ချစ်သောငယ်သံယောဇဥ်ဖြင့်နှောင်ဖွဲ့သော
ကျွန်တော်တို့သီချင်း4ပုဒ်လုံးကိုဆိုပြီးနောက်အိမ်ပြန်လာခဲ့သည်။
မနက်7နာရီ
"အမေသားအလုပ်သွားတော့မယ်"
"သားသူ့ကလိုက်ချင်လို့တဲ့"
"ခေါ်သွားလိုက်မယ်လေခိုင်းလို့ရတာပေါ့
လိုက်ခဲ့"
(ပြန်ခိုင်းခံရမယ်လို့မတွေးမိ)
.
.
.
.
.
.
"အစ်ကိုဟိုတစ်သိုက်လာပြန်ပြီ"
"ဘယ်သူလဲ
ေအာ်မင်းကိုလာလာကြူးနေတယ်
နှစ်ယောက်ပဲငါရောင်းလိုက်မယ်
မင်းစာရင်းတွေလုပ်လိုက်"
"ဟုတ်အစ်ကို"
ထိုနောက်ကလေးတွေမုန့်လာဝယ်တော့
သူ့ကကူရောင်းပေးသည်။
"အစ်မကြက်တောင်စီးအစ်မသားကိုချိုချဉ်လေးပေးပါလား"
"နင့်အမေကိုအစ်မလားယောကျ်ားလေးဟ"
"သိဘူးလေးမိန်းကလေးနဲ့တူတာကိုသားကို
စုပ်လုံးပေးစတော်ဘယ်ရီလေးပေး"
"ငါပေးတဲ့အရသာယူလာပြီးအထွန့်မတတ်နဲ့
ရော့
"သားကိုအိတ်နဲ့ထည့်ပေး"
"ဘာ"
"ချိုချဉ်တစ်လုံးကိုအိတ်လာတောင်းနေတာမင်းကဘာလဲပြောလက်ကမကိုင်နိုင်ဘူးလား
ကျိုးနေတာလားနူနေတာလား"
"သူ့ငါရောင်းလိုက်မယ်"
"ရော့ညီလေးယူသွားတော့"
"မပေးရဘူးချိချဉ်ကိုအိတ်နဲ့ထည့်ပေးရရင်ငါတို့သုံးယောက်လုံးဟိုအတန်းပြေးရလိမ့်မယ်"
"ဘယ်အတန်းတုံး"
"ကျစ်...ဒီဖေ.....ဟူး....မင်းလစ်လိုက်တော့
ဘာအိတ်မှမရဘူး"
"ယူဘူး"
"မယူနဲ့"
"သူ့ကလည်းအိတ်လေးတစ်လုံးကို
ဘာဖြစ်မှာကြနေရော"
"ဖြစ်တယ်ငါးဆယ်တန်ချိုချဥ်ကိုအိတ်လာတောင်းနေတာမင်းမို့လို့ပေးတယ်ထုပစ်လိုက်ရငါရောင်းမယ်ငါရောင်းတာကိုကြည့်ဝင်မပါကြနဲ့"
"အစ်ကိုရေအရင်းပြုတ်ပြီး
မိတ်တွေတော့ပျတ်ကုန်တော့မှာပဲ"
