözlerimden çekip

" sınav döneminde olduğunu unutma alin " dediğinde oflayarak

" unutmama hiç  izin vermiyorsunuz ki " demiştim. Feyza tekrar derin nefes alıp  konuşmaya başlamıştı. Sanırım gerçekten konuşmakta ya da ne konuşacağı konusunda zorlanıyordu.

" Beni sevmemelisin. Derslerine, ailene, arkadaşlarına odaklanmalısın zaten aile içinde yeterince sorunla baş etmek zorundasın bir de bu sorunu ekleme kendine "

" beni düşünüyorsun, kesin bana aşıksın " diyip sesli bir şekilde gülünce

" hayır, hayır değilim gerçekten " diye telaşla açıklama yapınca gülüşümün şiddeti daha da artmıştı.

" Sadece şaka yapıyordum "

" biliyorum zaten " diyip göz devirince yanaklarını avuç içime alıp sıkıştırmak istiyordum, neden bu kadar tatlıydı ki :)

" çok tatlısın " dediğimde şaşkınlıkla yüzüme bakıp

" hıı " diye bir ses çıkarmıştı. Kadının her şeyi tatlıydı yaa, her tepkisi..

" Hadi kalkalım mı ben üşüdüm " dediğimde

" olur kalkalım " demişti. Az önce çay aldığımız adama parasını ödedikten sonra arabaya binmiştik. Kalkmak istememin nedeni üşüdüğümden dolayı değildi sadece benim onu sevmemem gerektiği ile ilgili maval okumasından ve bu sohbeti bu şekilde devam ettirmesinden sıkılmıştım. Ondan hoşlandığımı daha bugün öğrendi her şeyi sıcağı sıcağına konuşmaya gerek yoktu bence. Eğer onun da benden hoşlandığına emin olsaydım bu konuşmayı yapardım ama hoşlanmıyor. O yüzden bu aşk meşk konularını onu kendime biraz alıştırdıktan sonra konuşmak istiyordum.

Arabayı çalıştırıp sürmeye başladıktan hemen sonra Feyza konuşmaya başlamıştı

" direkt eve mi bırakayım yoksa gitmek istediğin bir yer var mı "

" eve bırak lütfen "

" tamam " diyip arabayı sürmeye devam etmişti. Sanırım onun da sahilde söylenenler dışında söyleyecek bir şeyi yoktu. Bana karşı kibar ve anlayışlı davranmıştı zaten böyle olacağını biliyordum. Çünkü o gerçekten gönüllerin en yücesine sahip bir kadındı. ( cuma mesajı gibi bir cümle oldu xndndjx ) Feyza yola doğru bakmaya devam ederken yarım ağıxla konuşmaya başladı.

" bunu arkadaşların biliyor mu "

" neyi "

" bunu işte "

" neyi söylesene "

" sürekli dillendirmek zorunda bırakma beni "

" Senden duymak hoşuma gidiyor belki "

" Her neyse, bana aşık olduğunu diyorum senden başkası biliyor mu "

" hayır ama irem anlamış sanırım "

" nasıl "

" o gece onun mekanına gittiğimizde "

" Siz sürekli mutfaktaydınız nerden anladı "

" işte ben niye mutfaktaydım"

" yemek yemek için "

" neyse, sen böyle şeylere kafa yorma ben o günden beri aşırı merak ettiğim bir şeyi sorabilir miyim sana "

" tabi"

" iremin babası ile aranızda bir şey mi var" diye direkt bir soru yöneltince anlamayan gözlerle bana bakmıştı. Sonra hafifçe tebessüm edip önüne dönmüştü. Bir kaç saniye süren sessizliğin ardından konuşmaya başlamıştı.