Love me, Rosalie

5

“ stop bluffing!” sigaw ni Mariana.

“ I am telling the truth. Please Mariana!” Mariana cried her heart out. 

“nangako siya sa akin. please! Hindi ito totoo.” she’s gone. Her sweet friend is now gone.

CINCO

"Anong nangyayari diyan?!" narinig namin ang isang malakas na tanong. Ahead, I saw manong guard and he was walking to us. Agad naman na umalis si Jake. Buti nalang talaga dumating si manong kundi hindi ko alam kung ano ang mangyayari rito.

"Oh my gosh you are bleeding!! " natatarantang sabi ni Elle. Tinulungan nila akong tumayo.

"Sino ba yun?" tanong ni Manong guard.

"A school bully manong guard"Agarang sagot ni Elle then she turned to me again" what was his name? "

Sasabihin ko ba? What if magalit si Jake tapos balikan kami?

"Don't worry, they will take care of it and I will tell mommy abou-"

"Huwag Elle.." may takot sa boses ko.

I'll just be a burden. Gusto ko sanang idagdag. She doesn't know my situation in the family and I want to stay that way.

"Bakit ayaw mo? This is a serious thing! Hindi nila alam na ito ang nangyayari sayo rito sa school. What if saktan ka uli ng guy na yun? Hindi nila malalaman" she was mad. She's so upset.

"Dalhin mo nalang ako sa clinic. I'm bleeding" sabi ko. Nataranta uli siya at giniyahan nga kami ni manong guard sa clinic. Matapos magamot ang sugat ko at magpasalamat ay pinauwi na kami.

"I'll tell mommy about this para mabigyan ng aksiyon" hindi na ako sumagot. She's so keen on telling our family about this. Mag iisang taon kong tinago ang sekretong ito, akala ko maitatago ko ang bagay na ito hanggang makagraduate ako.

"Are you mad?" ako? Hindi. Kailan ba ako huling nagalit? Hindi ko na matandaan. Kaya umiling ako sa tanong niya.

"This is for our safety too. At least diba, alam ng parents natin" and so she told our family at dinner. That I was being bullied at school.

But no one cared. As if they never heard a thing. I bit the inside of my cheek. I feel sorry for Elle who stood up for me only to be disregarded like it didn't matter.

"Hindi niyo ba tatawagan ang school? That guy is dangerous" sabi pa niya. Magkatabi kami ng upuan kaya hinila ko ang laylayan ng damit niya. Napalingon siya sa akin. I smiled at her, she needs to stop.

"Then you must stop spending time with Rose. Kung hindi niya kayang protektahan ang sarili niya how much more kung magkasama kayo" suhestiyon ni Aunt Maureen.

"What is this..." hindi makapaniwalang sambit ni Elle.

"And Rose, your mama wants to eat already. Are you done?"

"Opo" saka ako tumayo para iligpit ang pinagkainan. I told them before that I'll take care of mama kaya naman tuwing kumakain siya, inaayos ko ang kwarto niya. Pero ramdam kong iyon lang din ang paraan nilang umalis ako sa hapagkainan para dahil ayaw ni mamang magkita kami roon. I understood.

Tumayo rin si Elle, nagulat ako. Hindi pa niya natatapos ang pagkain niya. Sumunod siya sa akin. Wala siyang kibo nang nasa kwarto na kami ni mama. Inayos ko ang mga gamit na naroon tapos nagtupi na rin ng damit. Nag vacuum sa sahig at nagpagpag. All throughout those chores she never spoke a single word.

"Why are they treating you indifferently?" tanong niya bigla. Nilingon ko siya.

"Don't worry about it, ganyan lang talaga sila" sabi ko.