MAFYA'NIN AŞKI (Bana Yaşadığımı Hissettir)#DÜZENLENİYOR.

20.BÖLÜM

"Selam bebek" höst lan

Ahh Batu gerizekalısı. Tuşlar ile

"Neden peşimi bırakmıyorsun" yazdım. Yoksa böyle işler daha da zor olucak ve onu utamayacaktım.

Telefonun melodi sesini duyunca istemsizce güldüm.

"Hayallerimin peşinden gidiyorum"

Bu çok romantik olmaya başladı ya. Onu ziyaret etsem ne olur acaba. Evet iyi fikir. O sırada kapı çalmıştı. Kalkıp kapıya doğru ilerledim.

Kapıyı açtığım da karşım da Oğuz duruyordu. Gülümsem yüzümde iyice yayılmıştı. Ha bu arada size söylemedim ama ben Barış'tan ayrıldım.

"Efendim Oğuz" dedim. Nazik olmaya özen göstererek.

"Biraz konuşabilirmiyiz" utana utana söylenip sağ elini ensesine götürdü. Bu onun utandığının belirtisiydi.

"Ah, tabi geç" diyip önden o arkadan ben ilerlemeye başladık salonun ortasında durdu. Elim ile koltuğa oturmasını gösterdim.

Bedenini bana çevirip konuşmaya başladı.

"Buse ben seni seviyorum" hızlı söylediği cümle karşısında kaşlarımı çattım.

"Biz arkadaşız Oğuz ben seni sevmiyorum. Anladınmı Arkadaşım şimdi konuşman bittiyse gidebilirsin." Oğuz bu söylediklerime ilk önce kaşlarını çattı daha sonra ise gülümsemişti.

Ellini cebine sokup birşey çıkardı. Gözlerimi kısarak ne yapacağını izlemeye başladım.

"Biliyordum güzelim böyle diyeceğini ama ben seni seviyorum ve sende beni seviceksin benimle geliyorsun sevgilim" o sırada elindeki şişeyi bir beze döktü.

Ahh bu eterdi anlaşılan o ki beni bayıltacak tam kalkacağım sırada kolumu tutmuştu.

"Bırak beni imdattt" diye bağırmaya başladım o ise kahkaha atıyordu.

"Şhhh"deyip mendili burnuma götürdü. Ben ise çoktan bayılmıştım. Beni tek kurtaracak kişi Batu idi.

1 saat sonra:

"Ahh" her yerim ağrıyor. Doğrulmaya çalıştım. Sandalyede elim ayağım bağlıydı Ağzımı bantlamamışlar demekki bağırsam bile kimse beni duyamazdı.

Boşuna bağırmayayım ozaman. Akla bak ya kaçırıldım burda neyi düşünüyorum. Oğuz pis şerefsiz. Şuan sadece Batu'ya muhtaçtım.

Beni bul ODUN. Gerçektende delirdim ya hala Batu'ya içimden laf atıyorum.

Bulunduğum yerde etrafı iyice izledim. Depo gibi bir yerdeyim sanırım. Boş ve rutubetli yüzümü buruşturarak etrafa göz attım.

Ayy, ordaki ne öyle faremi ay ben fareden çok korkarım.

"İmdatt fare var" diye bağırdım. O sırada kapının kilidi açıldı ve içeri Oğuz girdi. Kahkaha atıyordu.

"Ne gülüyorsun" diye adeta tıslamıştım. Sinir bozucu kahkahasını attı. Ve bana yaklaşmaya başladı.

"Küçük fareden mi korkuyor benim sevgilim"

"Koçok forodon mo korkoyor bonom sovgolom"diye taklidini yaptım Sinirlenmişti sanırım.

"Batu'ya video gönderelim istersen sevgilim" Batu'yu nereden tanıyordu bu ahmak. Gerçi bizim sınıftaydı Batu ama Batu'nun beni sevdiğini nerden biliyordu.

"Sen nerden biliyorsun Batu'nun beni sevdiğini" gözümü kısıp ona bakıyordum.

"İnsan hiç en büyük düşmanını tanımazmı gerçi o beni tanımıyor ama neyse elbet bir gün cezasını çekecekti. Ve o gün gittikçe yaklaşıyor."

"Batu sana ne yaptı da beni ilgilendiriyor." Batu bir iş yapmış ama cezasını ben çekiyorum. Çocuk yanımda olmasa bile belalar geliyor ya.

"4 sene önce Amerika'daydım Okumak için. Bir gün bana telefon geldi. Annem babam ve kardeşim biri tarafından öldürülmüştü. O gün bende ölmüştüm. Bana en çok koyan" derin nefes alıp konuşmasına devam etti.

"8 yaşındaki kız kardeşim Derin'in öldürülmesi 1 yıl sonra İstanbula döndüm araştırma yapıp kimin öldürdüğünü buldum"

"Kimmiş"merak dolu gözlerle ağzında ki çıkacak sözleri bekliyordum.

"BATU ZORLU"