SON ŞANS

13. Bölüm: Dava Tekrar Açılıyor

    O mesajı almamın üzerinden 2 saat geçmişti. Bense gergin bir şekilde sırt üstü uzandığım yatakta boş boş tavana bakıyordum. Gerginliğim artık o kadar artmıştı ki panik atağımı tetiklemeye başlamıştı. Ne kadar Dedektif'i rahatsız etmek istemesem de daha fazla dayanamadım ve onun odasına gitmek için yatağımdan kalktım.

      Minik ve sessiz adımlarla Dedektif'in odasına girdim. Birkaç saniye uyurken ki masum suratını inceledikten sonra fısıltıyla seslendim.

     - Dedektif.

Uyanmadı. Tekrar fısıltıyla seslendim.

- Dedektif!

Aniden yerinden fırladı ve yastığının altından bir bıçak çıkarıp bana doğrulttu. Bu ani hareketiyle korkudan dudaklarımdan "hiiih!" Diye bir sessiz ve tiz çığlık koptu.

Karanlıkta ay ışığıyla parlayan gözleri suratımı bulunca indirdi bıçağı. Şimdi ise şaşkın uykulu gözlerle bana bakıyordu.

- Seher? Ne oldu?

- Korkuyorum.

Hiç bir şey söylemeden çat diye böyle diyince şaşkınlığını gizleyemedi tabii.

- Ne?

- Korkuyorum işte Dedektif.

- Ne oldu güzelim? Anlayamıyorum. Bir düzgünce anlatır mısın?

Dedi ve yataktan kalkıp yanımda durdu. Ben yaptığına anlam vermeye çalışırken beni elleriyle kollarımın altından tutup havaya kaldırdı ve yatağının üzerine oturttu.

- Ayakta kalma. Yaran yeni henüz. Evet şimdi tam olarak anlat bakalım. Neden korkuyorsun?

Yatak odanın tam orta kısmındaydı. Sağ tarafında komodin abajur kıyafet dolabı vardı. Sol tarafında boy aynası ve bir kanepe vardı. Yavaş adımlarla kanepeye doğru yürüdü ve kendini resmen kanepeye attı.

Dedektif oturunca bende gelen mesajı anlatmaya başladım.

- Gece uyumak için odama götürdün ya beni, sen odadan çıktıktan sonra bir mesaj geldi bana. O katilden...

- Ne? Ne mesajı göstersene bir.

Pijamamın cebinden telefonumu çıkardım ve mesajı açıp ona doğrulttum. Hemen yanıma geldi ve kendi telefonunu alıp mesajın resmini çekti. Tekrar kanepeye geri döndü ve oturdu.

- Tamam güzelim merak etme hadi uyu sen. Bir şey yapamaz sana güvendesin. Yanında ben varken sana hiç bir şey olmasına izin vermem. Tamam mı? Uzan ve uyu, hadi.

- Peki ama sen?

- Ben de burada uyuyorum. Bir şey olursa seslen.

- Tamam. İyi geceler.

- İyi geceler güzelim.

~~~~~~♡~~~~~~

Sabah uyandık ve güzel bir kahvaltıdan sonra evime gittik ve evi toparladık. Kapıyı yaptırdık ve ben bana lazım olacak birkaç malzemeyi daha aldım. Sonra Dedektif beni eve bıraktı ve karakola ifade için gitti.

Dedektif gittikten 5 saat kadar sonra beni aradı.

- Seher, ifademi verdim. Ses kaydında itiraf ettiği için bu mükemmel bir kanıt bizim için. O güzel aklın sayesinde dava tekrar açılıyor. 1 hafta önce verdiğim rapor pek bir işimize yaramıyor o izi kanıt olarak almadılar ama artık önemli değil, başardık... Başardık güzelim! Dava tekrar açıldı ve o katilin kim olduğunu bulmaya çalışıyorlar.

- D-dedektif... İnanamıyorum...

Gözyaşlarımı tutamadım. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum ama bir yanda gülüyordum.