Ο Υπέροχος Κύριος Γκάτσμπυ

Όχι έτσι

"Κανονικά πρέπει να σας πάω στην επιθεώρηση εργασίας για την απόπειρα πνιγμού και να σας κάνω μήνυση και να σας κάνω και αγωγή για να σας παρω οτι χρήματα έχετε και δεν έχετε! μου βουτη-τη -τηξατε το κεφα-λι μέσα στο νερρρο"

"Αφού παγώνεις γιατί δεν πάμε μέσα να αλλαξεις και συνεχίζεις την αδικη επίθεση σου σε έμενα σε δεκα λεπτα απο τώρα?" 

Τον βλέπω χαλαρό να στεκεται όρθιος και βρεγμενος δίπλα απο την πισίνα. Το πουκάμισο του έχει κολλησει πανω στο γυμνασμένο στέρνο του και οι κοιλιακοι του διαγράφονται κολασμένα. Τα μαλλιά του βρεγμένα είναι λες και και έχει βγει απο διαφήμιση ροζ τηλεφώνων που απο κατω λεει παρε με 

"Με εκνευρίζει που..που κάθεσαι ετσι ψύχραιμος μονο και μονο για να αποδείξεις οτι είμαι εγώ η ανω-ανωριμη" χτυπάνε τα δόντια μου μεταξύ τους και είμαι σίγουρη οτι έγινα μπλε. Τον βλέπω να ξεφυσαει λες και του επρηξα τα απαυτα του και τον αετό μαζί και με μια γρηγορη κίνηση παίρνει στα χέρια του το σακάκι του που γλύτωσε απο το νερό και με πλησιάζει.

"Θα μ-μου..μου το βάλεις?" 

Μου το φοράει ανέκφραστος " αφού δεν λες δεσποινίς Ντειζι να σταματήσεις το λογύδριο σου"

Με νοια-νοιαζεται?

καλέ και η σκέψη μου πάγωσε!

"Με νοιαζεσαι ή θελεις να ..ξε..ξεθυμώσω γιατί σε ζάλισα?"

Σκύβει κοντα μου κάνοντας με  να νιώσω μια καυτή έξαψη πραγμα καλό στο σημείο που βρίσκομαι γιατί παγωνω αλήθεια. 

"Αν αρρωστήσεις θα σε πληρώνω άδικα"

"Είσαι..είσαι-"

"Κι εσύ" μου απαντάει σοβαρός και μου κανει νόημα να προχωρήσω προς το σπίτι.

"Θα αλλάξουμε και θα -"

"Περνάτε καλά?" η κυρια μεγαλειότης Βικτώρια μας πιανει στα πράσα ή έτσι εγώ νιώθω ξαφνικά γιατί ο κύριος Γκάτσμπυ έχει ένα πολύ περίεργο ύφος

"Οχι . Τα περνάμε χάλια μητέρα. Ικανοποιημενη?"

Την κοιταει αυστηρα και εκείνη το ίδιο. 

Τι συμβαίνει σε αυτό το σπίτι?

"Περπάτα" με διατάζει αυστηρα και ξεκινάω να περπατάω πειθήνια 

"Ραντεβού στην είσοδο σε δέκα λεπτά. Θα βγούμε έξω"

Κοιταει την μητέρα του. Τον κοιταει και αυτή. Εγώ παλι κοιταω το μπουρνούζι μου. Καλέ το ξεχασα οτι το εί-ειχχχα!