Determined to stop the killing of wild animals to people, a scientist made an experiment. The experiment failed, and the whole life turned into nightmare.
Innocent creatures underwater transform into deadly zombies and raised above the water, leadin...
SUMAKAY nalang ako ng jeep dahil hindi naman ako mahahatid ni Ate. Ang sabi pa niya kahapon uuwi siya ng gabi. Pero nag-umaga nalang, wala akong ate na umuwi ng bahay.
Kaya usual, nagpaka-ate na naman ako sa sarili ko. Sa edad kong fifteen naging independent na ako. Ako na ang nagluluto para sa sarili ko. Naging parang kasambahay na rin ako sa sarili naming bahay, dahil ako lang naman laging naiiwan.
Halos hindi ko na nga ma-enjoy 'tong teenage life ko eh. Nasobraan sa pagka-independent, kaya mukhang napaaga sa adulting. Bihira nalang ako lumabas. Hindi na ako nakapag-gala sa malls. Hindi na nakapaglaro sa labas, at online games nalang sa bahay.
Sa tuwing sinusubokan ko naman gumala ay pinapagalitan ako ni Ate. Kaya school at bahay nalang talaga ang buhay ko. Pero buti nalang sinanay ko na ang sarili ko dito.
But today, gagala ako. Wala na akong paki kung magagalit si Ate. Birthday ngayon ng kaibigan niya, kaya malamang makiki-party din siya. Kaya gagala din ako—akala niya siya lang may karapatan sumaya, no way.
Pero hindi naman talaga nonsense na gala itong gagawin ko. Kasi pupuntahan ko ang special na tao for me, at magiging number one supporter niya ako sa araw na 'to. Well, lagi naman talaga ako naka-suporta sa kanya.
After a few minutes. Nandito na rin ako sa Misamis Oriental General Comprehensive High School, or also known for it's short name as MOGCHS. I'm currently studying here as a Grade 10 student.
But wait—hindi naman ako mag-aaral ngayon dahil wala namang pasok. It's holy week at Easter Sunday na nga bukas. Naka-civilian attire lang din ako ngayon. A white shoes, black pants, white t-shirt on top, and with green jacket.
Tanaw ko sa kabilang kalsada ang malaking campus ng MOGCHS. It was painted on blue, and some parts are white. As I expected, the school is peaceful and quiet.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Nilibot ko pa ang tingin ko, and I saw someone that caught my attention. Someone that very close to my heart. Si Kabir Khan. He's so tall and freaking handsome. So Indiano looks, dahil half Indian naman siya.
I love how moreno he is. Matangos ang ilong. Makapal ang mga kilay. And I found cute the little mustache on his upper lip. He's not just attractive, cause he have a good heart. He's the kindest person I ever know.
Napa-kalmado niyang dumaan sa school campus at alam kong papunta siya ngayon sa Pelaez Sports Center na nasa tabi lang ng school. Dali-dali akong tumawid sa pedestrian lane at tumakbo ako papalapit sa kanya.
"Hey..."
Napalingon siya. "Hi..." he great me politely, kaya napangiti ako. "I'm here to support you on your tournament." I said.
