GÜÇ & AŞK

İNTİKAM

                  BİR HAFTA SONRA
ÖNDER
_Gel hayatım,Yavaş,yavaş acele etme.
_Gel seni yatıralım.Ayakta durup yorulma!

MELİS
_Önder ben iyiyim.Yatmak istemiyorum.10 gündür hastanede yatıyorum zaten.Salonda oturayım noluuurr.

ÖNDER
_Tamam o halde.Ama oturmayacaksın, yer yapsınlar orada uzan olur mu?

Melis önderin isteğini onayladığını göstermek için başını sallamıştı.

ÖNDER
_Selami,hemen buraya bir örtü,pike serilsin.Çabuk!Hani nerde tuttuğunuz kadın?

SELAMİ
_Burada abi.Dünden beri ev ile ilgileniyor merak etme.
_Heh geldi işte.
_Kezban hanım,hemen buraya bir örtü felan serin,Melis hanım burada olacak.

KEZBAN
_Tamam efendim,hemen hallediyorum.

Önder heyecanlıydı.Melisin tekrar evde olması,sağlığına kavuşmuş hâlde yanında olması onu çok heyecanlandırmıştı.Heyecanını kontrol etmeyi bilemeyen çocuk gibiydi ve bu durum öfkeli davranmasına sebep oluyordu.Bunu farkeden Melis , Önderin elini tutarak;

MELİS
_Sakin ol,ben iyiyim. Diyerek gülümsedi.

Önder Melise dönerek yüzüne baktı.Elini Melis'in yanağına koyarak sevgiyle konuştu.

ÖNDER
_Sen hep iyi ol Melis.Birdaha seni göremeyeceğimi sandım.Seni kaybettim sandım!
_Korktum Melis.
_Sensiz kalmaktan korktum!

SELAMİ
_Öhö öhö,abi bizim işimiz bitti burada.Biz gidelim mi?

Önder adamlarının yanlarında ki varlığını unutmuştu Melis ile konuşurken.Kendine gelerek;

ÖNDER
_Tamam.Gidin,bugün ben gelmeyeceğim.Bütün adamları al yanına, boş durmayın.Haşmeti bulun!

SELAMİ
_Tamam abi.

Adamlar toplanıp evden çıkmışlardı.Eve yardım için gelen kadını Melis görünce şaşırmıştı.Kadının hazırlamış olduğu koltuğa oturmuş, öndere bakıp gülümseyerek;

MELİS
_Hani eve yabancı sokmak yasaktı!

ÖNDER
_Senin için Melisim.

MELİS
_Melisim!Sende bayağı ilerlemeler var heee.
Adamlarının yanında gülümseyemeyen sen,onların yanında biraz önce bana bir sürü güzel sözler söyledin.Neredeyse bu olanlara sevineceğim.

Önder Melis'in yanına oturarak;

ÖNDER
_Öyle deme Melis.Ömrümden ömür gitti sen yokken.Bir kez daha anladım seni ne kadar çok sevdiğimi.Seni artık hiç yanlız bırakmayacağım.

Melis önderi dinlerken aklına takılan birşeyler vardı ve onları düşünüyordu.Aslında aklındakini öndere sormayı çok istiyor fakat bundan biraz çekiniyordu.Ama sormalıydı,bu içini kemiren şüpheyi sormadan uzaklaştıramazdı.

MELİS
_Önder!

ÖNDER
_Efendim canım.

MELİS
_Ben sana birşey sormak istiyorum.

ÖNDER
_Tabiki sor hayatım,sor gülüm.

Önder hem tatlı tatlı cevap veriyor,hemde Melis'in ellerini öpüyordu.Melis sormaya çekinsede bir çırpıda sormaya karar vererek söze girmişti.

MELİS
_O beni kaçıran adamın oğlunu sen mi öldürdün?

Önder bu soru karşısında ne söyleyeceğini bilememişti.Şaşkınlıkla baktı Melis'in yüzüne.Doğruyu söylese Melis durmayacaktı yanında.Yalan söylese,ihanet etmiş kandırmış olacaktı sevdiği kadını.
Melis önderin donup kalmış halde kendisine öylece baktığını görünce kızmış olduğunu sanarak tekrar konuşmaya başlamıştı.

MELİS
_Yani kızma bana bu soruyu sorduğum için ne olur.O pislik adam bana bunu söyleyince inanmadım ben zaten yemin ederim.
_Sen işkence etmişsin falan dedi.Ama ben savundUm seni, önder yapmaz,iftira atıyorsunuz dedim.Uğraşmayın bizimle dedim.İnanmadım yani.
_Sadece sana da sormak söylemek istedim.Gönül koymadın bana dimi?

Önder,Melis'in karşısında ufaldıkça ufalıyor gibi hissediyordu kendini.Melis onu çok masum görüyordu.Oysaki o öfkelendiğinde her zulmü yapabilecek kadar kötü biriydi.Ona hayat bunu öğretmişti.Düşüncelerle birlikte mahçup halde cevap verdi;

ÖNDER
_Kırılmadım merak etme.

Sonra Melisi kendine yaklaştırarak sarıldı.

ÖNDER
_kötü biri olsam,sevmezsin beni dimi Melis?

Melis önderin kollarından sıyrılarak doğruldu.

MELİS
_İnsan kolay sevmiyor ki,kolay da vaz geçsin.Severim tabiki.Ama yanında olmam.Kötü birinin yanında olamam..

Sonra yüzüne bakarak gülümsedi ve konuşmasına şu şekilde devam etti.

MELİS
_Ama sen kötü biri değilsin.

Elini Önderin kalbinin üzerine koydu...

_Sen hâlâ o küçük yetim çocuğu taşıyorsun buranda ve ben o çocuğu görüyorum.O yüzden sen kötü olamazsın...

Önderin kalbine bir ok saplanmıştı adeta.Boğazı düğüm düğüm oldu.Yutkunamadı.Ağlamamak için zor tutuyordu kendini.Birden ayağa kalktı.

ÖNDER
_Ben bir lavaboya gidip geliyorum.

MELİS
_Olur dedi şaşkınlıkla.

Önderin bu tavrına anlam verememişti.
.
.
.
Akşam yemekleri yenmiş,sofra toplanmış ve herkes odasına çekilmişti.Önder Melis'in odasında yatmasına izin vermemiş ve kendi odasına yatırmışdı.
Yanına da uzanmış,sımsıkı sarılarak günlerdir uykusuz kalmanın da verdiği yorgunlukla hemen derin bir uykuya dalmışlardı.
Gecenin ortasında Melis'in uykusunda sayıkladığını duyarak uyanmıştı önder.

MELİS
_Bırak beni!
_Yapma!
_Hayır,hayır yapma bırak beni!

ÖNDER
_Melis Melis uyan birtanem Melis!

Önder melisi uyandırmaya çalışıyor fakat Melis uyanmıyor,korkuyla rüya görmeye ve sayıklamaya devam ediyordu.
Önder Melis'in rüyada çok korktuğunu, korkudan ter içinde kaldığını ve bir türlü uyanamadığını da görünce dayanamayarak kollarından sarsmıştı.Melis büyük bir korkuyla uykusundan uyanmıştı sonunda.Nefes nefese kalmıştı.Ağlamaya başlayarak önderin boynuna sarıldı.Hıçkırarak ağlıyordu.

ÖNDER
_Korkma birtanem korkma.Ben yanındayım.Sadece kötü bir rüya gördün.

Önder sadece sarılıyor,saçlarını okşuyor,hiç konuşmadan sakinleşmesini bekliyordu.
Melis ağlayarak bir süre sonra sakinleşmişti.Arkasını dönerek tekrar uykuya daldı.Melis arkasını döndüğü sırada,önderin gözü Melis'in sırtına ilişmişti.
Melisi uyandırmamaya özen göstererek eliyle geceliğin iplerini araladı.
Melis'in sırtında ki kan toplamış mosmor olmuş yaraları görünce kalbini parçalanmış hissetmişti.
Gözleri doldu.Bağırmamak için,herşeyi kırıp dökmemek için yumruklarını sıktı.

ÖNDER
_Hepsi benim yüzümden!diyerek fısıldadı dişlerinin arasından bir yılan gibi tıslayarak.

Sonra öfkeyle kalktı yataktan.Melisi uyandırmaktan,korkutmaktan çekiniyordu.Önce yavaşça komidini actı.İçerisinden bir kağıt aldı ve Bir hışımla odadan çıktı.Alt kata indi.Mutfağa geçerek masaya oturdu.
Elindeki zarfı açtı ve okumaya başladı.

            ÖNDER
İçimdeki öfke hergün çoğalır,
Nefretime dağ mı taş mı dayanır,
İkimize birden dünya daralır,
Hesabım bitmedi daha seninle...

Sana olan öfkemi kelimelere dökmek istesem,buna ne mürekkep ne de kağıt yeter!
Sen benim oğlumu işkence ederek öldürdün.
Oğlumun,paşamın,yiğidimin ölüsünü bana verdiklerinde tanımak da zorlandım...
Bunun hesabını senden mutlaka soracağım.
Sevdiğin kadını elimden kurtardın.Ama şimdilik!
Senin canını değil,o güzel kızı istiyorum!
Onun bedenini istiyorum!
Ruhunu istiyorum!
Canını istiyorum!
Hiç beklemediğin bir anda geleceğim Önder!
Mutlaka geri geleceğim!

                                                     HAŞMET