Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Söyle bana aşkım gülüm Sensiz nasıl geçsin günüm Rahlenden aldım da eli Harlandı bak ardım önüm
Ağlamaktan birer kan çanağına dönmüş su yeşilleri yanaklarına durdurak bilmeden sicim misali akan yaşlarıyla sevdiği adama bakıyordu acil müdahale odasının camı ardından. Hıçkırıkları göğsünü sonu gelmez zelzelelere tutarken kanlı elleri mecalsiz bedenini ayakta tutabilmek ümidiyle yaslanmıştı cam kenarındaki duvara. Günlerdir bir cehennemin içinde yaşarken başına gelebilecek aşka bir felaketin kalmadığını sanmıştı. Daha ne olabilir ki demişti sitemkâr çığlıkları arasından. Başıma daha ne gelebilir ki? Gelmişti işte! Yaradan bu haykırışa bir cevap gibi titretmişti yaralı kalbini, sevdiğinin acısıyla. Ve şimdi kalbinin sahibi içeride kanlar içinde ölümle savaşıyordu.
Yaralandım ceylan gibi Gezdim dağı, gördüm göğü Harab oldu meskenlerim Fikrim firar, içim kördüğüm
Bir anda artıvermişti Eşref Haşim'in başındaki kalabalık. Her biri bir tarafa koştururken yeşil üniformalı olan doktor başına geçerek bastırmıştı ellerini kurşun yarasının tam kıyısına. Gördüğüyle yumruk yemiş gibi kesilivermişti Nergis'in solukları. Kurumuş kan lekeleriyle bezeli avuçlarını sertçe yaslamıştı aralarındaki cama. Gidiyor muydu sahiden? Onu bu kötü dünyada yalnız başına bırakıp gidiyor muydu? Ama söz vermişti! Onu bırakmayacağına dair söz vermişti! Eşref bir söz verdiyse muhakkak tutmaz mıydı?
-E..Eşref!'demişti çatallanmış ve kısılmış sesiyle. 'Eşref hayır! Gidemezsin hayır! Bırakamazsın beni! Sö..söz!' Elleri kırmak ister gibi cama vururken hıçkırıkları kesmişti nefesini. 'Söz verdin... Söz verdin gidemezsin!'
Ala gözlüm seyran değil Sensiz bana eksik ömür Ben canımdan sürgün yedim Yıllar yılı gülmez gönül
Doktorlar durdurak bilmeden kalp masajına devam ederken bir çizgi halini almıştı nabız atımları. Durmuştu. Beni bırakırsan söküp alırsın dediği kalbi bırakmıştı atmayı. Ama o buradaydı işte! Bırakmamıştı! Bırakamamıştı ki elini ! Daha fazla direnemeyip kendini göğsünden yükselen hıçkırıklarına teslim etmişti genç kadın. Kolları iki yana salınmış, dizlerinde zayıf bedenini taşıyacak bir gıdım mecal kalmamıştı sanki. Derken bir anda kasıklarına giren keskin sancı tiz bir çığlıkla iki büklüm etmişti onu. Avuçları canından can kopar gibi bir acıyla karnına sarınırken karanlık bir duman geçmişti menevişlerinin önünden. Ciğerleri soluk almayı reddetmiş, bedeni sıtmaya tutulmuş gibi zangırzangır titremeye başlamıştı. Ve bayılmadan evvel son gördüğü bacaklarından süzülüp yeri kırmızıya boyayan sıcak bir sıvı olmuştu..
Kolladım aklı kolay değil Varmaz yolum ona ray demir Yolladım Varmadı mektubum ona...🖤
Bu dünya bir handır, biri gelirken biri gider derler... 🥀🕊️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
