Bloody Rose & Red Wine

Part-31

အတိတ္ကာလ။

ေနာက္ဆံုးက်မွ ေျဖဆိုရသည့္ စတုတၳနွစ္ေတြရဲ႕ Final examၿပီးဆံုးသြားသည္နွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ Winscard Universityႀကီးဟာလည္း ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ နားရက္အေနျဖင့္ တစ္လၾကာမ်ွသတ္မွတ္ေပးလိုက္ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မင္းထင္ကေတာ့ ဒီတစ္ေလာ ဂိုဏ္းရဲ႕ကိစၥအရပ္ရပ္ေတြကိုသာ ပိုမိုစီမံေဆာင္႐ြက္ေနမိရင္း ေခါင္းထဲမွာ စကၠန္႔မျခား ေပၚ ေပၚလာတတ္သည့္ အေတြးေတြကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ထားရသည္။

အားလပ္သြားတဲ့အခ်ိန္တိုင္း ထိုေန႔က ပိုင္ျမတ္ဘုန္းေသာ္ ေျပာသြားခဲ့သည့္ စကားေတြက မင္းထင္ရဲ႕အေတြးထဲမွာ ေနရာယူထားသည္။ ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္မည့္ေန႔အထိ တစ္လၾကာမ်ွ အခ်ိန္ေပးသြားတဲ့ ပိုင္ျမတ္ဘုန္းေသာ္က သူ႔စကားကိုတည္စြာ မင္းထင္ကို လံုးဝ မဆက္သြယ္ေတာ့ေပ။ စာၾကည့္စားပြဲေပၚမွာတင္ထားသည့္ ဖုန္းကိုၾကည့္ရင္း မင္းထင္ တိတ္တဆိတ္ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။

ပိုင္ျမတ္ဘုန္းေသာ္နွင့္မင္းထင္ ေနာက္ဆံုးေတြ႕ခဲ့သည့္ေနရာကား လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္ရက္ေက်ာ္ေလာက္က တတိယနွစ္ေတြရဲ႕ နႈတ္ဆက္ပြဲမွာပင္။ တတိယနွစ္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္နဲ႔ ဖုန္းေျပာေနတုန္း ဖုန္းထဲကေန ပိုင္ျမတ္ဘုန္းေသာ္ရဲ႕ ေခ်ာ္လဲသြားတဲ့အသံက်ယ္ႀကီးကို ၾကားရာမွ စိတ္ပူၿပီး ကမန္းကတန္း ညတြင္းႀကီး အိမ္ကေနလိုက္သြားမိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဟိုဆီကို ေရာက္ေတာ့လည္း အမူးသမားေလးက မင္းထင္ကို မမွတ္မိပံုပင္။ ဝင္တိုက္ကာ ရမ္းသမ္းၿပီးလည္း နမ္းသြားေသးသည္။

ထိုအေၾကာင္းေတြကို ျပန္ေတြးမိေတာ့ မင္းထင္ မိမိရဲ႕ နႈတ္ခမ္းလႊာေတြကို ခပ္ဖြဖြေလး တို႔ထိၾကည့္လိုက္မိသည္။ ရက္ေတြအမ်ားႀကီး ၾကာလာခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ္ျငား ထိုညက အထိအေတြ႕ေတြက ယခုထိတိုင္ မင္းထင္ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာစိုးမိုးထားဆဲပင္။ တစ္ဖက္က အသိစိတ္ပံုမွန္ရွိမေနတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္တာေၾကာင့္ စိတ္ထင္ရာအတိုင္း ျပဳမူသြားမိျခင္းမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ေရာက္ရင္ေတာင္ မွတ္မိေတာ့မွာမဟုတ္ေပ။

သို႔ေသာ္ မင္းထင္ကေတာ့ စိတ္ေရာ၊လူပါ ပံုမွန္အေျခအေနျဖင့္ ကိုယ္တိုင္ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရတာေၾကာင့္ ထိုညက ျဖစ္ရပ္ေတြအားလံုးက အာရံုထဲမွာ စြဲထင္က်န္ရစ္ေနသည္။ တတ္နိုင္သမ်ွမေတြးမိေအာင္ ဂိုဏ္းရဲ႕အလုပ္ကိစၥေတြထဲကို စိတ္နွစ္ထားေသာ္ျငား အခုလို နည္းနည္းေလး အလုပ္ပါးသြားတာနဲ႔ ျပန္ေတြးမိျပန္သည္။ တစ္ဖက္က မူးေနလို႔ အမွတ္မထင္ျဖစ္ပ်က္သြားတဲ့ ကိစၥေလးတစ္ခုသာသာ ပဲကို မင္းထင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း နားမလည္ေတာ့ေပ။