My Little Laydi

20.

"Fazla mutluluk benim kalbime zarar "
Derken ellerini kalbinin üstüne koydu jungkook .
"Sevgilin olunca nolucak acaba" o kadar kısık sesle mırıldamıştıki tae içinden söylediğini zannetmişti jungkook bir dönüp ona bakmıştı nedense jungkook taeden daha çocuk ruhluydu tabi tae geldikten sonra jungkook o gülüşü o kadar güzeldiki hiç bir kelime bulunmazdı anlatılmaz bir güzellikteydi yani kısaca ömür yetmezdi .

"Bu kadar güzel gülme kook"
"Neden taehyung yoksa bana aşıkmı oluyorsun" elleri yüzünü alıp yine o güzel gülüşünü bırakmıştı tae içinden kriz geçirsede asla dışarı vurmuyordu

Jungkook bir sağına baktı bir soluna ve evdeki kalabalık insanları gördü en sevmediği şey kalabalık ortamlarda

"Eee evinize gidin artık "

"Kalmadık zaten senin boklu evine" jimin oturduğu yerden orta parmak çekmişti
"Sen bok ettin zaten"
"Yalancı kuru iftira ya "
"Hmm tabi tabi"
Birden dışardan arabanın patinaj sesi gelmişti jimin hasiktir derken jungkook derince yutkunmuştu gelen namjoon ve hoseoktu ikili utanmasa evin içine arabayla girecekti

Namjoon nun sert ve tok ayakkabı sesleri arada hoseokla tartışırken hoseok namjoonu ikna etmek çabalıyordu.

"Joon dur bak dinle valla yapmazlar bida ya ben onlarla ilgileniyorum"
Namjoon seri adımlarla içeri girmişken hoseok içeri adımını atınca ortama bir göz gezdirmişti.

"ŞU HALİNİZİ BAKIN SİZ COCUKMUSUNUZ"

"Joon ne demiştim derin nefes all sakin"
Hoseok ortamı yumuşatmaya çalışırken namjoon derin bir nefes almıştı ve nefes alış sesi bütün evde yankılanmıştı

" oksijenimizi bitirdin bro"

"KES JIMIN"
"bakın sizi tek bırakıyorum ve biriniz köprüden atlıyo diyeri silah ticaretine başlıyor yoongi senle bu konuyu ayrı yeten konuşucaz diğeri dağda bulduğu kulübeye yerleşiyor"

" dağ evi namjoon"

"Her ne sikimse size artık bu kadar sinirlenmek istemiyorum neyse size bir iyi bir kötü haberim var bu günden sonra hepiniz aynı çatı altında yaşıcaksınız"

"Kötü haber ne namjoon hyung?"

"Bu kötü haberdi "
Namjoon derin bir nefes aldı ve önüne gelen saçları eliyle geriye itti.

Ve birden çığlığı basan bir sesle
"jinin tedavi süreci tamamlandı tedavim işe yaradı eski halinden eser kalmadı artık bir meleze benzemiyor sizin bizim gibi bir insan bu duruma şimdilik alışamadı ama tedavi sürecinde herşeyi ona anlattım ve okadar mutluyum ki nefes alamadım"

Herkes bir ağızdan bağıra çağıra neşesini belli ederken koşarak namjoon üstüne atlamışlardı.Rowoon hoseok u kucağına alıp kucağında döndürdükten sonra hoseokun dudaklarına kapandı hemen zonra bunu kutlamak için jungkookun özel üretim şaraplarından bir kaçını feda etmişlerdi uzun zamandır bekledikleri haber buydu jungkook bunu duyunca artık aramızdan bir melez eksildi dedi tae ise ona göz devirerek gülmüştü.

" bunlarda fırsattan istifade yani yuh"

"Sen sanki hiç yapmıyorsun jimin"
Herkes Yoonginin bu dediğine gülerken jungkook tae ye bakıp göz kırpmıştı

"Yoongi bizi herkes biliyor güzelim hem bayadır öpemüyorum seni o dudaklarına hasret kaldım"

"Vayyy baba pro edebiyatçımı oldun sen"
Korumalar dahil herkes gülmüştü bayadır bu kadar mutlu insanı bir arada görünmüyordu.

"Eee namjoon hyung ne zaman ziyarete getiriyorsun minik jinimizi "

"Artık pek minik değil ama en kısa sürede tekrar aramızda olucak jungkook"