Yanlız Kalpler

20. AYRILIK

İyi okumalar;Beğendiğiniz paragrafa yorum yaparmısınız?

Alaz'ın geçmişinden

İlk ben geldim ben eğitildim yalnızdım, hep yalnızdım.Daha ki Cem Abi uzun saçları olan gözlerinin içindeki korkuyu gizleyemese bile sözlerinde güç olan bir kız getirene kadar.

İlk arkadaşım ,ilk kardeşimdi beni yalnızlıktan kurtaran ilk kişiydi ve ben o masum kızı hep koruyacaktım.

Büyüdüm ve onu koruduğumu zannettim ve şimdi ben o masum ve güçlü kıza aşık oldum.

Yanlışmıydı.Hayatımda doğru olan hiç birşey olmamıştı.

Alaz'ın geçmişi

Saatin kaç olduğunu bilmiyordum hastane kolidorunda yoğun bakımın önünde dizlerimi kendime çekmiş Boran'ın bu kapıdan çıkmasını bekliyordum.

Alaz ile Zeynep koltukta oturuyorlardı. Alaz'ın üstündeki tişört kanla kaplıydı.Onun da gözlerinde korku vardı.

Zeynep başını Alaz'ın omzuna yaslamış boş gözlerle ameliyathane kapısından gözlerini ayırmıyordu. Gözlerinde inanç ve korku vardı.

Yiğit karşımda benimle aynı pozisyonda oturuyordu.Gözleri ağlamaktan kızarmıştı. Gözlerinde korku vardı.

Saatler sonra ilk defa "bir şey olmaz değil mi?" Diye sordum Zeynep ise emin bir sesle "Dayanır, hep dayandı." dedi.

Sesinde Boran'a olan o güvenini hissettim.

İçeriye hiçbir doktor girmiyor, dışarı çıkan doktorlar ise hiçbirşey söylemiyordu.

Korkuyordum , ona bir şey olmasından çok korkuyordum.

Bu hikaye bu şekilde bitemezdi.Yıllar sonra ilk defa kalbime umut tohumları ekmişken bu yaşanamazdı.

1 saat sonra

Doktor ameliyathaneden çıkar çıkmaz hepimiz bir hışımla ayağa kalktık. Hepimiz doktordan iyi bir açıklama bekliyorduk.Doktor hepimizin yüzüne teker teker baktı.

Alaz "durumu nasıl iyi değil mi?" diye sordu.

Doktor konuşmakta zorlanıyormuş gibiydi,boğazını temizledi."Ameliyat bitti fakat durumunda hala bir değişiklik yok , durumu kritik"

Dizlerim daha çok titredi ayakta duramayacağımı hissettiğimde Yiğit beni belimden destekledi.

Şimdi olmazdı şimdi güçlü olmalıydım.

Zeynep "peki onu görebilir miyiz ?" Diye sordu fakat doktor kafasını olumsuz anlamda sallayarak.

"Hayati teklikesi devam ediyor, herşeye hazırlıklı olmanız gerekiyor." diyerek yanımızdan ayrıldı.

Zeynep ve Alaz bahçeye hava almaya çıkmıştı Yiğit'in nereye gittiğini bilmiyordum fakat ortalıkta yoktu.

Ben tek başıma beklerken kolidorda Cem Abi'yi gördüm hızlı adımlarla benim yanıma gelip oturdu.

"Boran nasıl iyi mi?" saatlerce konuşmadığım için sesim kısık çıkmıştı.

"Durumu kritik"arkasına yaslandı ve derin bir nefes çekti.

"Merak etme bir şey olmayacak." dediğinde gözlerinde en ufak bir korku veya endişe aradım ama yoktu.

"Nasıl bu kadar eminsin?"diye sorduğumda beni duymazlıktan geldi.