MAFYA'NIN AŞKI (Bana Yaşadığımı Hissettir)#DÜZENLENİYOR.

33.BÖLÜM

Yaklaşık yarım saattir,banyoda oturmuş ağlıyordum. Batu ise her defasında kapıyı açmamı isiyordu.

"Buse son kez söylüyorum ya kendin açarsın yada ben kırarım."

Sadece ağlıyordum. Hıçkırarak. Bana sürtük demişti ben bunları hak etmiyordum.

"Buse kapının oradan çekil, yoksa kapı üzerine düşer"

Ayağa kalkıp kapıyı açtım boş boş gözlerine bakıp yanından geçtim. O sırada kolumu tutmuştu.

"Anlat bana" kafamı olumsuzca salladım. Anlatırsam kötü şeyler olacaktı,biliyordum.

"Peki sen istedin her şeyi anlatıyorum. Geçenler de Berkay, beni yanına aldı. Ve bana tehditler savurdu. Yok eğer sen Batu'dan ayrılmazsan hepsi ölür dedi. Ve bende sizi korumak için senden ayrıldım."

"Neden söylemedin bana Buse. Ben ne kadar acı çektim biliyor musun, Acaba Buse benden neden ayrıldı, ben ona bir şey mi yaptım. Bunları düşünmekten ben uyuyamadım."

"Özür dilerim, her şey sizin iyiliğiniz içindi. Doğruyu yaptığımı düşünüyorum."

Batu, kolunu boynuma dolayıp beni hızla kendine çekti. Ve bana sarıldı.

"Tamam bebeğim, sen en doğrusunu yaptın. Hadi eve gidelim. Olur mu"

Sadece kafamı salladım. Umarım Berkay bizi görmüyordur.

Batu'nun evinden devam

Saat 21.43 geçiyordu. Benim uykum geliyordu. Ama uyuyamazdım.

Batu yanıma gelip, beni ayağa kaldırdı. Alnımdan öpünce şaşırdım.

"Seni seviyorum."

"bende seni seviyorum Aşkım"

"Sen bana aşkım mı dedin" diyip yanağımdan öptü.
İçım de çok büyük bir sıkıntı vardı. Ama bilmiyorum. Belki de heyecandandır diyip boş verdim.

Tiz bir silah sesi duyduğumda çığlık attım. Batu'ya baktığım da Elini karnına götürüp eline baktı.

Bu kandı. Batu vurulmuştu.

"N-noldu s-sana Batu" dedim titrek sesle o sırada Batu kendini koltuğa attı. Nefes alış verişlerim hızlanmaya başlamıştı ağlıyordum.

"Batu, sana bir şey olmadı değil mi şaka yapıyorsun değilmi bana bak"

"Beni iyi dinle sevgilim, seni çok seviyorum, sen de beni seviyorsun değil mi"hızlıca kafamı salladım. Hıçkırarak ağlıyordum.

"Seni her şeyden çok ama çok seviyorum. Merak etme seni yalnız bırakmıyacağım. Eğer ölürsem."

İşaret Parmağımı dudağına bastırdım.

"Şst sen ölmiyeceksin t-tamammı"

"Ölürsem seni yukarıda izliyor olacağım bunu unutma bebeğim sende beni unutma olur mu. Hep gül eğer sen gülersen ben de gülerim. Seni seviyorum."

Gözlerini kapatınca onu dürtmeye başladım.

"Batu lütfen beni bırakma lütfen"

Hemen ayağa kalkıp Batu'nun telefonunu aramaya başladım. Ellerim titriyordu. Telefonu bulup 112 yi tuşlayıp Aradım.

"Lütfen sevgilim ölüyor. Çabuk gelin. Tamam veriyorum adresi ____________"

Adresi verdikten sonra Batu'nun yanına koştum.

"Aşkım dayan bak Ambulans geliyor dayan lütfen sana ihtiyacım var."

Hastahane

Batu'yu yoğun bakıma almışlardı ben hala ağlıyordum.

"Allah'ım lütfen bana sevdiğimi bağışla lütfen buna ihtiyacım var. Lütfen" dedim kısık sesle

Ambulansta Yağmur'u arayıp herkese haber vermesini söyledim.

Koridorda bir ileri bir geri gidiyordum. Batu lütfen yaşa.

Yazardan

Genç kız çok perişandı. Annesi ve babası öldükten sonra ona mutluluğu getiren, arkadaşı Yağmur'du. Ama şimdi Orta ya Batu'da çıkmıştı.

Onu kaybetmek istemiyordu. Batu'yu kaybedemem diye kendi kendine söylendi.

Batu ise içeride sevdiği kız için ölümle cebelleşiyordu. Ölmeden önce bile sevdiği kızı görüyordu ona gülümsüyordu.

Buse Ona elini uzatmış,Batu'nun elini tutmasını bekliyordu. Ama Batu güçlüydü. Ölüm döşeğin de olmasına rağmen gururuna Buse'nin elini tutmuyordu.

Ben kendim kalkarım diyordu. İkisi de inatçıydı. Buse onun elini tutmasını bekliyordu. Batu ise elini tutmayıp. Kendim kalkarım çabasına giriyordu.

Ama her defasında da başarısız oluyordu.

Buse'den haberi duyan Yağmur,hemen Çınarı ve Arkadaşlarını arayıp Hastahaneye gittiler.

Yağmur Buse'yi ağlarken görünce,kalbi burkulmuştu. Onu tek bırakamazdı.

Çınar, Batu'nun vurulduğunu duyunca onun da beyni vurulmuştu. Nasıl olur diye kendi kendine söylenmişti. Biliyordu ki. Batu çok güçlü biriydi. Ve Buse için yaşayacağını da biliyordu.

Bunun için kalbi bir nebze rahatlamıştı.

Azra ve Toprak'da üzülmüşlerdi. Ne de olsa onun da arkadaşıydılar. Her ne kadar birbirlerini az sürede tanımış olsalar da Batu'yu her ikiside seviyordu.

Buse, Arkadaşlarını görünce daha da şiddetli ağlamaya başlamıştı. Doktorlar içeri de Batu ile ilgilenirlerken Buse'nin elinden hiçbir şey gelmiyordu. Gelemiyordu ki zaten.

Batu hala inatçılığından vazgeçmeyip Buse'nin elinden tutmamıştır. Tutsa belki yaşayacakdı.

Yağmur'lar Buse'nin yanına doğru ilerlemeye başlamışlardı.

Buse ise koşarak Yağmur'a sarılmıştı. Sımsıkı sarılıyordu. Hıçkırarak. Diğer arkadaşlarına da sarılmıştı.

Sen yaşayacaksın Batu diye kendi kendine söylenmişti.

Ve o sırada Batu Buse'nin elini tutmuştu bile.