33.Bölüm

316 34 64
                                    

Yazar'dan

Bazı anlar olurdu insanın hayatında basiret bağlanması derdik buna.

Asla yapmayacağım dediğin bir şeyi yaparken bulurdun kendini. Kınadığın, büyük konuştuğun tüm sözler gelir hikayen olurdu.

Zeynep içinde öyle olmuştu. İçinde büyüyen hisler onu büsbütün ele geçirmiş, asla yapmayacağım dediği bir şeyi yapar hâlde bulmuştu kendisini.

Atlas ile son kez görüşmek için çıkmıştı evden. Alelacele binbir türlü yalanla...

Zeynep : Ben çıktım geliyorum. Kafenin konumunu atar mısın?

Atlas : Kafe falan kasar şimdi bizi

Atlas : Sen attığım adrese gelsen?

Zeynep : ???

Zeynep : Kafede buluşuruz sanmıştım.

Atlas : Birileri görür falan rahatsız olursun diye düşündüm

Atlas : yanlış anlaşılmaktan korktuğunu söylemiştin

Zeynep : doğru

Zeynep : Sen at adresi o zaman ona göre bineyim otobüse

Atlas : Konum📍

Zeynep, Atlasın attığı konumu hiç sorgulamadan açtı. O tarafa giden otobüse binerken tedirgin ve telaşlı hâlini fark eden biri olmuştu.

Otobüsten indiğinde konuma yaklaşık 5 dakika uzaklıktaydı. Burası daha önce gelmediği bir semtti. Yollarda insanlar vardı. Epey kalabalıktı. Bursa'nın diğer ucuna gelmiş gibi hissediyordu kendisini.

Yürümeye başladı. İçi rahat etmesede " Son kez!" diyordu kendi kendine...

Son kez...

Geldiği konum kocaman bir villaya aitti. Önce yanlış mı geldim diye düşündü. Etrafına bakarken tam da şuan çekip gitmek istedi.

Nasıl yani? Evine mi davet etmişti onu?

Salaksın kızım sen. Aptalsın... nasıl da yenildin nefsine...

Bahçe kapısı açılıp içinden Atlas çıkana kadar devam etti Zeynep'in şaşkınlıkla dolu söylenmeleri...

Atlas, Zeynep'i görür görmez tebessüm etti.

" Hoşgeldin" diye seslendi ardından.

Zeynep onun sesini duyduğunda ikilemde kaldı. Dönüp dönmemekte kararsızdı. Ne diyecekti? Geldim ama gideceğim mi?

Arkasını döndü ve hayal kırıklığı ile baktı ona.

" Gel hadi, burdan geçeceğiz." diyen Atlas, Zeynep'e elini uzatmıştı.

Zeynep'in hayal kırıklığı kat kat artarken içinden kendine söylemediği şey kalmamıştı. Herkese güvenip de böyle bilmediğin yere gelirsen olacağı bu diyordu.

Şimdi birileri bu hâlde onun fotoğrafını çekse ve ailesine, abisine gösterse içinde bulunduğu durumu nasıl açıklardı.

Atlasın eli bir süre havada kaldı.

" Gelmiyorum. Zaten buraya gelmem de  hataydı. " diyen Zeynep hızlıca ters istikamete yürümeye başladı. Bir yandan da dolan gözlerinden yaşlar akıyordu. Gözyaşlarının sebebi ise oldukça mânidardı?

İçeride Zeynep için süpriz hazırlayan Atlas ise bu ters çıkıştan oldukça etkilenmişti. İçinde Zeynep'e karşı olan hisleri ve yanı başındayken onu bir daha görememe korkusu ile peşinden gitti. Hırsla kolundan çekti.

【 TaNıK 】- TextingWhere stories live. Discover now