*kurguların aktif yazılmasını ve bölümlerin hızlı gelmesini istiyorsak lütfen oy verip yorum yapmayı unutmayalım.
✒️Bir yastıkta uyuyanlar bile birbirlerinin rüyalarını bilmezler… Ahmet Hamdi Tanpınar
Yorma!
Beni har vurup
harman savurup durma!
Beni olmadığım bi'adam yerine koyma!
Derdim büyük
dermanım yok hiç
sorma...🎙️
İnce topukluların parlak zeminde çıkarttığı telaş dolu sesle çınlamıştı özel hastanenin acil girişi. Bilmem kaç yıldızlı otellere benziyor oluşu acil bölümünün niçin bu kadar tenha olduğunu açıklar nitelikteydi. Fakat şimdi durup ne ülkedeki geçim seviyesinin halk arasında yarattığı uçurumları , nede günâ gün artan enflasyona sövecek durumda değildi avukat hanım. Çünkü hem müvekkili hemde kocası olacak o ağa bozuntusu beyefendi gidip dosyadaki tek şüphelinin aracına küt diye çarpmıştı! Üstelik kimse bunun tesadüfen olduğuna inanacak kadar ağtal değildi. Vaziyeti öğrenir öğrenmez derhal Soylucalı mülkünden çıkıp Bâki savcıyla kazazedelerin(!) getirildiği hastaneye koşmuşlardı. O kadar öfkeliydi ki yol boyunca ağzını bıçak açmamıştı. Suskunluğu seçtiğinden değil ha, Bâki kocasına ettiği küfürleri duymasın diye içinden sövmüştü. Hışımla koridoru adımlamayı sürdürmüşler, derken ilerideki otomatik kapıdan çıkan kişiyle genç savcı boğazını temizleyerek atılmıştı.
-Yavuz amir?'
Yavuz Başkomiser elindeki telsizle onları gördüğünde başıyla selam vererek yürümüştü yanlarına. Esasen bu trafik şubenin işiydi ve trafik şubeden arkadaşlar kazayla ilgilenmekteydiler. O ise Tan'ın Didem ile alakalı olan davasından dolayı cinayet büro başkomiseri olarak buradaydı.
-Hoşgeldiniz.'demişti gözleri her ikisinde de saygıyla dolaşıp nihayetinde Bâki de takılı kalırken. Başını hafifçe kıpırdatmıştı. 'Endişe mahal yok, herşey kontrol altında sayın savcım. Trafik şubeden arkadaşlar ifade alıyorlar. Hasar tespiti ile olay kapanacak gibi.'
Bâki duyduğu ile anladım der gibi sallamıştı başını. Ne yalan söylesin , bu zamana kadar Eşref Haşim'den böyle bir çıkışı beklemişti. Hatta hiç bir sorun çıkarmamasına şaşırmış, bu şaşkınlık zihnine acaba cinayetle bir alakası mı var diye şüphe tohumu ekmekten geri durmamıştı. Lakin Eşref bu yaptığıyla tam da kardeşini kaybedip sağlıklı düşünmekten uzak, yaralı bir ağabey gibi davranmıştı. Nergis ise içinden ettiği küfürlerine bir es vererek lafa karışmadan edememişti.
-Sağlık durumları nedir?'demişti gerginliği çehresine çizgi çizgi yayılırken. Yavuz başkomiser kesik bir soluk çekmişti içine.
-Eşinizin kaşına ufak bir dikiş atıldı. Tan Soylucalı ise şuan gözetim altında. Aslında onda kazadan dolayı olan bir hasar yok. Kafası güzeldi biraz. Kanında yüksek dozda uyuşturucu maddeye rastlandı. Aracında da yalnızdı.'
Bâki ve Nergis duydukları şeyle bir an duraksarken başkomiser telsizden yükselen bir bildirimi duyduğunda müsaadenizle diyerek ayrılmıştı yanlarından. Genç kadın ise allak bullak olmuş bir suratla bir adım atıp savcının tam önüne geçivermişti. Düşünür gibi değmişti gözlerine su yeşilleri.
-Bağımlılık tedavisindeki adamı yalnız mı yolluyorlarmış Bali'ye? Annesi çoğul konuşmuştu sanki?'demişti duyduğu şeye inanamazmış gibi bir tavırla. Bâki ise içine derin bir nefes çekerek ceketini geriye itip ellerini beline yaslamıştı. Bu o kadar saçmaydı ki. Yoğun bir bağımlılık tedavi gören adamı değil yurt dışına, aynı sokaktaki bakkala göndermeye çekinirdi insan! Gözleri etrafta dolanırken hafifçe sallamıştı başını.
