UNDERWATER | They, are sick to humanity.

Chapter 12: Sibling Love

HAZEL BAYLAN

NAKALAYO na kami sa Raagas Beach. Pero hindi pa rin maalis ang kaba namin nang makita ang napakaraming zombies na naka sunod sa amin.

"A little bit fast naman oh..." ramdam ko ang nervous ni Rose habang tinitignan sa side mirror ang mga zombies sa likod.

"Ito na, bibilisan ko na..." napipikon na ako sa kaka-iyak niya kaya lalo kong binilisan ang pag drive.

"So sa'n tayo pupunta?" Rose asked. "Sa kapatid ko." I said. "What!? Napakaraming zombies, Hazel! Pretty sure na hindi pa tayo makaabot sa kapatid mo, deads na tayo..." reklamo niya.

"Shut up, Rose! He's my brother, I need to save—"

"AHHHHH!!!" Napasigaw si Rose sa gulat nang umabot ang mga zombies sa labas ng bintana kung saan siya nakaupo.

"Oh shit!" Binilisan ko ang pag drive kaya nakalayo kami. Pero kahit saan kami lumingon ay may mga zombies na sa paligid.

Nagkagulo na rin pala dito, ang akala ko ay sa loob lang ng Raagas Beach. Ang mga taong naging zombies ay nanghahabol na ng mga taong hindi pa infected. Sa sobrang dami ng nangyayari ay nahihirapan na ako sa pag drive, halos nakakabangga na ako ng mga tao at maging mga zombies.

Hinahabol kami ng zombies, kaya muling umiyak si Rose. "My gosh...ayaw ko pa ma-deads..." sabi niya. "Walang ma-de-deads, okay...just trust me..." I try to make her calm kahit medyo cramming na rin ako sa pag maniho.

Biglang naabotan kami ng mga zombies. Kabilaan sila sa labas ng bintana at pilit itong binabasag para makapasok. Mas marami ang bilang ng zombies sa side ni Rose, sa daming kamay ng zombies na nakahawak sa bintana niya ay unti-unti na itong nababasag.

"I don't wanna die...napakarami pang dick ang gusto ko makita..." she's crying while the car window behind her is cracking. "Kapit ka lang!" I drive fast and got escaped from the zombies near our windows.

I saw a smile on Rose's face. But then we saw something at the back of the car, a big creature jump so high at nakaabot sa labas ng bintana ni Rose. "Shit..." sabay namin na sabi.

This creature are more likely a zombie-fish, may mga paa pero meron namang buntot ng isda, may kaliskis sa katawan, nakabukas ang tiyan at kitang-kita ang matutulis na buto nito na katulad sa isda.

This creature punch the car window kung sa'n nakaupo si Rose. Then he grab Rose's hands. "AHHHH!!! LET GO OF ME!!!" Rose kept shouting. "HAZEL, HELP!"

I try to drive even faster so we could escape, but it's all too late. Mabilis na hinila ng creature na 'to si Rose palabas ng kotse, at pinagkakagat gamit ang matutulis na ngipin. "AAAHHHHH!!" Rose kept screaming.

Pumapatak ang mga luha ko at nanginginig ang labi ko habang nakatitig kay Rose. "I-I'm sorry..." then I drive fast para makaalis na dito.

"AAAHHHHHHHHHH!!!" Naririnig ko ang sigaw ni Rose, at nakikita ko sa side mirror kung paano siya pinagtulongang kainin ng mga zombies.

I was crying while driving. I want to save her, but I know I can't do it anymore. And I don't want to put my life in danger dahil kailangan pa ako ni Sebastian.

While driving across the streets of Kauswagan, I stayed alert sa paligid. Wala man akong nakitang zombies, pero hindi ko pa rin ramdam na safe ako. All the streets are like haunted and abandoned. Sobrang tahimik ng paligid, wala ni-isang tao akong nakitang naglalakad sa malawak na kalsada.