SON ŞANS

8. Bölüm: Aşk İtirafı

  - Ne etkilenmesi be Kadın!? Ben sana aşık oldum!

   Aniden belimden tutup beni kendine çekti ve dudaklarıma yapıştı. Ben o şokla öylece duvar gibi kalınca
Dedektif'in cesareti kırılmış olacak ki tam yavaşca geri çekilirken büyük bir karar alarak yakasından tutup kendime çektim ve ona karşılık verdim. Yüzünü ellerimin
arasına almış zarif öpüşlerine kendimce ayak uydurmaya çalışıyordum. Onun ise iki elide belimdeydi.

   Bir kaç saniye sonra dudaklarımdan ayrılıp üç dört adım geri gitti.

  - Seher ben sana aşık oldum. Beni her yönünle büyüledin.  Ben artık nefes alabilmek için sana mecburum... Evet henüz herşey yeni ama hislerim gerçek ve ben bunu ertelemek istemiyorum...

  - Koray... Ben ne diyeceğimi bilemiyorum.

   Gözlerinin içine baktım doğrudan... O kadar derin, manalı bakıyordu ki bana bu bakışları reddedemezdim ancak herşey için de henüz çok erken.

   - Koray... Yanlış anlama lütfen, bu bir red değil, yalnızca zamana ihtiyacımız vardır belki... Yani henüz erken. Umarım beni anlayabilirsin.

   - Tamam Seher... Anlıyorum... Sana bir süre vermem lazım.

   Kafamı salladım ve konuyu değiştirdim.

  - Şey, Dedektif ben evime ne zaman gideceğim?

  - İstersen kalabilirsin tabii ki ancak seni evine de bırakabilirim. Nasıl yapalım?

  - Ben en iyisi evime gideyim. Olur mu?

   - Peki. Kahvaltı yapalım. Sonra bırakırım seni.

  - Eve gitmek istiyorum Dedektif... Yaşadığım şeyler kolay değil. Biraz rahat hissetmeye ihtiyacım var. Bu bir başkasının evinde olmuyor... Evime gitsem daha iyi olacak.

  - Tamam... Hadi o zaman çıkalım.

   Kıyafetim yanımda olmadığından üzerimdeki kıyafetlerle hemen evden çıktık ve arabaya bindik.

                                                 ~~~~~~♡~~~~~~

   Eve gelir gelmez kendi kıyafetlerimi giyindim ve birşeyler atıştırıp gözümü saate attım. Saat şuan 10.23 tü. Okula gitmeli miyim diye düşündüm ancak o kadar üşendim ki hemen yatağıma gidip uyudum ve okula gitmedim.

   Gözlerimi aralayıp gördüğüm saçma sapan rüyayı düşünmeye başladım. Ben ve Dedektif bir sahil kenarında el ele yürüyorduk.

   Hadi ama bu adamın büyüleyici etkisi altına girdim. Bilinç altıma kazınmış resmen!

   Saat 14.07'ydi. Elimi en son dün gece baktığım sessizde ki telefonuma attım. Doruk'tan 29 mesaj ve 12 sesli arama...

  Oha! Çok merak etmiş olmalı.

  Hemen Doruk'u aradım. İlk çalışta açtı.

  - Seher! Dünden beri neredesin sen!? Meraktan geberdim! İyi misin?

   - Doruk... Özür dilerim... İyi sayılmam pek. Bir yerde buluşalım anlatacağım.

   - Tamam... Tamam. Bugün seni fakültede de göremeyince çok merak ettim. Hemen geliyorum evine. Konum at.

   - Tamam öyleyse görüşürüz.

   Telefonu kapatıp ona konumu gönderdim.

                                                ~~~~~~♡~~~~~~