Determined to stop the killing of wild animals to people, a scientist made an experiment. The experiment failed, and the whole life turned into nightmare.
Innocent creatures underwater transform into deadly zombies and raised above the water, leadin...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
HAZEL BAYLAN
AS an environmental engineer, our job is to protect the environment. But we're not just conducting studies at gumagawa ng actions to solve every environmental problems. We also, do our shares to protect and to take care our nature.
Habang nagmamaniho ay may nadaanan akong mga lalaking civilian—sa tansa ko nasa lima sila. Alam ko ang ginagawa nila. Kaya huminto ako sa gilid at agad na bumaba.
Lumapit ako at hinarap sila. "Puputolin niyo ba ang kahoy na 'yan?" Sinubukan kong kausapin sila ng mahinahon.
"Opo Ma'am. Eh malaki-laki din ang kikitain dito." Sagot ng isa.
Sa inis ko ay tinanggal ko ang suot kong black sunglasses. "Seriously?" Alam kong mataray ako, pero ga-grabe ang taray ko pag-usapang abuso sa kalikasan na. "Nag-iisa nalang ang kahoy na 'yan dito sa gilid ng kalsada, at puputulin niyo pa."
Hindi sila naka-imik, dahan-dahan pang ibinaba ng isa ang hawak niyang chainsaw na ipang-putol niya sana sa kahoy.
"That huge tree, gonna help this place. Mainit dito, ang kahoy na 'yan ay magiging silungan ng mga taong maghihintay dito ng masasakyan. Ang kahoy na 'yan ay magbibigay ng preskong hangin sa mga taong dadaan."
Nagtaas ang kilay ko. "And you still gonna cut it off? What's wrong with you people?! Why don't you just cut off your dick and sale it to the market?!"
They are so stunned to speak. Nagmukha pa silang mga statue na hindi makagalaw.
Dumaan ang hangin at naghahampasan ang mga dahon sa kahoy na 'to, dahilan na nagkaroon ng mas malamig at sariwang hangin. May ngiti sa labi ko habang tinignan ko ang kahoy. "See mga kuya, binigyan niya pa rin kayo ng hangin kahit balak niyo siyang putulin."
Nilingon ko sila at napansin kong pinagpapawisan ang ilan sa kanila. "Sa sobrang init, pinagpapawisan na kayo. What if pa kaya kung wala ang kahoy na 'to, na naging silongan niyo ngayon at binigyan pa kayo ng hangin. Makakaya niyo ba?"
Natamimi sila at nagtitinginan nalang na parang nahihiya, ramdam kong kabado sila habang kaharap ako. Dahan-dahan kong hinawakan ang likod ng isa sa kanila.
"That's how good our mother nature is. We must give back the love to our nature." I simply smile to them at bumalik na sa kotse.
Napansin kong niligpit nila ang kanilang mga gamit at dahan-dahan nagsi-alisan. May ngiti sa labi ko habang tinignan ko ang malaking kahoy na nasa gilid ng kalsada. Tsaka ako umalis.
I was driving when my phone rang. Kinuha ko ito sa bulsa ko at sinagot ang tawag ng kaibigan kong si Rose. "Yeah, yeah bes, I'm coming..." agad kong sabi dahil alam kong tatanongin na naman niya ako kung tutuloy ba ako.
