Aslanlar

][ 39 ][

Emanemanemanemanemaneman

O kadar uzun zaman oldu ki nasıl giriş yapacağımı bile unutmuşum.

TEKRARDAN HEPİNİZE SELAM GÜZELLERİM.

Bayramda sizi bölümsüz bırakacağımı düşünmediniz heralde??

Yeni gelmedik geri geldik ;))))

İyi okumalar güzellerim.

Artık sınır koyma vakti :

Oy : 1000

Yorum : 500

Bismillahirahmanirrahim.

°°°°°°°

5 Ay sonra

Hayatta bazen hiç beklemediğimiz hatta aklımızda imkansız olduğunu düşündüğümüz olayların gerçekleşmesi sanırım kaderin oyunlarından biri.

Her insanın hevesli olduğu dönem vardır. Her şeyi istediği, hayallerinin gerçekleşceğine umudunun tam olduğu zamanları elbette vardır.

Ama bir süre sonra yavaş yavaş o umut parçacıkları yıkılır. Artık gerçekten mutlu olamayacağına inanır ve artık hayatın bir anlamı kalmamıştır onun için.

Yaklaşık bir yıl önce bende işte hayattan bir umudumun kalmadığı yerdeydim.

Ne zaman o içine düştüğüm karanlık çukurdan çıkmaya çalışsam birisi gelip beni daha da derine itiyordu.

Artık gerçekten de bu dünya da bir şansımın kalmadığını ve hayatın bana  karşı bir garezi olduğunu düşünmüştüm.

Adam akıllı hiç bir şeyden mutlu olamıyordum. Tek yaptığım kafamda ki düşüncelerin içinde boğulmamak için kendimce uğraşlar bulmaktı.

Çünkü iyi biliyordum ki eğer düşüncelerimi dinleseydim büyük ihtimalle şuan hayatta olmazdım.

Tam hayatım altüst oldu derken benim için bütün ışıklar teker teker sönmüşken aslında hayatımın yalan olduğunu öğrendim.

Tam o anda içimde ufak bir ışık doğmuştu. O ışık belki umut, belki de hayatımın değişeceğini umduğum düşüncelerimin ışığıydı, ama o an ilk defa ya bu sefer olursa düşüncesi hiç bir zaman gitmemişti.

İlk defa Aslanlar'ın evine gittiğim günü hatırlıyordum. Sanırım hayatımın en büyük hayal kırıklığını yaşamıştım.

Tam benim de bir ailem olucak artık yalnız olmayacağım bende kimsesiz değilim dediğim anda yine içimde ki o küçük kız çocuğunun omuzlarının çöktüğünü ve yine sanki elinden şekeri alınmış gibi küstüğün de anlamıştım bu aileden de bir bok olmayacağını.

Bu sefer gerçekten umudumu yitirmiştim. Ki zaten gün geçtikçe aslında Aslanların'da bir aile olmadığını görmüştüm. Hepsinin gerçek yüzünü zaman geçtikçe çok iyi görmüştüm.

O an kendime söz verdim. 18 olduğum ilk an herkesten gidecektim. Kendime bir şans verecektim. Kendimi mutlu etmek için, iyileştirmek için uğraşacaktım.

Ben Ada Hesar artık bu geceden itibaren 18 yaşına girmiştim.

Gözlerimin dolduğunu hissederken karşımda ki kalabalığın benim adımı söyleyerek doğum günümü kutlarken ya da sadece bana gülümseyerek bakarken, hepsinin gözünde ki şefkat ve sevgi duygusunun yoğunluğunu hissettikçe gözlerimden yaşlar akmasına engel olamıyordum.