Part (3)

1.5K 7 0
                                    


သူ့ကိုလဲ တစ်ခုခု ပြောဖို့ ပြင်နေသလိုလို လုပ်ပြီးတော့လဲ မပြောပဲ ဘီယာကိုသာ မော့၍ ဆက်သောက်နေသည် ။ ထူးခန့်လဲ သူဘာပြောချင်နေတာလဲဆိုတာကို စောင့်ရင်း ဘကြီးက ပြောဖို့အရှိန်ယူရင်းဘီယာသောက်နေရာ တစ်ဗူးကုန်သွားတော့သည် ။
ဘီယာတစ်ဗူး ကုန်သွားတော့ ဘကြီးပုံစံက ထူးဆန်းလာသည် ။ မျက်တောင်တွေစင်းနေတဲ့ကြားက ထူးခန့်ကို ကြည့်တဲ့ အကြည့်တွေက မျက်ထောက်နီကြီးတွေနဲ့ ။ တဖန် မျက်လုံးကို မှိတ်သွားသွား ပြန်ဖွင့်လာတော့ ပြုံးလာသည် ။
"အဟီး သား ငါ့တူ ထူးခန့် "
သူ့ကို ဘာပြောဖို့ရည်ရွယ်နေသည်မသိပဲ သူ့အနားကပ်လာကာ လေချိုသွေး၍ ပြောနေပုံက ထူးခန့်ကြက်သီးတွေပင် ထလာသည် ။
"မင်းအဒေါ်ကို မတိုင်နဲ့နော် ဘကြီးလေ ဘကြီး အရမ်းဖြစ်နေလို့ စော်ခေါ်လို့ရမလား "
ကြည့် ။ သူ့ကို ဘာပြောတော့မယ်ဆိုတာ ထူးခန့်သိနေပါတယ် ။ မဟုတ်တာလုပ်ချင်လို့ သူ့ကို လေချိုသွေးပြီး ဖားနေခြင်းမဟုတ်လား ။
"နော် ငါတူ ဘကြီး ဒီညပဲ ခေါ်မှာနော် မင်းအဒေါ်ကို ပြန်မပြောနဲ့နော် "
"ဟာ မရပါဘူး ဘကြီး ဒီနေ့မှ ဒေါ်လေးမြင့်သွားတာကို ငတ်နေပြီလား "
"မင်းအဒေါ်က မနေ့ညကလဲ မ ကျွေးဘူးကွ အားအားရှိ အထင်လွဲ စိတ်ဆိုးဖို့ပဲသိတယ် သူစိတ်ဆိုးတော့ ဘကြီးကို မ ကျွေးဘူးလေ နော် အဲဒါကြောင့် ဒီညတော့ ဘကြီး စားချင်နေလို့ "
"မရပါဘူး ဒေါ်လေးမြင့်က ကျွန်တော့်ကို သေချာ မှာသွားတာ ဘကြီး ခေါ်စားချင်စားလေ အကျိုးအကြောင်းတော့ ဒေါ်လေးမြင့်ကို ပြန်ပြောပြရမှာပဲ "
"ထူးခန့် မင်းက ငါ့တူလား သူ့တူလား "
"နှစ်ယောက်လုံးရဲ့တူလေ ပြီးတော့ အမှန်တရားရဲ့ ဘက်တော်သား "
"အောင်မာ လေကြီးလေကျယ်နဲ့ ဟင်း ဒီည စော်ခေါ်မလိုးရရင် မင်းကို လိုးမှာနော် "
"ဟာ "
ဘကြီးရဲ့ စကားကြောင့် ထူးခန့် ဘကြီးကို ကြည့်လိုက်သည် ။ ဒီတိုင်းပဲ ဘကြီးက စနောက်ပြောလိုက်တာလို့ ထင်ပေမဲ့ ဘကြီးမှာ စနောက်နေပုံလဲ မပေါ်ပဲ ဘီယာကြောင့် ရီဝေဝေဖြစ်နေကာ သူ့ကို ကြည့်နေသည် ။
"ဒီလီးကို ကြည့်လေ ငါ့တူရာ ထန်လွန်းလို့ ပေါက်ထွက်တော့မယ် "
သူ့ရဲ့ဘေး၌ ထိုင်နေရင်း ပုဆိုးကို လှန်ပြလိုက်ပြီး ဘကြီး ပြောတော့ ထူးခန့် မျက်လုံးပြူးသွားရသည် ။ ဘကြီးရဲ့ လီးကြီးမှာ အရမ်းကို တောင်နေပြီး ခေါင်းကြီးက တဆက်ဆက်နဲ့ တွင်းအောင်းချင်နေတဲ့ မြွေကြီးတစ်ကောင်ပမာ ။ မြွေတောင်မှ မြွေဟောက် အမဲရောင် လီးကြီး ။
အရေပြားဖြတ်ထားတော့ ဒစ်ကြီးက ကားတတ်နေပြီး လိုးထားတဲ့ အကြိမ်ရေ များသလားမများသလားဆိုရင် ဒစ်ထိပ်က အညိုအမဲတောင် ဆွဲနေသည် ။
လီးက လိုးပါများရင် အရောင်ပြောင်းတတ်တာ ထူးခန့်နားလည်ထားသည် ။
"ဘကြီးရဲ့ လီးက အရမ်းကြီးတာပဲ "
"အရမ်းထန်နေလို့လေ အဲဒါ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ဟင် "
"ဘကြီးအရမ်းလိုးချင်နေတာလား "
ထူးခန့်မေးတော့ သူခေါင်းညိတ်ပြသည် ။
"ပြွစ် ပွစ် ပွစ် "
"အား အ ဟ ထူးခန့် မင်းဘာလုပ်တာလဲ "
စော်ခေါ်တာကိုတော့ သူခွင့်ပြုနေမှာမဟုတ်ပဲ ထန်နေတဲ့ ဘကြီးကို သူတာဝန်ယူဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ကာ ဘကြီးရဲ့ လီးကိုစုပ်ပေးလိုက်သည် ။
ရုတ်တရက် ထူးခန့်ရဲ့ လုပ်ရက်ကြောင့် ဘကြီးတင်ထူး လန့်သွားပေမဲ့ ထူးခန့်ရဲ့ လျှာအစွမ်းကြောင့် ဆက်မမေးတော့ပဲ ထူးခန့်လီးစုပ်ပေးနေတာကိုသာ မှိန်း၍ ခံစားနေလိုက်သည် ။
ဆရာရဲ့ သင်ပြမှုနဲ့အတူ အတွေ့အကြုံက စကားပြောလာတာကြောင့် လီးကို ဘယ်လိုကောင်းအောင် စုပ်ပေးရမယ်ဆိုတာ ထူးခန့် နားလည်ပြီး ပညာကုန်ထုတ်ကာ ဘကြီးရဲ့လီးကို စုပ်ပေးလိုက်တော့ ဦးတင်ထူး အရမ်းကို ကျေနပ်နေတော့သည် ။
"ကောင်းလိုက်တာ ငါ့တူရာ မင်းလီးစုပ်တတ်တာပဲကွာ အိုး ဘယ်လိုတွေတောင်မှ ကောင်းရတာလဲ "
"ပြွစ် ပွစ် ပွစ် ပျက် ပွစ် ပလွစ် "
"အင်း ဒီလိုမှန်းသိရင် မင်းကို အစထဲက စုပ်ခိုင်းပါတယ်ကွာ "
"ပြစ် ပြွစ် ပွစ် စုပ်ပေးတာနဲ့ပဲ ကျေနပ်တော့မှာလား ကျွန်တော့်ဖင်ကို မလိုချင်ဘူးလား "
"အိုး ဘယ်လိုမေးလိုက်ပါလိမ့် ငါ့တူသာ ခံပေးရင် လိုးချင်တာပေါ့ကွာ အိုး မင်းရဲ့ဖင်ကလဲ လုံးကျစ်နေတာပဲ လိုးချင်စရာ အိုးကြီးကွာ "
ထူးခန့်ရဲ့ ဖင်ကို ဘကြီးတင်ထူး လက်နဲ့ညှစ်ကာ ချေ၍ ဖက်ခနဲရိုက်လိုက်သည် ။
"ဘကြီး ဖင်လိုးဖူးလား "
"သိပ်လိုးဖူးတာပေါ့ ဘကြီး လူပျိုတုန်းက အခြောက်တွေနဲ့ တွဲပြီး မကြာခဏ လိုးနေကျလေ "
"အင်း ဘကြီး အ "
ဘကြီးတင်ထူးက ပြောကာ ထူးခန့်ရဲ့ ဖင်ကို ညှစ်ချေရင်းရဲ့ ခရေဝကို လက်ခလယ်ထည့်ကာ မွှေပေးနေတော့ ထူးခန့် အရမ်းတွေ ဖြစ်လာခဲ့သည် ။
ဦးတင်ထူးအနေနဲ့ လိုရင်းက စော်ခေါ်ချဖို့အတွက် ဖြစ်ပေမဲ့ သူ့ရဲ့တူက သဘောကောင်းပြနေတော့ သူ့အဖို့ ငြင်းဖို့ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်ပဲ ခုန်ဆင်းဖို့သာ ရွေးချယ်လိုက်သည် ။
ထူးခန့်ကို ကြည့်ရတာနွဲ့တဲ့တဲ့နဲ့ဆိုတော့ နည်းနည်း ဂျော်မယ်လို့ ထင်နေတာတော့ ကြာပြီ ။ ပြီးတော့ ထူးခန့်ရဲ့ဖင်လေးကို သူကြည့်ကြည့်နေတာလဲ ကြာပြီးဖြစ်သလို ဘယ်လိုကဘယ်လို စရမှန်းမသိတာကြောင့်သာ ငြိမ်နေခဲ့ရပေမဲ့ အခုလို အခွင့်အရေးရလာတော့ သူကျေကျေနပ်နပ်ကြီး လိုးပေးဖို့အသင့်ပါ ။
ပြီးတော့ ထူးခန့်က သူ့ရဲ့တူအရင်းလဲမဟုတ်ပေ ။ ဒါကြောင့်လဲ ထူးခန့် သူ့ရဲ့ အလိုးကို ခံပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်ဆိုတာလဲ သူနားလည်သည် ။
ဒါကြောင့် အရမ်းထန်နေတဲ့ ဦးတင်ထူး အချိန်တွေ သိပ်မဆွဲနေတော့ပဲ သူ့ရဲ့တူ ထူးခန့်ရဲ့ဖင်ကို လိုးပေးလိုက်သည် ။
"အား ဘကြီးတင်ထူး နာတယ် ဖြည်းဖြည်း အား ဘကြီးရဲ့လီးက အရမ်းကြီးတာပဲ "
"အေးပါ ခဏပဲ နောက်ကျ ကောင်းလွန်းလို့ ခက်ကုန်အုံးမယ် "
ဆိုဖာပေါ် လေးဘက်ကုန်းထားတဲ့ ထူးခန့်နောက်ကနေ ဘကြီးတင်ထူးက သူ့ရဲ့လီးကြီးကို ထည့်ကာ မှန်မှန်လေး အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးနေသည် ။
"ဘက် ဘက် ဘက် "
"အား ဘကြီး အား "
"အင်း မင်းဖင်က ကြပ်စီးနေတာပဲကွာ ငါအခြောက်တွေရဲ့ဖင်ကို လိုးဖူးပါတယ် ဒါပေမဲ့ မင်းရဲ့ဖင်လို ကြပ်စီနေတာမျိုးတော့ မကြုံဖူးဘူးကွာ အိုး ကောင်းလိုက်တာကွာ "
"ဘက် ဘက် ဘက် "
ဒီလိုနဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်း မှန်မှန်လေး လိုးပေးနေတော့ ထူးခန့် ခံရတာ အရသာတွေ့လာသည် ။
ဘကြီးရဲ့ လီးက ကြီးရုံတင်မဟုတ်ပဲ မာပြီး တောင်နေတော့ ခံရတာအတော်လေးကို ထိမိသည် ။ လီးက အရမ်းမာနေရင် ခံရတဲ့သူအတော်လေး သဘောကျတတ်သည် ။
ဒီလိုမျိုး ဘကြီးရဲ့လီးက မာတောင်နေတော့ ထူးခန့်အကြိုက်တွေ့နေရပြီပေါ့ ။ ပြီးတော့လဲ အရမ်းကို သန်တဲ့ ဘကြီးတင်ထူးဟာ သူ့ရဲ့ ပြင်းထန်အားပါသော စောင့်ချက်တွေနဲ့ ထူးခန့်ဖင်ကို လိုးပေးလိုက်သည်
"ဖြောင်း ဖောင်း ဖြောင်း ဖောင်း ဖောင်း "
"အား ဘကြီး အား ကောင်းတယ် အား အား "
"အိုး အင်း အား "
"ဖောင်း ဖောင်း ဖြောင်း ဖောင်း "
"ဘက် ဖမ်း ဖက် ဘမ်း "
ဘကြီးထူးက သူ့ရဲ့ မာတောင်နေတဲ့ လီးကြီးနဲ့ ထူးခန့်ရဲ့ ဖင်ကို ကျေနပ်အားရအောင် လိုးပြီးတဲ့နောက် ဖင်ထဲသို့ လရည်တွေ ပန်းလိုက်သည် ။ သို့ပေမဲ့ ကွန်ဒုံးစွပ်ထားတော့ လရည်တွေက ကွန်ဒုံးထဲ၌သာ ရှိနေသည် ။
ဘကြီးထူး အရမ်းကို ကျေနပ်သွားခဲ့ပေမဲ့ ဆက်ပြီးလိုးချင်နေသေးတာကြောင့် ထူခန့်ကို တစ်ညလုံး အချီပေါင်းများစွာ လိုးပေးလိုက်သည် ။
ထိုအချိန်က အရမ်းထန်ကာ အလိုးအရမ်းကြမ်းတဲ့ဘကြီး တင်ထူးရဲ့လီးကြီးကိုလဲ ထူးခန့် စွဲလန်းခဲ့သေးသည် ။
စားနေကျ ကြောင်ပါး ဘကြီးက စား​ကောင်းမှန်းသိတဲ့ ငါးကြော် ထူးခန့်ကို ခဏခဏ နှိုက်မြည်းတတ်သည် ။ သူ့မိန်းမ မရှိရင် အိမ်ကို စော်ခေါ်ကာ လိုးတတ်တဲ့ အကျင့်တောင် ပျောက်သွားခဲ့ပြီး ထူးခန့်ကိုပဲ လိုးပေးဖြစ်သည် ။
ဒီလိုပဲ ဒေါ်လေးမြင့်မလာခင်အချိန်ထိ ထူးခန့်ရဲ့ဖင်နဲ့ ဘကြီးရဲ့လီးက နာရီပိုင်းမခြားပဲ ခဏတိုင်းလိုလို လိုးဖြစ်နေခဲ့သည် ။
ဘကြီးတင်ထူးအလိုးကိုလဲ စိတ်အကုန် ကျောင်းလဲ ပိတ်တာနဲ့ အကိုက်ဆိုတော့ ဘကြီးကို သူပလစ်ခဲ့လိုက်သည် ။ ဘကြီးတောင်မှ စိတ်ကုန်ပါတယ်ဆို ဆရာက ကလေးတွေ ဘာတွေ လုပ်နေတာကို ထူးခန့် ပိုပြီး အာရုံကျဲကာ သူ့မက်ဆေ့ကို စာမပြန်ခဲ့ပါချေ။
နွေနေရဲ့ အပူဒဏ်ကို ကြာရှည်စွာ ခံစားနေရတော့ ထူးခန့် အတော်ကို ဒေါသထွက်နေချေပြီ ။
အကြိုလွှတ်လိုက်မယ်ဆိုတဲ့ သူကလဲ အခုထိပေါ်မလာသေးတာကြောင့် ထူးခန့်အလိုမကျဖြစ်ကာ မျက်မှောင့်ကြီးကို ကြုတ်ထားသည် ။
ထို့ နောက် သိပ် မကြာခင်အချိန်မှသာ ရွာလမ်းမှ ဆိုင်ကယ်တစ်စီးရောက်လာပြီး သူ့အမေလွှတ်လိုက်တဲ့ သူဆိုတာနဲ့ ထူးခန့် အထုတ်တွေကို တင်ကာ နောက်မှ နှုတ်ခမ်းကြီး ဆူပုတ်ကာ လိုက်လာခဲ့သည် ။
ဆိုင်ကယ်မောင်းလာတဲ့သူကိုလဲ သေချာမကြည့်မိသလို ဘာကိုမှလဲ ဂရုမစိုက်ဖြစ်တဲ့ ထူးခန့်ဟာ အညာနွေရဲ့ နေပူဒဏ်ရော အကြိုလွှတ်တာ နောက်ကျတဲ့အတွက်ပါ ရောပြီး စိတ်တိုကာ မျက်မှောင့်ကြီး ကြုတ်၍ လိုက်လာခဲ့သည် ။

ကျွန်တော်နှင့် ပုရိသ ယောကျာ်းများWhere stories live. Discover now