1.BÖLÜM

63.8K 1.5K 123
                                    

Yaz ayının verdiği sıcaklıktan bunalmış bir şekilde yüzümün önüne gelen saç tutamlarımı üflüyordum. Yaz mevsimi hiç bana göre değildi. Ben Buse, Buse Kaya. bu hikayenin baş rolü benim, arkanıza yaslanın ve benim hayatımı yaşayın. 


   "Yağmur, çok sıkıldım. Ne zaman gideceğiz eve?!" gerçekten de sıkılmıştım. Yağmur'u bekleye bekleye..

  "Son kez sahneye çıkacağım, söz o zaman eve döneriz."

kafamı salladım ve yine üfledim. Her seferinde zorla getiriliyordum, ve hep de sıkılıyordum. Nerede olduğumuzu söyleyeyim. Yağmur Hanım'ın sesi güzel olduğu için ara sıra sahnelere çıkıyordu. Sağ olsun onun sayesinde evi geçindirebiliyorduk, herhangi bir yerde çalışmadan.

  Bugün Zorlu Barda canlı gösterisi vardı. Az önce de başka yerdeydik. Allah artırsın, bugün bayağı yoğundu. 'Son sahne' deyip içimi ferah tuttum, ardından barmenden alkolsüz kokteyl istemiştim. Sahneye çıkanın arkadaşım olduğunu bildiği için para alamamıştı.

   sevdim burayı.

Bar taburesinde kokteylimi yudumlarken mikrofon sesiyle arkamı döndüm. Hele şükür sahneye çıkmıştı. Ardından yakın arkadaşlık görevimi yapıp ellerimi büyük bir kuvvetle çırptım. 'Bravo,' demeyi de ihmal etmiyordum.

  "Yağmur gülümseyerek, mikrofonu eline alıp boğazını temizledi."

  "Herkese merhaba, bugün size DUMAN- HER ŞEYİ YAK parçasını seslendireceğim. Umarım beğenirsiniz. Bu şarkı benden dostum Buse'ye gelsin."

  Gülümseyip, öpücük yolladım. Herkes Yağmur'u alkışlamaya başlamıştı. Yağmur, baş selamı verip şarkıyı söylemeye başladı. 

  Etrafıma bakınmaya başladım, uzaklarda duvarın dibinde bir koltuğun üzerinde beni izleyen -tabii beni izlemiyor olabilirde- birini fark ettim. Gözlerimi kısıp bakmaya devam ettim. O sırada elindeki kadehi bana gösterip gülümsedi.

  Sabır dileyip tekrar Yağmur'u izlemeye başladım. Sesine aşıktım resmen! İyi ki, sesi güzel olan yakın bir arkadaşım vardı. Kendimi çok şanslı hissediyordum. Yağmur şarkısını bitirince alkış tufanı kopmuştu. Aynı şekilde ben de alkışlıyordum.

 Yağmur, merdivenleri inip yanıma gülerek yaklaştı. Anında sarıldım ona 'Muhteşemdin, ve teşekkür ederim." 

 "Beğendin mi? Sen iste ben sana hep ithaf ederim." ikimizde kahkaha attık. Ardından Yağmur'un kulisine doğru ilerledik. Tabii ona ait değildi sonuçta, her gün başka bir sahne alıyordu. Yağmur odadaki dolaptan kıyafetlerini giyip yanıma geldi. Elinde ki zarfı da çantasına atmıştı.

  "Çok acıktım. Hadi gidelim bir şeyler yiyelim."

  "Olur valla. Bende çok acıktım."

  




MAFYA'NIN AŞKI (Bana Yaşadığımı Hissettir)#DÜZENLENİYOR.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin