Synthesis of Prophecy: Purple Charm

Rage

A/N: I'm so sorry for not updating for a while im forgot that I  have a book here in wattpad to write to😊 hehe peace. Pero ngayon bumawi naman ako with a 2k word chapter. Hope this makes up for my late ud. Ty for reading!

Chapter 47

Clyde's pov

Nakayuko lang ako at nakipagtitigan sa lupa. Di parin maalis alis sa utak ko yung nangyari kanina.

It left a deep wound in my mind as if it's my father.

Nakakatraumatize parin kasi. I saw it in my own eyes, sa harap ko pa.

Tinignan ko yung mga bro ko at iisa lang ang mga expression sa mukha namin napabuntong hininga ako. Inangat ko ang ulo ko at nakita ang mama ni Janine na nakayakap sa coffin ng niya at umiiyak.

Si tita Sol.

"N-ngayon ka lang n-nakabalik?! Tas aalis ka rin pala!" Sigaw niya di ko mapigilang maluha sa sinabi niya.

It's like a random dagger thay hit my chest.

"Don't you dare think we won't miss you! Cause we miss you for years..." umiiyak habang sumisigaw.

Liningon ko si Janine na walang reaksyon at deretsyo lang ang tingin. Sa sobrang blanko niya di mo malalaman kung anong tumatakbo sa utak niya.

"Janine, do you-"

"No."

"Sa labas? Ayaw mo?" Sabi ko at tinaasan siya ng kilay. Liningon niya ako at tahimik lang siya bago bumalik ang tingin sa harap.

"No."

"I will stay here."

I nod awkwardly then look down and play with my hand. Naninibago ako sakanya, ang cold na niya.

"Do you want ice cream?" Rinig kong tanong ni Ace kay Thea napangiti naman si Thea sabay tayo. "Ofcourse! Let's go!"

"Thea shuush ingay ng bunganga mo." Sabi ko at tinignan yung magnanay kung nabother ba sila nung babae.

Tinarayan niya lang ako "Whatever" sabi niya sabay alis kasama si Ace.

Tangina ang taray talaga ng babaeng yun. Anyways, focus muna tayo kay Janine.

"So gano katagal na lang ba tayo makikipagtitigan sa kabaong.." Tanong ni Valerie kaya napatawa ako.

"Once they feel tired." Sabi ni Marcus.

"Which is impossible. Mga namamatayan, nagpupuyat para lang bantayan ang namatay." Sabi ko. Kasi hanggang ngayon ay nagdudusa parin sila.

"To live forever in regret?" Tanong ni Luxe. Dahan dahan akong napatango.

"Parang ganun na nga.."

They must have felt that its their fault, when it's no one's. Pero wala na eh patay na yung papa niya pero napatay naman ng anak niya yung pumatay sakanya.

Which is the first time i saw her like that.

Napatakbo na lang kaming pito papunta kay Janine. Napatigil kami dahil sa nakikita namin. Mahigpit na nakahawak si Janine sa sandata niya na pinagtutuluan ng dugo.

Limang katawan ng lalaki na nakahalandusay sa sahig, mga duguan, pugot ang ulo and well almost chop chop.

Nice. Sigh

Linapitan ko siya at mabilis niya akong nilingon habang matalim na nakatingin sakin. Napalunok ako bago kunin sakanya yung sandata niya.

"Janine let's go home, okay?" Nginitian ko siya pero naka ilang segundo ng makatanggap ako ng tango sakanya.