Twisted Hearts

Chapter 3: Magkatulad na Interes

Ilang araw matapos ang kanilang hindi inaasahang pagkikita sa coffee shop, isang sorpresa ang naghihintay kina Bella at Adrian sa unibersidad kung saan sila parehong kumukuha ng mga kursong may kinalaman sa kanilang mga propesyon. Para sa isang project na pinagsasama ang law at technology, napili silang maging magkapareha. Ngunit may kakaibang tensyon dahil sa kanilang unang pagkikita, nadiskubre nila ang kanilang magkatulad na interes sa pagsulong ng teknolohiya sa larangan ng batas.

Sa kanilang unang opisyal na pag-uusap para sa proyekto, kapwa sila nagpakita ng interes sa mga makabagong paraan ng pag-integrate ng artificial intelligence sa legal na proseso. Si Bella, na may likas na kahusayan sa legal analysis, ay naengganyo sa ideya ni Adrian na gumamit ng predictive algorithms para mapabuti ang kahusayan ng legal na pagsusuri.

"Isipin mo lang, Bella," ani Adrian habang naghahain ng kanilang plano, "kung magagamit natin ang AI para agad na mahulaan ang mga posibleng kahihinatnan ng mga kaso batay sa nakaraang mga desisyon ng korte, magiging mas mabilis at epektibo ang proseso ng hustisya."

Tumango si Bella, kitang-kita ang pagkasabik sa kanyang mga mata. "At hindi lang iyon, Adrian. Kung matagumpay ito, maaari rin itong magamit para sa mas epektibong pamamahala ng mga legal na document at data's. Malaking tulong ito lalo na sa mga malalaking kaso."

Sa paglipas ng mga linggo, habang abala sila sa pagbuo at pag-test ng kanilang software, mas lalong naging malinaw ang kanilang magkatulad na interes at nagkaroon sila ng malalim na pagpapahalaga sa kanya-kanyang kahusayan  sa trabaho. Ang proyektong ito ay hindi lamang nagpapatunay ng kanilang propesyonal na kakayahan, kundi nagbukas din ito ng bagong yugto ng kanilang pagkakaibigan.

Sa kanilang pagtutulungan, unti-unting nawala ang anumang tensiyon at napalitan ito ng respeto at pagkakaunawaan. Nadiskubre nila na pareho nilang pinahahalagahan ang paghahanap ng practical na solusyon sa mga komplikadong problema. Ang kanilang mga pag-uusap ay hindi na lamang umiikot sa proyekto, kundi lumawak na rin sa iba pang mga personal na interes tulad ng musika, pelikula, at pangarap sa buhay.

Habang papalapit ang deadline ng kanilang proyekto, mas tumitibay ang kanilang pagkakaibigan. Isang gabi, habang nagtatrabaho sila sa kanilang software sa library, hindi sinasadyang naungkat ni Adrian ang tungkol sa kanyang pamilya.

"Alam mo, Bella, kakaiba ang pamilya namin. Matagal nang may alitan sa pagitan namin at ng isang pamilya," pagtatapat ni Adrian, hindi namamalayan ang bigat ng kanyang sinabi. Napatingin si Bella, ang kanyang puso ay biglang kumabog nang marinig ang pagbanggit sa alitan.

"Talaga? Ang pamilya din namin, may matagal nang alitan sa isang pamilya. Hindi kaya..." Hindi niya natapos ang sasabihin ngunit ang bigat ng posibilidad ay nagsimula nang bumigat sa kanilang dalawa.

Kapwa sila napaisip, hindi alam kung paano magpatuloy, ngunit isang bagay ang malinawanag ang proyekto na naglapit sa kanila ay maaaring magbukas din ng mga daang maglalayo sa kanila, o di kaya ay tuluyang magbago ng takbo ng kanilang mga buhay.

Nang gabing iyon sa library, kapwa nabalot ng katahimikan sina Bella at Adrian walang niisa sa kanila ang nagsalitab matapos ang biglaang pagbubunyag ng tungkol sa alitan ng kanilang mga pamilya. Ang posibilidad na sila ay magmula sa magkaribal na angkan ay nagdulot ng bigat sa kanilang mga damdamin. Ngunit sa kabila nito, nagpasya silang ituloy ang kanilang proyekto at pag-uusap nang hindi muna pinapansin ang kanilang mga pinagmulan.

"Anuman ang nangyari sa nakaraan, sa ngayon, ito ang mahalaga," sambit ni Adrian, habang pilit na itinatago ang kanyang pangamba. "Ang ating proyekto, at kung paano natin ito magagamit para gumawa ng pagbabago."

Tumango si Bella, bagama't may bahagyang pag-aalinlangan sa kanyang mga mata. "Tama ka. Hindi natin hahayaan ang nakaraan na makasira sa ating hinaharap. Ngayon, mag-focus tayo sa kung ano ang maaari nating gawin."

Sa sumunod na mga araw, mas pinag-igihan pa nila ang pagtatrabaho sa kanilang proyekto. Sa pagitan ng kanilang pag-uusap at pagsusuri sa software, unti-unting napawi ang tensyon na namamagitan sa kanila. Sa kanilang pagtutulungan, mas lalo nilang nadiskubre ang bawat isa hindi lamang bilang magkatrabaho kundi bilang magkaibigan na rin.

Sa araw ng presentasyon, nagpakita sila ng mahusay na teamwork. Ang kanilang software, na naglalayong gamitin ang artificial intelligence upang mapabuti ang pag-access at kahusayan sa legal na serbisyo, ay tinanggap ng mga guro at kapwa estudyante na may paghanga at interes. Ang tagumpay na ito ay nagdala ng malaking saya sa kanila pareho, at lalo pang nagpatibay sa kanilang samahan.

Sa pagtatapos ng araw, habang naglalakad palabas ng university, si Adrian ay nagpasyang magtanong, "Bella, pagkatapos ng lahat ng ito, sa tingin mo ba posible pa rin tayong maging magkaibigan kahit alam na natin ang tungkol sa ating mga pamilya?"

Napahinto si Bella, saka lumingon kay Adrian. Sa ilalim ng lumulubog na araw, makikita ang sinseridad sa kanyang mga mata.

"Adrian, kung may natutunan ako sa pagtatrabaho natin, ito ay na hindi tayo dapat maging alipin ng nakaraan. Oo, magkaibigan tayo, at gagawin ko ang lahat para mapanatili iyon."

Nagkangitian sila, isang ngiting may halo ng pag-asa na harapin ang anumang hamon na dala ng kanilang nakaraan at kasalukuyan. Habang naglalakad sila palayo sa gusali, umusbong sa pagitan nila ang posibilidad na baguhin ang istorya ng kanilang mga pamilya sa pamamagitan ng pagtutulungan at pagkakaibigan, isang hakbang sa pagkakaisa na matagal nang hindi nakita sa pagitan ng mga Parker at Turner.