NERGʼİS KOKUSU 👠 (Töre&Adalet Serisi)

''SonunBaşı''🌋

*kurguların aktif yazılmasını ve bölümlerin hızlı gelmesini istiyorsak lütfen oy verip yorum yapmayı unutmayalım.

🖋️Sana duvar ördüysem tuğlasını sen verdin... Kemalettin Tuğcu

Şimdi senden
vaz mı geçmeli?
Masal olup yola
devam mı etmeli?..🎙️

Koyu bir sükunetle dolmuştu salonun her yanı. Tüm gözler beklentiyle Nergis'in yüzüne çevrilmiş, vereceği cevaba merakla odaklanmıştı. O ise kendisine yöneltilen soruyla allak bullak olmuştu. Hamilelik mi? O mu? Zihni bir an durağanlaşırken son günlerde kendisinde olan tüm değişimlere birer birer takılmıştı aklı. Bulantıları, iştahı, kasıklarına giren sancılar, duygusallık... Ah en çokta bu duygusallıkla başı beladaydı. Peki ya tüm bunlar... Yeşilleri bir sevdiği adama, birde gözlerinde beliren heyecanla elini yasladığı karnına giderken sert bir yutkunma geçmişti boğazından. Hayır hayır! Hamile falan değildi o! Evet bu ay henüz özel dönem yaşamamıştı ama daha evvelde çok stresli günler geçirdiğinde gecikmeleri olmamış mıydı sanki? Derken Berçem onun bu halini uzatmak istemezmiş gibi hafifçe öksürerek usulca kalkmıştı ayağa.

-Şey.'demişti çekingenlik dolu bir yüzle. Yürüyüp abisinin elindeki gebelik testini kırmızı yanaklarıyla almıştı. 'Aslında o benim.'

Benim mi? Bu kez tüm gözler mahcubiyetle konuşan Berçem'e dönerken Nergis duyduğu sözlerle derinden bir soluk almış, sonrada gözlerini yerdeki halıya doğru çevirirken kocasının elini hafifçe itmişti karnından. Şuan yüzünün ne halde olduğunu bilmiyordu. Fakat bildiği tek şey tüm bedeninin kanı çekilmiş gibi buz kestiğiydi. Genç kadın ise devam etmişti konuşmaya.

-Sabah yaptım ama ortalık böyle karışınca yeri değil diye söyleyemedim.'

Duyulan sözlerle Güz ah canım benim diye içtenlikle mırıldanmış, Oğuz Kağan'ın asık yüzünde kız kardeşinin mutluluğunu görmesiyle güller açmış, Eşref Haşim az evvelkine tezat bir anda sessizlikle içine kapanırken Bâki kesik bir solukla tebrik ederim diye zorlukla mırıldanmıştı. Bu habere en büyük tepkiyi verecek olan ise elbette seneler sonra hiç beklemediği bir anda müjde alan Hüseyin olmuştu. Karısının söylediklerine inanamazmış gibi ağır ağır kalkmıştı oturduğu yerden.

-Berçem?'demişti sayıklar gibi bir tonla. Gidip genç kadının parıldayan çehresini avuçlarına almıştı. Dolu doluydu gözleri. 'Berçem şimdi ben baba olacam he mi? Bizim... Bizim bir bebeğimiz olacak!'

Doğruydu. Ömrünün baharında aylarca karnında taşıdığı bebeğini korku dolu günler sebebiyle kucağına alamadan toprağa veren Berçem tekrar gebeydi. Lakin bu kez test çubuğunda çift çizgiyi gördüğünde ne yapacağım ben şimdi korkusundan değil, mutluluktan ağlamıştı. Sevdiği adamla bir çocukları olacaktı. Sevdiği ve senelerdir bir katre eksilmeyen koca bir sevgiyle sevildiği adamdan...

Akşamın devamı çoğunluğun gerginlikten kurtulduğu bir kutlamaya dönüşmüştü. Önce Bâki müsaade alıp gitmiş, ardından hanımlar el çabukluğu ile masayı hazırlamıştı. Yemekler dışarıdan hazır söylendiği için sonrasında kalan tek iş çocukların babasıyla gizlice gidip aldıkları pastayı servis etmek olmuştu. Nergis ne yemeklerden nede pastadan pek yememişti ama bunu fark eden Güz sessiz kalmayı yeğlemiş, gidip çay servisi arasında nane limon kaynatıp kardeşinin eline iç midene iyi gelsin diyerek tutuşturmuştu. Nihayetinde çay faslı da bitmiş, Eşref Haşim ve Nergis taze anne, baba adayını yeniden kutlayarak ayrılmışlardı rezidanstan. Avukat hanımın arabaya binerken eve bırakırsan sevinirim mırıltısı kocası tarafından sükunetle karşılanmıştı. Lakin yine de söz dinleyerek onu kendi evine getirmişti. Araba apartmanın önünde hafif bir sallantıyla durduğundayse uzayan sessizliği bozan genç adam olmuştu.