ချီလော့လီဝေစီး ထံမှ ပြန်စာ

Chapter 3

လေကုန်းအမြစ်နှင့် မြေရိုင်းရေ

ထို့နောက် များမကြာမှီတွင် မန်နေဂျာက ချန်ဝမ့်ထံ တိတ်တဆိတ်လျှောက်လာပြီး "လူကြီးမင်းချန် စိတ်မရှိပါနဲ့ ဗီယက်နမ်နယ်စပ်က တိုင်ဖွန်းမုန်တိုင်းကြောင့် သရက်သီးတင်ပို့မယ့်အသုတ်တွေ နှောင့်နှေးသွားတဲ့အတွက် သရက်သီးပူတင်း*နဲ့ သရက်သီးပန်ကိတ်တွေ ပြုလုပ်ဖို့ အဆင်မပြေဘူးလို့ စားဖိုမှူးက ပြောလာပါတယ်။ ထမင်းစားပြီးရင် အချိုပွဲကို ပဲနီလေးစွပ်ပြုတ်အဖြစ် ပြောင်းလိုက်လို့ရမလား။"

(杨枝甘露 – Mango pomelo sago - သရက်သီးအဓိကပါဝင်တဲ့ ဟောင်ကောင်အချိုပွဲတစ်မျိုးပါ။ ရေခဲမုန့် ပူတင်း စသဖြင့် အမျိုးမျိုးပြုလုပ်ကြပါတယ်။ 布甸班戟 – Mango pancake ,红豆汤 – red bean soup, အောက်မှာ ပုံလေးတွေထည့်ပေးထားပါတယ်)

အချိုပွဲများမှာ သာမန် ဟောင်ကောင်ဒေသအစားအစာများသာဖြစ်သည်။ ချန်ဝမ် ခဏမျှစဉ်းစားပြီး စကားတိုးတိုးပြောကာ မန်နေဂျာက ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး အမြန်ထွက်သွားသည်။

ညစာစားပြီးခါနီးအချိန်ထိ ‌ကျောကျစ်ရွှမ်းသည် ချန်ဝမ်၏ လှုပ်ရှားမှုလာကို မတွေ့ရသေးပေ။ သူသည် သံမှ သံမဏိဖြစ်မလာနိုင်ခြင်းကို စိတ်တိုမိသောကြောင့် ဝိုင်ခွက်ကိုယူကာ သူ့ထံလှမ်းလာပြီး ပခုံးကိုပုတ်လိုက်သည်။

တစ်ခါတစ်လေမှာ သူ ချန်ဝမ့်ကို ထက်မြက်တယ်လို့ ခံစားရပေမဲ့ တစ်ခါတစ်လေကျ အရမ်းတုံးအလွန်းပြန်တယ်။ သူက အရာရာကို အသေးစိတ်ကျစေဖို့ စီမံရင်း အလုပ်ရှုပ်နေတာများ အဲဒီသူ(ကျောက်ရှန်းကော) ရှေ့မှာ တစ်ချိန်လုံးရပ်နေပြီး ချီးမွန်းခန်းဖွင့်နေလိုက်တာက ပိုမကောင်းဘူးလား။

အနီးနားရှိလူတိုင်းက ကျောကျစ်ရွှမ်းကို မြင်သည်နှင့် ဖက်လှဲတကင်း နှုတ်ဆက်လာကြသည်။ ကျောကျစ်ရွှမ်းက ထွက်မသွားသေးသဖြင့် ချန်ဝမ်လည်း ဝိုင်တစ်ခွက်မော့လိုက်ပြီး သူ့နောက်သို့ လိုက်သွားရန်မှလွဲ၍ ရွေးချယ်စရာမရှိတော့ပေ။

ချန်ဝမ် နဂါးငွေ့တန်းတစ်ခုစာမျှ ထင်ခဲ့သော အကွာအဝေးမှာ အမှန်တော့ ခြေလှမ်းအနည်းငယ်မျှသာ ခြားနားပေသည်။