"ဪ သားဂ်ီမင့္ကို လာၾကၫ့္တာလား"
စာအုပ္ထဲက အေၾကာင္းအရာေတြေၾကာင့္ ေၾကာင္အေနတုန္း ေက်ာဘက္မွ ဂ်ီမင္မာမီရဲ့ အသံေၾကာင့္ စာအုပ္ေလးကို မသိမသာျပန္ခ်လိုက္ရသည္ သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့အေနအထားနဲ႔ ဒီလိုစာအုပ္ေတြကို စည္းေက်ာ္ၿပီးယူမဖတ္သင့္ဘူးမို႔လား
"ဟုတ္တယ္ ေနရတာ ဘယ္လိုေနေသးလဲလာေမးတာ အန္တီ"
"ငယ္"ထဲက သိပ္သနားဖို႔ေကာင္းတာ"
ဂ်ီမင္အေမရဲ့ အဆက္စပ္မရိွတဲ့စကားေၾကာင့္
ထပ္မံေၾကာင္အသြားရျပန္သည္ တစ္မနက္လံုး ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ေနတဲ့စိတ္ေတြဟာ ခုလက္ရိွမွာေတာ့ ရူးမလိုပင္
"မိဘလုပ္တဲ့အန္တီတို႔ရဲ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ သားလက အၿမဲနာက်င္ခဲ့ရတယ္ပဲ ဆိုပါေတာ့"
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ေသခ်ာစကားေျပာၾကၫ့္ၾကမလား အန္တီ"
"ဒီမွာပဲေျပာတာေပါ့ သားကိုကိုက အေရးႀကီး လူနာရိွလို႔ ေဆးရံုသြားေနရတာ ေစာင့္ေပးမယ့္သူမရိွလို႔ေလ"
အဆင္ေျပပါတယ္ဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ ေခါင္းအသာၿငိမ့္ျပကာ မတ္တပ္ရပ္ေနစဲျဖစ္တဲ့ စားေရးစားပြဲေလးရဲ့ ခံုေလးေပၚမွာပဲ အသာဝင္ထိုင္လိုက္သည္ ဂ်ီမင့္ေမေမရဲ့ မ်က္ဝန္းေတြဟာ အရည္လဲ့ေနတာကိုသတိထားမိေပမယ့္ ဘာမွန္းမသိတဲ့ အေျခအေနမွာ ႏွစ္သိမ့္ေပးဖို႔မျဖစ္ႏိုင္တာေၾကာင့္ တိတ္တဆိတ္သာၿငိမ္ေနလိုက္သည္ အခန္းတြင္းတိတ္ဆိတ္မႈကို ဂ်ီမင့္မာမီဘက္မွ စတင္ၿဖိဳခြဲကာစကားစသည္
"ဂ်ီမင့္အေဖရဲ့မိဘေတြက အန္တီတို႔ကိုသေဘာမတူၾကဘူးေလ မျပတ္သားတဲ့စိတ္ မလြန္ဆန္ႏိုင္တဲ့စိတ္ေတြေၾကာင့္ အန္တီတို႔ေဝးခဲ့ၾကတယ္ အဲ့အခ်ိန္ ဂ်ီမင္အေဖက တျခားသူနဲ႔လက္ထပ္လိုက္ရတယ္ပဲဆိုပါေတာ့ "
"ဂ်ီမင္အေဖကသူအိမ္ေထာင္နဲ႔ကေလးရၿပီးသိပ္မၾကာပါဘူး အန္တီတို႔ ျပန္ေတြ့ခဲ့ၾကတယ္
အကိုကေတာင္းပန္ရွာတယ္ ျပန္လက္ခံဖို႔လဲေတာင္းဆိုလာတယ္ အကို႔ကိုစိတ္မျပတ္ႏိုင္တဲ့ အန္တီက ျပန္လက္ခံခဲ့မိတယ္မၾကာပါဘူး အကို႔အမ်ိဳးသမီးဆံုးသြားေတာ့ အန္တီတို႔လက္ထပ္ခဲ့ၾကတာအကို႔မွာက သားတစ္ေယာက္ရိွေနၿပီးသားေလ"
YOU ARE READING
အခ်စ္ရိွရာ
Romance"မင္းရိွတဲ့အရပ္ကို ေမာင္ေရာက္ေအာင္လာခဲ့ပါ့မယ္ " "သိပ္ခ်စ္ခဲ့တာမို့ ငါမရိွတဲ့အရပ္မွာ ေပ်ာ္ေအာင္ေနပါ ေမာင္"
