Kopar gider içimden aşk Tutamam ellerim ateş Sabahımız yok sevdiğim Doğmaz artık bize güneş Varsın bu da yarım kalsın Sazım dertli dertli çalsın
Güneş tüm heybeti ile gün yüzüne çıkarken Leyla huzurlu bir uykunun kollarındaydı.
Araf, pencerenin kenarında sigarasını içerken aynı zamanda yatakta yatan kadına değdirdi bakışlarını. Büsbütün ateş olan bu güzel kadına bazı duygular hissetmeye başladığı aşikardı. Beyaz çarşafa dağılan koyu kahve saçları ve küçük güzel yüzüyle adamı darmadağın ediyordu. Tüm gece nefesini kesmiş ve onu nefessiz bırakmıştı.
Derin bir nefes aldı koca adam.
Halen içinde o sıcak hissi hissediyordu.
Araf derin bir nefes aldığın da kendini hem suçlu hissediyor hem de karmakarışık hissediyordu.
Çarşafa sarılı çıplak bir ten, odaya hakim olan o kokusu vardı. Büsbütün huzuru ona sunuyordu. Usulca yanına ulaşıp saçlarının arasına bir buse kondurdu. O onun kadını olmuş ona tamamen teslim olmuştu. Farkındaydı bu küçük kadın ona karşı fazlaca heyecanlı ve fazlaca hissi içinde yaşadığı aşikardı. Eliyle pürüzsüz tenini okşadı.
Onunla başka şartlarda tanışmayı ne çok istediğini hissediyordu. Ona karşı hissettiği şey onu gençliğine götürmüştü. O toy delikanlı olmuştu hemen. Sert adımlarla taburesine oturdu ve eline aldığı kalemle kadının portresini çizmeye başladı. O sırada sırt üstü yatan kadının tamamen açılmış sırtı yutkunmasına sebep olmuştu.
Bu taze beden
Bu pürüzsüz ten ve içinde hissetmeye başladığı o kor ateş büsbütün onu teslim alacak gibiydi.
Arzu bedenini sarmalamıştı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O sırada kapının tıkanması ile elin de ki fırça ile duraksadı. Bakışları hemen Leyla'ya değdiğin de halen uyduğunu gördüğünde rahatladı. Sigarasını küllüğe bastırıp söndürdü ve kapıya doğru yürümeye başladı.
Telaşlı değildi aksine rahattı da. Kapı bir daha tıklanacak iken kapıyı açtığında da Aylin'in eli havada asılı kalmıştı. "Araf" dediğin de yüzünde bir telaş ama aynı zamanda mutluluk hakimdi. Gözleri adamın çıplak ve kaslı göğsüne kaydığın da yutkundu.
"Aylin" dediğin de bedenini kapıdan dışarıya çıkartmıştı hafifçe. "Sabah sabah beni rüyanda görmüş olamazsın" dediğin de adamın yüzünde en ufak bir hissin belirtisi yoktu. Aylin Araf'ın bu hallerine alışık olduğundan durumu fark edemiyordu. Araf her zaman insanlara karşı mesafeli bir adamdı.
Ona da dahil.
"Sevgili eşim seninle olacak nişanımın heyecanı tüm uykularımı benden aldı." dediğinde elini Araf'ın kaslı koluma koydu ve okşamaya başladı. "Seninde benimle aynı heyecanı yaşıyor olduğunu bildiğimden sana bakmaya geldim." dediğin de mavi gözleri adamın kara gözlerinde durdu.
