bu olaylardan 16 saat sonrasını
bir kıyametin ortasındaydık bir savaşın ortasındaydık ölücektim ya da ölecektim o kadar derecede biri bizi ihbar etmişlerdi polis ekipleri tarafından götürülmüşlerdi tek kurtulma ihtimalleri bendim ben ise neyi nasıl yapacağımdan haberim yoktu yanımdaki bana yardımcı olan sofia "acele et bombayı 5 dakika içerisinde patlar çıkmamız lazım " dediğinde terlerimi sildim ve arabayı çalıştırmaya başardım derin bir nefes aldık ikimizde "bugün iyi iş çıkardın çaylak " dediğinde sırıttım
olayların başladığı saat
herkes uyanmıştı bende hayliyle kalkmıştım birlikte salonda oturmuş yemek yiyorduk tabi ki onlar yiyor ben koltukta oturmuş onları seyrediyordum aslan "ali tuzu uzatsana " dediğinde ali "git kendi al " dedi ama aslan "oğlum sabah sabah yorma beni ver işte " dedi ama ali çayından bir yudum içti ve "koca kıçını kaldır ve al aslan bey " aslan bir küfür savurdu ve ayağa kalkıp tuzu aldı
normalde görsem onların normal olduğunu düşünürdüm
aras "sende gel yesene " dedi bana ben ise göz devirdim "sizinle mi " dedim aslan "yok ananla tövbe tövbe kızım kiminle olcak başka " oğuz "o biraz ama sadece birazcık sinirli takma " dediğinde başımı salladım ve yüzümü buruşturdum onlar tekrar konuşmaya başladı
ama bu konuşmaları bozan kapının sesiydi "açın kapıyı polis " diye bir ses duyuldu herkes masadan kalktı ve hemen silahlarını ceplerine yerleştirdiler aras beni arkasına aldı ve "oğuz sıska kızı gizli bölmeye götür " dediğinde kaşlarımı çattım "hayır bende durucam " dedim ama aras "sus ve çık sıska kız " dediğinde göz devirip oğuz ile beraber bir odaya çıkıp kitaplığın arkasından bir duvara elini bastırdı ve kapı çıktı beni oraya soktu ve kilitleyip gitti
hayır yani beni neden buraya kapattılar ki
sesler kesilmeye başladığında kapıyı açmaya çalıştım tek seferde açıldı gizlice merdivennlerden baktım ve polislerin arasları tutukladığını gördüm elimle ağzımı kapattım sonra polisler etrafa bakıp çıktılar evde ben kaldım ne yapacağımı bilmiyordum evde volta atmaya başladım ardından kendime "mantıklı düşün duygu onları kurtarmalısın " dedim sonra düşünmeye başladım
aras olsaydı ne yapardı silah . "buldum " diye bağırıp arasın odasına daldım ve özel silah odasına girdim kendim için en uygun silahı seçtim ve belime taktım ardından tekrar düşündüm tek başıma onları kurtaramazdım biri bir kişiye ihtiyacım vardı güçlü biri aklıma arasın bir liste yaptığı geldi onu aramaya koyuldum bütün kitaplığını aradım yoktu masasını aradım o sırada bir tane bilgisiyarından dosya çarptı gözüme x in sofiası diye kayıtlıydı ve yeni incelenmişe benziyordu oturdum ve okumaya başladım
sofia
bana borcu olan abisinin hayatını kurtardığım sofia 23 yaşında istanbulda oturuyor
telefon numarasını yazmıştı heyecanla telefon numarasını arasın o gün okulda verdiği telefona yazdım aradım çalıyordu 5 dakika sonra "alo " diye ince bir kadın sesi yankılandı kulaklarımda "merhaba ben duygu arasın arkadaşıyım yardımına ihtiyacım var " dedim kadın "arasın arkadaşı olup olmadığını nereden bileceğim " dediğinde ona adres attım ve kadını beklemeye başladım
