KAN VE AŞK // TOMARRY ÇEVİRİ

-9-

Harry günlükte görünen kelimelere inanamayarak baktı. Birkaç kez okudu, hâlâ tam olarak ne olduğundan emin değildi. Ancak bunu uzun süre düşünecek vakti yoktu. Uzaklardan gelen ayak sesleri duydu ve hemen masadaki tüm eşyalarını aldı. Görünmezlik pelerininin altına saklandı. Sadece gelenin Filch olmadığını umuyordu. Hademe kesinlikle onu görmeyecekti ama kedisi şüphesiz onun kokusunu alabilirdi. Ne yazık ki bu sefer Harry'nin duaları kabul olmadı. Filch, bir lambayı tutarak kedisiyle birlikte kütüphaneye girdi. Harry içinden şansına sövdü ve daha da fazla kıvrılıp yavaş ve sessiz nefes almaya çalıştı. Kalbi deli gibi atıyordu. Hademe rafların aralarına girdi ama Bayan Norris sanki yakınlarda bir şey hissetmiş gibi durdu ve bir süre sonra Gryffindor'un oturduğu masaya giderek yaklaşmaya başladı. Bir süre sonra durdu, yerdeki bir şeyin üzerine eğildi ve yüksek sesle miyavlayarak sahibine seslendi.

"Ne buldun güzelim?"

Harry pelerinin altında bir taş kadar hareketsizdi, hareket etmeye cesaret edemiyordu. Sadece gözünün ucuyla kedinin işaret ettiği yeri izledi ama bu bile yeterliydi. Hiç şüphe yoktu, bunun bir kan lekesi olduğundan emindi, bu mesafeden bile taze olduğu anlaşılıyordu. Kedi başını kaldırdı, kokladı ve bir süre dikkatle dinledi, sonra kan kokusunu takip ederek yavaşça Harry'ye yaklaşmaya başladı. Harry'nin kalbi bir anlığına sıkıştı.  'Başım büyük belaya girecek! Ve bugün ikinci kez olacak bu! Belki Mungo odaları o kadar da kötü değildir..."

Aniden, Harry,hademe ve kedi kütüphane raflarının arasından gelen yüksek bir ses duyunca irkildiler.  Ses Bayan Norris ile Filch'in dikkatini çekmişti. Harry, yarı gergin, yarı meraklı bir ifadeyle bunun ne olabileceğini görmek için bekledi. Ses, sanki bir şey yaklaşıyormuş gibi yükselmeye başladı.  En son Yasak Bölümde ona saldıran kitaptı bu.  Kitap, hiç düşünmeden hademeye ve kedisine saldırmaya başladı. Harry tüm olanları hayranlıkla izledi. Her ne ise, ne kadar olağanüstü inatçı bir canavar olduğunu en iyi o biliyordu. Kendi deneyimlerinden, gözünü bir ava diktiğinde pes etmeyeceğini biliyordu. Böylece saklandığı yerden bu kavgayı gözlemledi. Kedi ve sahibi panik içinde kütüphaneyi terk ettiler. Harry rahat bir nefes aldı, bir süre sonra masanın altından çıktı, görünmezlik pelerinini çıkardı ve uyuşmuş vücudunu neşeyle gerindi. Aniden yavaş yavaş kendisine doğru ilerleyen sakin sesi gözlemledi. Harry ısırılmayacağını umuyordu. Kitap hemen yanında durdu. Kötü bir niyeti varmış gibi görünmüyordu, bu yüzden Gryffindor diz çöktü ve onu ellerinin arasına aldı.

"Sana ne kadar minnettar olduğumu bilemezsin... Beni çok ciddi bir beladan kurtardın."  Nesneyle konuşmak uygunsuz görünmüyordu, özellikle de bu nesnenin kendine ait bir kişiliği varmış gibi göründüğü için. Elinde kitap olan çocuk Yasak Bölümden çıktı. Aniden sallandı ve  rafa tutunarak dengesini korumayı başardı. Başı dönüyordu ve bunun  şiddetli olduğunu hissediyordu. Dönmenin ne zaman biteceğini merak ederek uzun süre hareketsiz durdu ve sonra yavaşça yere düştü. "Kan kaybı yüzünden olmalı..." diye düşündü yavaşça yaralı koluna bakarken. Cüppesinin kolu çoktan kanla ıslanmıştı.  "Sıradan kan yenileyici iksirin bu tür özelliklere sahip olması imkansız... ama aslında... belki de geliştirilmiş bir versiyonuydu? Peki Umbridge neden bunu bana verdi? …” Kendine bu soruyu sorduktan sonra bir anlığına zihni boşaldı ve sonra cevap aklına geldi “O bilerek yaptı… Hermione bir keresinde bana hastanede hastanın artık açık yarası kalmadığında bu ilacı verdiklerini söylemişti, yani...benim durumumda, evet, açık yaram var, dolayısıyla zayıflıyorum..." Harry bir an gözlerini kapattı ve derin bir nefes aldı. Kendini hala baygın hissediyordu ve burası bayılmak için hiç de iyi bir yer değildi. Gryffindor'un dikkati, kitabın sayfasından gelen ani bir mırıltıya çekildi. Bu onu gerçekliğe döndürdü.

"Belki bununla nasıl başa çıkacağım hakkında bir fikrin vardır?" Harry kanlı elini gösterdi. Şaşkınlıkla kitabın  kucağından kayıp karşı rafa gidişini izledi. Orada bir anlığına durdu ve sanki yaklaşmak üzere olduğunun sinyalini verircesine anlamlı bir şekilde yerinde sıçramaya başladı. Kitap anlamış mıydı? Harry bu konu hakkında çok fazla düşünmemeye  karar verdi.