Wednesday, Xavier'ın bu beklenmeyen sorusu karşısında dehşeti düşmüş bir bakış attı ve hepsini hayal ediyor olmayı diledi. Ne demesi gerekiyordu? Hayır demeliydi. Ne de olsa doğru olan buydu. Önceki dönemde yaşananları düşündüğümüzde aslında arkadaş olarak kalmaları bile saçmalık ötesiydi. Bir bakıma bu onun suçuydu ve reddederek belki ona yeniden zarar verme ihtimalini ortadan kaldırabilirdi. Bu düşündüklerini inanamadan kendini sorguladı. Kendinden çok Xavier'ı düşünmesi hayra alamet değildi. Aslında kabul etse oluşturduğu 'kendi ayaklarının üstünde durabilen ve kimseye ihtiyacı olmayan soğuk ve yalnız ama bir o kadar da zeki kız' ünvanını tehlikeye atmış hatta muhtemelen yok etmiş bile olacaktı. Bu riske değer miydi? Sadece küçük bir hoşlantı için imajını bozabilir miydi?
Xavier'ın kızarmış yüzüne baktı ve ne kadar komik durduğunu düşündü. Sonrasında da olabilecek en saçma cevabı verdi:
"Seninle çıkar mıyım?"
"Soruya soruyla karşılık vermeye mi başladın? Evet ya da hayır."
Wednesday duraksadı.
Durdu.
Ne demesi gerektiğini biliyordu.
Hayır demeliydi.
Ama içindeki sinir bozucu bir ses evet demesi için bağırıyordu.
İlk defa kekelediğini hissetti.
"B-ben..."
Birine kalbini açabilir miydi?
Yoksa...
"E-evet."
Dedi.
Yapmıştı.
Muhtemelen bir hataydı.
Ama yaptı.
***
Wednesday dönemlerinin geçtiğinin farkındayım ama aklımda bir sürü kitap var ve önce eskileri bitirmekle başlamak istedim. Artık beni de sarmıyor bu yüzden muhtemelen son bir iki bölüm daha yazar ve finali veririm artık diye planlıyorum.
YOU ARE READING
☁︎︎☽𝐃𝐫𝐞𝐚𝐦𝐬 𝐚𝐧𝐝 𝐌𝐞𝐦𝐨𝐫𝐢𝐞𝐬 ☾⋆⁺₊⋆ 𝖂𝖊𝖉𝖓𝖊𝖘𝖉𝖆𝖞 𝕬𝖉𝖉𝖆𝖒𝖘
Fanfiction"𝐀𝐧𝐜𝐚𝐤 𝐂𝐞𝐥𝐥𝐨 𝐜̧𝐚𝐥𝐚𝐫𝐤𝐞𝐧 𝐢𝐜̧𝐢𝐧𝐝𝐞𝐤𝐢 𝐠𝐞𝐫𝐜̧𝐞𝐤 𝐬𝐞𝐧𝐢 𝐠𝐨̈𝐫𝐞𝐛𝐢𝐥𝐢𝐲𝐨𝐫𝐮𝐦." ✧Belki de beklenmeyeni beklemeyi bekleyerek öğrenirsek ancak gerçek beklemenin ne olduğunu anlamayı bekleriz. 𝐗𝐚𝐯𝐢𝐞𝐫︀𝚇𝐖𝐞𝐝𝐧𝐞𝐬...
