អន្លនស្នេហ៍ចោមផ្កា[F4]

ភាគ31

មកតភាគ

   "ខានជួបគ្នាយូហើយអូនសម្លាញ់"សុងហ៊ុនគេនិយាយទាំងញញឹមបីអ្នកទៀតក៏ឈរញញឹម
   "នាងនូអ្នកណាមកនិង"ជុងវ៉ុនដោយឃើញសូនូឆ្ងាត់ក៏ដើរចេញមក
    "សុងហ៊ុន នីគី ជេគ ហុឺសឹង"ជុងវ៉ុនស្រែកហៅឈ្មោះពួកនាយក្រាយទាំងអស់គ្នា ពួកនាយក្រាយក៏ឈរញញឹមរួមមានកូនចៅជាច្រើននៅខាងក្រោយថែមទៀត ពេលនោះនីគីគេក៏និយាយ
   "មិចក៏មិននិយាយអីចិងឬក៏មកពីបានជួបពួកបងអូនសប្បាយចិត្តពេកដល់និយាយលែងចេញហើយ"នីគីគេនិយាយទាំងញញឹម ពេលនោះពួកគេបង្រុងនិងដើរចូលទៅក្នុងតែជុងវ៉ុនគេក៏ទាញទ្វា
    "ចេញពីផ្ទះខ្ញុំភ្លាម"ជុងវ៉ុនគេនិយាយទាំងមុខមាំ
     "ពួកយើងមកយកមនុស្សរបស់ពួកយើងទៅវិញ"ហុឺសឹងគេនិយាយទាំងទាញកន្ត្រាក់ដៃរសូនូអោយមកក្បែរគេសូនូគេក៏ស្រែក
     "អួយលែងខ្ងុំទៅមនុស្សឆ្គួត"សូនូស្រែកទាំងឈឺព្រោះហុឺសឹងគេទាញ់ដៃររបស់គេមួយទំហឹងដូចចងបំបាកដៃររបស់គេចិង
    "លែងមិត្តភក្តិខ្ញុំទៅ"ជុងវ៉ុនឃើញពួកនាយក្រាយធ្វើចិងដាក់សូនូគេក៏រត់មកថាជួយសករាបតែអង្គរក្សរបស់សុងហ៊ុនចូលមកចាប់គេ
    "នៅអោយស្ងៀមទៅ"ហុឺសឹងនិយាយព្រោះសូនូគេរើបម្រាស់ពេល
   "ឆាប់លែងមិត្តភក្តិខ្ងុំនិងខ្ងុំទៅ"សូនូគេនិយាយទាំងស្រែក
   "ហេតុអីពួកបងត្រូវស្តាប់អូន"នីគីគេនិយាយទាំងមុខមាំ
    "រឿងរវាងពួកលោកហើយនិងខ្ងុំ អ្នកផ្សេងមិនពាក់ព័ន្ធទេ"សូនូគេនិយាយទាំងទឹកមុខរកយំហើយខំប្រឹងវៃដៃរហុឺសឹងចេញ ពេលនោះហុឺសឹងគេខាំមិនក៏ផាច ម៉ាកដៃស្ងាត់មាត់ម៉ង
    "មិចក៏លោកវៃនូបើលពួកលោកមិនស្រឡាញ់គេមិចមិនដោះលែងគេទៅ"ជុងវ៉ុនគេរត់ទៅអោបសូនូ
    "មិចក៏ថាពួកយើងមិនស្រឡាញ់បើលពួកយើងមិនស្រឡាញ់ពួកយើងដែលមករកគេហគេត្រូវតែទៅជាមួយពួកយើងវិញ"ជេគគេនិយាយហើយបង្រុងនិងដើរទៅសូនូ
    "សូមអង្វរពួកលោកត្រឡប់ទៅវិញទៅ"សូនូគេនិយាយទាំងទឹកមុខចងយំ
    "សូនូឯងកុំទៅអង្វរពួកគេអី"ជុងវ៉ុនឃើញសូនូអង្វរពួកនាយក្រាយបែបនេះគេក៏និយាយ
    "ចំណែកពួកលោកហុឺសឹងលោកក៏រៀបការហើយឈប់តាមធ្វើបាបសូនូទៀតទៅមនុស្សដូចជាពួកលោកមានគុណសម្បត្តិអីអោយសូនូនៅជាមួយនោះអាពួកមនុស្សចង្រៃមិនយូមិនឆាប់ពួកលោកនិងស្តាយក្រោយមិនខានឡើយ"ជុងវ៉ុនគេនិយាយទាំងសម្លឹងមុខពួកនាយក្រាយ ទាំងលើកដៃរចង្អុលពួកនាយក្រាយ ពេលសូនូក៏ទាញគេមកក្រោយ
    "វ៉ុននីឈប់និយាយទៅឆាប់មកក្រោយខ្នងខ្ងុំមក"សូនូនិយាយហើយទាញដៃរជុងវ៉ុនអោយមកពួនក្រោយខ្នងគេ
    "បើអូនការពារគេយ៉ាងនេះទៅហើយពួកបងនឹងឪ្យអូនឃើញថាហ៊ានការពារមនុស្សដទៃចំពោះមុខពួកបងនឹងត្រូវទទួលបែបណា"សុងហ៊ុនគេនិយាយហើយក៏បកដៃរអោយកូនចៅគេចូលចាបសូនូនិងជុងវ៉ុន គេបានចាប់សូនូដាក់ច្រវ៉ាកតែលើកនេះច្រវ៉ាកមិនមែនជើងទេដោយដៃរសងខាងសូនូត្រូវគេចងជាប
   "នូនូតើអូនចូលចិត្តបែបនេះទេ"ហុឺសឹងគេនិយាយទាំងទាញ់ច្រវ៉ាលើកសូនូពេលនោះនីគីគេក៏ដាក់ខ្លួនអង្គុយនៅមុខសូនូ
   "អូនចូលចិត្តរត់គេចយ៉ាងនេះពួកបងមានតែធ្វើបែបនេះទើបអាចអោយអូនមកនៅក្បែរពួកបងបានល្អ"នីគីគេនិយាយទាំងញញឹម
   "ពួកអាចង្រៃឆាប់លែងមិត្តយើងទៅ"ជុងវ៉ុនត្រូវគេចាប់ចងជាប់មិនអាចរើសបាន
    "វ៉ុននីយើងមិនអីទេឈប់និយាយទៅ"សូនូគេទាំងសម្លឹងមើលទៅមិត្តភក្តិរបស់គេទាំងភ្នែកក្រហម ពេលនោះសុងហ៊ុនគេក៏ដើរមកចាប់ច្របាចថ្ពាស់សូនញ
    "តើអូនខ្លាចពួកបងខឹងហើយធ្វើបាបគេមេនទេ សូនូអូនបារម្ភពីគេយ៉ាងនេះហេ"សុងហ៊ុននិយាយហើយក៏ទាញ់ច្រវ៉ាកនោះខ្លាំង
   "យ៉ាងនេះជាម្នាក់ដែលបងជេយ៍ស្រឡាញ់តើមើលទៅគេមិនអន់ទេជាពិសេសភ្នែករបស់គេនោះគឺធំស្អាត់ណាបងសុំខ្ចីគេសិនណា"និយាយហើយនីគីក៏អូសជុងវ៉ុនចូលបន្ទប់បាតទៅ(ចប់ហើយជុងវ៉ុន)
    "នីគីលោកយកគេទៅណាអត់ទេណាលែងគេទៅនីគី"សូនូគេព្យាយាមស្រែកហៅនីគីតែពេលនោះត្រូវជេគមកចាប់ជាប
    "ឆ្ងាត់ទៅបងប្រាប់អោយឆ្ងាត់"ក្រោយពីសូនូមិនព្រមឆ្ងាត់សុងហ៊ុនកវៃពោះសូនូ
     "សូនូអូនដឹងទេកន្លះកនេះគឺគេបានដាក់ថ្នាំស្ពឹង!សូនូអូនលឺសំឡេងមិត្តអូនស្រែកទេ"ហុឺសឹងគេនិយាយទាំងញញឹមព្រោះគេបានលឺសំឡេងជុងវ៉ុនស្រែកថ្ងូ សូនូយើងគេក៏ហូទឹកភ្នែកធ្លាក់មកដូចទឹកបាកទំនុបចិង
     "ជុងវ៉ុនយើងសុំទោស"សូនូគេនិយាយទាំងទឹកភ្នែកហើយក៏សន្លប់បាតទៅ
     "អ្នកប្រុសទាំងអស់គ្នាអ្នកប្រុសជេយ៍បានខលមកប្រាបថាថ្ងៃនេះអោយត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ"កូនចៅសុងហ៊ុនដើរចូលមក
      "យើងដឹងហើយអាគីគេអោយលឿង"សុងហ៊ុនស្រែកហៅនីគី នីគីគេក៏ដើរចេញមកទាំងបិតឡេវអាវ