Ο Υπέροχος Κύριος Γκάτσμπυ

Θα το προσπαθήσω

Το κεφ αφιερωμένο στα κορίτσια  που πάθατε συντεταγμένα όλες στερητικό σύνδρομο!

Επίσης ...τα τα τα ταννννννν έχουμε pov Γκάτσμπυ!

.....................................................................

Κύριος Τζέισον Γκάτσμπυ

"Kαπνίζεις πολύ . "

Μου δείχνει με το δάχτυλο της το σύστημα πυρόσβεσης, που βρίσκεται πάνω απο το κρεβάτι .

"Έχω ζητήσει να απενεργοποιήσουν την ανίχνευση καπνού "

Την βλέπω να μου χαμογελάει  " Και κάνει το Χίλτον ότι θέλεις?"

Περνάω το χέρι μου πάνω απο το δικό της , το σέρνω στο γυμνό στήθος της και έπειτα αγγίζω τα χείλη της. Τα μισανοίγει κατευθείαν. " Πάντα όλοι κάνουν αυτό που θέλω Χάριετ"

Σοβαρεύει. " Νόμιζα θα καθόσουν και άλλες μέρες.. εφυγες πολύ γρήγορα πίσω στην πόλη"

"Σου είπα είχα δουλειά. "

"Πάλι έτρεξα απο πίσω σου"

"Πάλι είμαι εδώ για εσένα"

Με κοιτάει διερευνητικά " Γιατι δεν με πας στο σπίτι σου?"

Σβήνω το τσιγάρο και ανακάθομαι στο κρεβάτι " Σου ταιριάζει το Χίλτον"

Χαμογελάει αμυδρά αλλά την ακούω να ξεφυσάει . Ξέρω ποιό είναι το θέμα της. 

" Μπορείς να μου πεις αυτό που σκέφτεσαι. Μπορώ να βρω λύση το ξέρεις" της λέω καθώς το χέρι της χαμηλώνει στο  στέρνο μου 

"Δεν την αντέχω. Νομιζει πως τα ξέρει όλα. Νομίζει οτι αυτή κάνει κουμάντο. Θέλω να τελειώσει όλο αυτό γρήγορα. Και απο την αλλη φοβάμαι μήπως μου γυρίσει μπουμεραγκ. Μήπως όλο αυτό ειναι παράτολμο "

Ανασηκώνεται. " Τζέισον θέλεις ποτό? να χαλαρώσουμε?"

"Με χαλάρωσες ήδη " της χαμογελάω ελαφρά, καθώς την βλέπω γυμνη να πηγαίνει προς το μίνι μπαρ. Το τηλέφωνο μου δονείται . Ο υπεύθυνος του οικονομικού τμήματος. Ξέρω τι θα πει. 

"Ποιος είναι?"

"Δουλειά. Μπορεί να περιμενει"

Την βλέπω να σκύβει προς το ψυγειάκι. Με κοιτά ." Σου δείχνω το καλύτερο προφιλ μου"

"Το απολαμβάνω "

Παίρνει ένα μικρό μπουκάλι ουίσκι. Το βάζει στο στόμα της σκέτο και κατεβάζει το μισό.