Hagrid'in kulübesine koşan Harry, yağmurun ilk şiddetli damlalarını yüzünde hissetti. Yarı devin evinden yalnızca bir düzine kadar metre uzaktayken iliklerine kadar ıslanmıştı, bu da ruh halini iyileştirmemişti: "... kesinlikle, orada biri varsa, çok eğleniyor olmalı..." diye azarladı zihninden. İçinden küfrederek büyük kapıyı çaldı. Bir süre sonra Hagrid'in ayak seslerini duydu ve giriş kapısı açıldı.
"Harry! Lanet olsun, burada ne yapıyorsun?" Bekçi, Harry'nin içeri girmesine izin vermek için kapıyı daha geniş açarak sordu.
"Ceza, Hagrid hatırladın mı? Daha önce gelmeliydim ama bazı nedenlerden dolayı gelemediğimi biliyorsun ve..."
"Sorun değil Harry, yine de cezanı çekmek için iyi bir zaman seçmemişsin." - Hagrid bunu söylerken çocuğun ıslak kıyafetlerine bakıyordu. "Otur, şömineyi yakacağım,biraz da çay yapacağım."
Gryffindor gösterilen yere oturdu ve Hagridi izledi. Bir süre sonra önüne garip görünümlü kurabiyeler ve çay içeren bir tepsi düştü ve çocuk, içini ısıtan sıvıdan birkaç yudum aldı.
"Kendine bir kurutma büyüsü yapsan iyi olur, Harry, yoksa sonraki durağın Madam Pomfrey olacak." - Hagrid, tavsiyede bulundu.
"Ah... haklısın, Hermione bana sık sık gerçekten ihtiyacım olduğunda sihir kullanmadığımı hatırlatıyor." - Bunu söyleyerek Harry kendine bir kurutma ve ısınma büyüsü yaptı. "Ne yapacağız Hagrid?"
"Beğeneceğin şeyler, Harry! Onları dün buldum!" Hagrid gülümseyerek cevap verdi, ama Harry bu sözlerden sonra cezadan korkmaya başlamıştı.
"Ne demek beğeneceğim şeyler, Hagrid?" Çocuk şüpheyle sordu.
"Bu bir sürpriz ve eminim beğeneceksin! Hava düzelir düzelmez birlikte Yasak Orman'a gideceğiz ve sana göstereceğim."
"Yasak Orman mı?"- Harry kararsızca tekrarladı, Hagrid'in sürprizlerinden giderek korkuyordu.
"Merak etme Harry, benimle olacaksın, bu yüzden sana hiçbir şey olmayacağından eminim."
Gryffindor yalnızca durumun basit olmasını ve Hagrid'in ona göstereceği yaratığın Aragog gibi bir "arkadaş" olmayacağını umuyordu.
Yağmur durduğunda, Harry'nin itirazlarına rağmen, bekçinin kulübesinden Yasak Orman'a doğru yola çıktılar. Kısa bir süre, belki on beş dakika kadar yürüdüler. Yarı dev aniden durdu ve Harry'nin ona çarpmasına ve ıslak yaprakların üzerine düşmesine neden oldu.
"Özür dilerim, iyi misin?" - diye sordu bekçi, çocuğu tek eliyle zahmetsizce kaldırarak.
"Hayır, her şey yolunda." Harry şüpheyle etrafına bakarak cevap verdi. " Burada hiçbir şey göremiyorum, bana ne göstermek istiyordun?"
"İki yüz metre kadar ilerideler, ama çok utangaçlar. Ben bile onları korkutmadan yaklaşamıyorum..." Bekçi üzüntüyle fısıldadı cebinden dürbün benzeri birşey çıkarırken. Harry bu ilginç nesneye daha yakından bakamadan yarısı elindeydi. Aslında bunun bir tür minyatür teleskop olduğu anlaşılmıştı. Hagrid kendi payına düşen kısmını gözüne dayadı ve çocuğu da aynısını yapmaya teşvik ederek,
"Bak, Harry, çok güzeller değil mi?" dedi.
Gryffindor aldığı nesneyi gözüne kaldırdı ve arkadaşıyla aynı yöne baktı. Güzel atlar küçük bir gölün kenarında otluyorlardı. Harry ilk başta onların pegasi olduğunu sandı ama daha yakından baktığında bu yaratıkların sekiz uzuvları olduğunu fark etti! Hagrid dudaklarındaki soruyu bekliyordu...
"Onlar türlerinin en hızlıları, muhtemelen uzuvları yüzünden çok hızlılar... " Hagrid bu açıklamanın ardından kıkırdadı.
"Gerçekten harikalar. " Harry hayran olmuş bir şekilde dedi, gözlerini hayvanlardan ayırmamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAN VE AŞK // TOMARRY ÇEVİRİ
Hayran KurguYol ayrımında duran sen, hangisini takip edeceksin? Çok fazla kazanırken en çok kaybedeceğini mi, yoksa kaybettiğini bilmeden kazanacağını mı? Gücün çok büyük ve güçlü, ama onun da sınırları var. Bu sınırı yalnızca Kader'indeki Kişi kaldırabilir ve...
