អន្លនស្នេហ៍ចោមផ្កា[F4]

ភាគ34

មកកំុអោយនៅយូច្រើនពេកអីឡូវមកតភាគវិញ

"តែមាតាខ្ញុំនឹកសូនូខ្លាំងណាស់ឲ្យខ្ញុំបានទៅជួបទៅឪបគេតិច"យ៉ុងយូរនិយាយទាំងធ្វើភ្នែកកូនក្មេង
"មាតានិយាយហើយមកអង្គុយចុះមកមាតាខំអោយគេធ្វើម្ហូបដែលបុត្រចូលចិត្តច្រើនណា"អ្នកម្នាងយួននិយាយទាំងទាញ់ដៃររបស់យ៉ុងយូរមកអង្គុយ
"ក៏បានដែលម្ចាសម៉ាក់កូនញាំសិនក៏បាន"យ៉ុងយូរនិយាយហើយក៏ចាប់ផ្តើមញាំកានមកជុងវ៉ុនយើងវិញជុងវ៉ុនគេនៅអង្គុយមុខផ្ទះចាំជេយ៍ពេលឃើញឡានរបស់ជេយ៍ជុងវ៉ុនក៏ញញឹមយ៉ាងស្រសពេលដែលជេយ៍ចុះមកហើយហានរីមកជាមួយទៀតនោះជុងវ៉ុនក៏ទម្លាក់ទឹកមុខចុះតិច
"ជុងវ៉ុនយើងមកវិញ"ជេយ៍និយាយទាំងញញឹមជុងវ៉ុនគេក៏រត់ទៅជួយកាន់ថងអាហារ
"សួស្តីក្មេងតូចយើងជួបគ្នាទៀតហើយណា"ហានរីនិយាយទាំងញញឹម
"បាទសួស្ដីអ្នកនាងតើលោកហើយនិងអ្នកនាងត្រូវជាអីនិងគ្នាទៅ"ជុងវ៉ុនសួរព្រោះឃើញជេយ៍ស្និតស្នានិងហានរីពេកដក់ថ្នាក់កានដៃរគ្នាមុខគេ
"ពួកយើងទាំងពីរនាក់ត្រូវជាសង្សារនឹងគ្នា"ហានរីតបទាំងញញឹមនិងសម្លឹងមើលជេយ៍ជេយ៍គេក៏ញញឹមតបវិញ ជុងវ៉ុនលឺចិងគេធ្លាក់ថ្លើមក្តុតៗជុងវ៉ុនឮអញ្ចឹងគេក៏ទំនាក់ទុកទឹកមុខចុះបន្តិចហើយក៏ងើបមកវិញព្យាយាមញញឹម
"អ៎អញ្ចឹងទេហ្អអញ្ចឹងចូលមកខាងក្នុងសិនមក"ជុងវ៉ុននិយាយទាំងសំឡេងស្អកពេលដែលចូលមកខាងក្នុងហានរីនាងក៏ដាក់ខ្លួនអង្គុយលើសាឡុងនៅជិតជេយ៍ពេលនោះជេយ៍ក៏និយាយ
"បងសុំទៅធ្វើម្ហូបបន្តិចសិនណាអូននៅនិយាយគ្នាជាមួយជុងវ៉ុនសិនទៅ"ជេយ៍គេនិយាយទាំងញញឹម ជុងវ៉ុនក៏ងក់ក្បាល់
"ចាសបងទៅចុះ"ហានរីនាងនិយាយទាំងញញឹមហើយក៏ថើបជេយ៍នៅមុខជុងវ៉ុន ជុងវ៉ុនឃើញចិងគេក៏ធ្វើមុខរាងចងយំតិចតែគេខំទប់ពេលដែលជេយ៍កំពុងធ្វើម្ហូបហានរីនាងបាននិយាយឌឺទៅជុងវ៉ុនថា
"មើលទៅជុងវ៉ុនដូចជាចូលចិត្តបងជេយ៍ណាស់ណ៎"ហានរីនាងនិយាយទាំងញញឹមដាក់ជុងវ៉ុន ជុងវ៉ុនដែលអង្គុយខ្ញោយជង្គង់នោះក៏ខាំមាត់បែរមកសើចដាក់នាង
"គេមកមើលថែខ្ញុំអញ្ចឹងហើយខ្ញុំត្រូវតែចូលចិត្តគេអញ្ចឹងឯង"ជុងវ៉ុនគេតបទៅវិញទាំងធ្វើទឹកមុខធម្មតា ហានរីគេក៏និយាយ
"អញ្ចឹងហ ស្មាតែលើកពីរនិងទោះលើកពីនិងក៏មិនអាចទៅរួចដែលព្រោះបងជេយ៍ប្រាប់យើងថាទុកឯងត្រឹមប្អូនប្រុសព្រោះឃើញឯងគួរអោយអាណិតពេក"ហានរីគេនិយាយទាំងញញឹមឌឺជុងវ៉ុន ជុងវ៉ុនឮអញ្ចឹងគេក៏ទម្លាក់ទឹកមុខចុះបន្តិចខាំមាត់ខ្លួនឯង នៅក្នុងចិត្ត"ប្អូនប្រុសនេះគេទុកខ្ញុំត្រឹមជាប្អូនប្រុសទេហ្អ៎"ជុងវ៉ុននិយាយក្នុងចិត្តក្រោយមកជេយ៍ក៏បានលើកម្ហូបមកដាក់លើទុកហើយហៅពួកគេទៅញ៉ាំបាយជេយ៍បានទាញកៅអីអោយហានរីគេអង្គុយ
"អរគុណបងជេយ៍ខ្លាំងណា"ហានរីគេនិយាយទាំងញញឹម ជេយ៍គេក៏ញញឹមតបវិញ ជុងវ៉ុនក៏បានឃើញទង្វើទាំងអស់ហ្នឹងដែរគេអង្គុយខាំមាត់សង្កត់ចិត្ត
"នេះហានរីអូនញាំត្រីនេះអោយបានច្រើនទៅត្រីនេះសម្បូរជីវជាតិណា"ជេយ៍គេនិយាយទាំងចាប់ត្រីដាក់ឲ្យហានរី ជុងវ៉ុនគេបានត្រឹមតែខាំស្លាបព្រាអង្គុយមើលគេពេលនោះជេយ៍ក៏បានចាប់ម្ហូបមួយចានទៀតយកមកឲ្យជុងវ៉ុនតែជុងវ៉ុនក៏ដកចានគេចេញ
"អត់អីទេខ្ញុំអាចដួសខ្លួនឯងបាន"ជុងវ៉ុននិយាយហើយគេក៏ចាប់ផ្ដើមញ៉ាំទាំងក្នុងចិត្តឈឺផ្សារអង្គុយនៅក្នុងតុកដែលមានមនុស្សដែលខ្លួនស្រលាញ់កំពុងតែបញ្ចុកនារីម្នាក់ទៀតទៅវិញយ៉ាងផ្អែមល្ហែម
ជុងវ៉ុនគេបានត្រឹមតែខាំមាត់សង្កត់ចិត្តមិនចង់យំចេញមកក្រៅតែប៉ុណ្ណោះតែក្នុងចិត្តរបស់គេវិញពេលនេះវាឈឺពើតផ្សារដូចគេយកកាំបិតមកចាក់យ៉ាងអញ្ចឹងក្រោយពីញាំបាយហើយជេយ៍គេក៏បានសួរជុងវ៉ុន
"ជុងវ៉ុនទៅមើលកុនជាមួយគ្នាទេ"ជេយ៍បានសួរទៅជុងវ៉ុនមុននេះហានរីគេបានបបួលជេយ៍
"អត់ទេលោកទៅមើលជាមួយនឹងអ្នកនាងហានរីទៅខ្ញុំត្រូវការសម្រាក"ជុងវ៉ុននិយាយទាំងមុខស្រពោនជេយ៍លឺចិងគេក៏រាងប្លែកចិត្ត
"ម៉េចក៏លេងហៅបងដូចមុនទៅហើយនេះកើតអី"ជេយ៍គេបានសួរជុងវ៉ុន ជុងវ៉ុនអត់បានតបគេក៏រកដើរចេញ
"កុំទាន់ដើរចេញអី ប្រាប់បងសិនមកតើអូនកើតអីហ្នឹងចង់ជុងវ៉ុនម៉េចក៏លេងហៅបងថាបងទៀតហើយ"ជេយ៍គេចាប់ដៃជុងវ៉ុនហើយក៏សួរទៅជុងវ៉ុន ជុងវ៉ុនក៏ទាញដៃជេយ៍ចេញ
"គ្មានអីទេគ្រាន់តែខ្ញុំអស់កម្លាំងចង់សម្រាកប៉ុណ្ណឹង"ជុងវ៉ុននិយាយដោយទឹកមុខស្មើហើយក៏ដើរឡើងទៅខាងលើបន្ទប់បាត់ទៅមកដល់ក្នុងបន្ទប់ជុងវ៉ុនក៏ពួនសំងំយំម្នាក់ឯង គេខំទុកខ្លាំងណាស់តែទប់មិនជាប់ព្រោះតែទឹកភ្នែកនេះវាហូបដូចទឹកបាក់ទំនប់ទៅហើយជុងវ៉ុនបាននិយាយថា"នេះពាក្យអូនបងដែលខ្ញុំស្ដាប់រាល់ថ្ងៃគិតថាជាសង្សារខ្ញុំគិតតែម្នាក់ឯងទេអ្ហតាមពិតទៅគេទុកខ្ញុំត្រឹមតែជាប្អូនប្រុសទេអ្ហ"ជុងវ៉ុនគេនិយាយទាំងយំ កាតមកសូនូយើងវិញគេអង្គុយចាក់ផ្កាជាមួយអ៊ំចាន់ទាំងញញឹមរីករាយសូនូថ្ងៃនេះគេខ្ញុំមានក្តីសុខមែនទែនព្រោះគ្មានអ្នកណាមកធ្វើបាបគេបន្តិចក្រោយមកពួកនាយក្រាយក៏បានដើរចូលមក
"មើលទៅអូនថ្ងៃនេះដូចជាស្រស់បស់ណាណ"នីគីគេនិយាយទាំងញញឹមហើយក៏ដើចូលមកថើបសូនូតែសូនូបែរជាជូតមុខចេញនីគីឃើញអញ្ចឹងក៏សើច
"ថ្ងៃនេះបងមានរឿងអញ្ចឹងឱ្យអូនមើលអូនចង់មើលទេ"នីគីគេនិយាយហើយគេក៏ផ្ទាល់ដៃពេលនោះក៏មានពួកស្រីៗបួនប្រាំនាក់បានដើរចូលមករកពួកនាយក្រាយសូនូឃើញអញ្ចឹងគេក៏មិនបានទៅខ្វល់អីដែរគេអង្គុយចាក់ផ្កាធ្វើមិនដឹង
"អ៊ំចេញទៅខាងក្រៅសិនទៅពួកខ្ញុំមានការចង់និយាយជាមួយនឹងសង្សារខ្ញុំបន្តិច"ហុឺសឹងនិយាយទាំងដេញអ៊ុំចាន់អ៊ុំចាន់ឮអញ្ចឹងគាត់ក៏ព្រមដើរចេញទៅបន្ទាប់ពីដើរចេញទៅពួកនាយកាយក៏ចាប់ផ្ដើមឲ្យពួកស្រីៗអស់នោះបកបង្គារជាមួយពួកគេដោយមានសូនូអង្គុយចាក់ផ្កានៅពីមុខសូនូគេខំធ្វើមិនដឹងខំធ្វើមិនឮខាំមាត់សង្កត់ចិត្តមិនហូរទឹកភ្នែកតែទឹកភ្នែកនូវភាពឈឺចាប់ក៏បានហូរស្រក់ចុះមកគេចាក់ផ្កាបណ្ដើរទឹកភ្នែកក៏ហូរស្រក់ចុះមកបណ្ដើរសំឡេងថ្ងូរពីពួកប្រុសៗ 4 នាក់រួមទាំងនារីនារីទាំងអស់នោះបានបន្លឺឡើងពេញត្រជាក់របស់សូនូធ្វើឲ្យចិត្តសូនូនោះមានជាការប្រេះទ្រង់ជាខ្លាំងក្រៅពីពួកនាយកាយទាំងអស់បកបង្គាយជាមួយស្រីៗអស់នោះរួចពួកគេក៏បានប្រើឲ្យសូនូ
"អូនជួយបោកកម្រាលពូកឱ្យពួកបងផង"សុងហ៊ុននិយាយទាំងញញឹមរួចពួកនាយក្រាយទាំងអស់ក៏នាំគ្នាដើរចេញទៅរួមទាំងនារីនារីអស់នោះផងដែរពេលដែលពួកគេចេញទៅអស់សូនូក៏ឈប់ចាក់ផ្កាគេក៏សម្លឹងទៅមើលឈាមនៅដៃរបស់គេដែលពោរពេញទៅដោយស្នាមមុតជាច្រើនកន្លែងសូនូគេក៏ញញឹម
"តើពួកគេគិតថាខ្ញុំជាថ្មឬគិតតែខ្ញុំគ្មានមាត់គ្មានភ្នែកគ្មានការឈឺចាប់ឬបានជាធ្វើបាបទាំងផ្លូវកាយទាំងផ្លូវចិត្តរបស់ខ្ងុំបែបនេះ"សូនូនិយាយទាំងយំហូរទឹកភ្នែកពេលនោះសូនូស្រាប់តែក្អកពេលដែលសូនូក្អកនោះចេញសុទ្ធតែឈាមសូនូគេឃើញឈាមអញ្ចឹងគេក៏រត់ចូលបន្ទប់ទឹកហើយក៏ចាប់ផ្ដើមលាងដៃលាងមាត់អោយស្អាតបន្តមកច្រមុះនោះក៏ចាប់ផ្ដើមហូរឈាមសូនូពេលនេះគេមិនដឹងថាធ្វើយ៉ាងណាទេគេក៏បានដើរទៅគ្រែដែលពោរពេញទៅដោយទឹកស្នេហ៍របស់នាយកាយនិងពួកស្រីៗអស់នោះហើយក៏ចាប់ផ្ដើមប្រមូលកម្រាលពូកទាំងអស់យកទៅបោកទាំងនៅក្នុងខ្លួនគេគ្មានកម្លាំងសោះឈាមដៃរក៏ចាប់ផ្ដើមហូរចំណែកច្រមុះរបស់គេក៏ចាប់ផ្ដើមហូរឈាមទៅតាមហ្នឹងសូនូគេមិនបានបញ្ឈប់ត្រឹមហ្នឹងទេគេក៏ចាប់ផ្ដើមបោកវាដោយដៃរបស់គេផ្ទាល់គេបោកបណ្ដើរគេឈឺក្តុតក្តួលរក្នុងទ្រូងបណ្ដើរក្នុងទ្រូងរបស់សូនូឈឺពើតផ្សារដូចជាគេយកកាំបិតរត់រយពាន់មកចាក់គេយ៉ាងអញ្ចឹងសូនូបោកបណ្ដើរគេហូរទឹកភ្នែកមកបណ្ដើរពេលនោះអ៊ំម៉ែដោះក៏ដើរមកឃើញសូនូបោកទាំងដៃមានឈាមច្រមុះមានឈាមបែបនេះគាត់និយាយ
"អ្នកប្រុសបានហើយចាំខ្ញុំបោកវិញអ្នកប្រុសទៅជូតឈាមចេញសិនទៅ"អ៊ុំចាន់និយាយទាំងទាញភួយពីដៃសូនូតែសូនូក៏ទាញភួយនោះយកមកវិញ
"មិនបាច់ទេអ៊ំទុកឱ្យខ្ញុំបោកខ្លួនឯងទៅចុះ"សូនូទាញភួយនោះមកបោកទាំងទឹកភ្នែកសំឡេងសូនូក៏ចាប់ផ្តើមស្អកទៅស្អកទៅចុះខ្សោយទៅចុះខ្សោយទៅអ៊ុំចាន់ឃើញថាមិនស្រួលក៏បានទាញសូនូចេញ
"ហើយអ្នកប្រុសអ្នកប្រុសកាន់តែខ្សោយទៅហើយឆាប់ចូលសម្រាកទៅចាំខ្ញុំឲ្យគេទៅបើកថ្នាំឲ្យអ្នកប្រុស"អ៊ុំចាន់និយាយទាំងទាញភួយចេញពីសូនូតែសូនូគេមិនព្រមលេងពេលដែលទាញនោះសូនូស្រាប់តែក្អួតឈាមចេញមកយ៉ាងច្រើនអ៊ុំចាន់ឃើញបែបនេះក៏បានស្រែកឲ្យគេមកជួយលើកសូនូ
"អ្នកណានៅជិតនេះមកជួយលើកខ្ញុំបន្តិចអ្នកប្រុសសូនូក្អួតឈាមច្រើនណាស់ឲ្យលឿនឡើងឆាប់ទៅហៅពេទ្យមកឱ្យលឿន"អ៊ុំចាន់និយាយទាំងភ័យស្លន់ស្លោហៅគេឲ្យមកជួយពេលនោះក៏មានកងអង្គរក្សជាច្រើនបានរត់មក
"តើអ្នកប្រុសកើតអ្វីទៅបានជាឈាមច្រើនយ៉ាងនេះអ៊ំ"អង្គរក្សម្នាក់បានសួរទៅអ៊ំចាន់
"ឆាប់ហៅពេទ្យមកឱ្យលឿនមកឱ្យលឿនយើងគ្មានពេលបកស្រាយទេឆាប់ហៅពេទ្យមកហើយខលប្រាប់អ្នកប្រុសទាំងបួនផង"អ៊ុំចាន់និយាយទាំងស្លន់ស្លោនិយាយរួចអ៊ុំចាន់ក៏ឱ្យគេលើកសូនូទៅដាក់ក្នុងបន្ទប់(សូនូអញគាំងទ្រងដោយសារតែពួកអាប៉ិហ្នឹងឯងអញទ្រាំអត់បានហក់ធាក់ឥឡូវហ្នឹង)ពេលដែលពួកនាយក្រាយកំពុងតែមានក្តីសុខជាមួយស្រីៗនិងសុខៗក៏មានលេខទូរសព្ទខលចូលមកពេលនោះពួកគេមិនបានលើកទេព្រោះតែកំពុងតែបោកបង្គារជាមួយស្រីស្នេហ៍របស់ពួកគេពេលដែលលោកគ្រូពេទ្យចេញពីក្នុងបន្ទប់របស់សូនូចេញមកគាត់ក៏បាននិយាយថា
"អ្នកប្រុសនេះមានបញ្ហាផ្លូវចិត្តជាទម្ងន់ហើយហើយថែមទាំងត្រូវបានគេវ៉ៃដំជាន់ធាករំលោភបំពានទៀតកាន់តែធ្វើឲ្យជំងឺកាន់តែដុនដាប់ទៅរហូតដល់ថ្នាក់ព្យាបាលលេងជាសូមជួយមើលថែអ្នកជំងឺផងនេះថ្នាំឱ្យគាត់លេបអោយបានទៀងទាត់ផងណា"លោកគ្រូពេទ្យនិយាយទាំងគ្រវីក្បាលព្រោះអាណិតទៅដល់សូនូព្រោះសូនូនៅក្មេងខ្លាំងពេកត្រូវមកជួបរឿងបែបនេះទៅវិញគាត់បានត្រឹមតែក្រវីក្បាល់ហើយដើរចេញទៅអ៊ុំម៉ែដោះក៏ចូលមកមើលសូនូម្ដងគាត់បានសម្លឹងទៅមើលក្មេងនៅលើគ្រែដែលមានសេរ៉ូមជាប់ដៃទាំងពីរខាងមុខមាត់ស្លេកថែមទាំងមានស្នាមទះទៀតផងអ៊ំឃើញអញ្ចឹងគាត់ពិតជាអាណិតសូនូខ្លាំងណាស់មិនដឹងថាជាតិមុនសូនូៗបានសាកម្មអីទេបានជាមកជួបអ្នកប្រុសរបស់គាត់គាត់បាននិយាយថា
"អ៊ុំពិតជាអាណិតឯងណាស់តែអ៊ំក៏មិនដឹងថាជួយឯងយ៉ាងម៉េចដែរសង្ឃឹមថាឯងនឹងឆាប់ជានឹងរឹងមាំណាក្មេងតូចហើយអ៊ំក៏សង្ឃឹមថាថ្ងៃណាមួយឯងអាចរួចផុតចេញពីអ្នកប្រុសរបស់អ៊ំបានដែរណាឆាប់ជាណាក្មេងតូចរបស់អ៊ំ"ចង់និយាយទាំងថ្ងៃក្បាលសួរនោះដែលកំពុងសន្លប់ដាក់សេរ៉ូមនោះក្រោយពីពួកនាយកាយមានអីៗជាមួយនឹងស្រីៗនោះអស់ចិត្តពួកគេក៏បានមកអង្គុយជុំគ្នា។
"អាសុងទូរសព្ទឯងមើលទៅដូចជាមានអ្នកខលមកច្រើនដងណាស់នៀក"នីគីនិយាយទាំងលើកទូរសព្ទសុងហ៊ុនឲ្យសុងហ៊ុនមើល
"ហាអ៊ំម៉ែដោះតើទៅគាត់ខលមកមានការអីចាំមើលយើងខលទៅវិញមើល"សុងហ៊ុននិយាយហើយក៏បានខលទៅវិញម៉ែដោះក៏លើកពេលនោះសុងហ៊ុនក៏បានប្រញាប់សួរទៅកាន់ម៉ែដោះ
"អាឡូម៉េះដោះអត់មានការអីមានទេបានខលមកខ្ញុំ"សុងហ៊ុនបានសួរទៅកាន់មកដល់ម៉ែដោះក៏បានតបទាំងស្រងូតស្រង៉ែត
"ពេលខ្ញុំចង់ខលទៅប្រាប់ថាអ្នកប្រុសសូនូក្អួតឈាមច្រើនណាស់ដល់ថ្នាក់សន្លប់ឥឡូវខ្ញុំបានឲ្យពេទ្យគាត់មកពិនិត្យរួចហើយអ្នកប្រុស"អ៊ំម៉ែដោះនិយាយទាំងសំឡេងស្មើថេង
"ហាសថាម៉េចសូនូក្អុតឈាមច្រើនអញ្ចឹងប៉ុណ្ណឹងបានហើយអ៊ំចាំខ្ញុំទៅវិញអ៊ុំជួយមើលថែគេផង"សុងហ៊ុននិយាយរួចហើយគេក៏ប្រញាប់ទៅផ្ទះ
"មានរឿងអីអាសុងបានឯងមើលទៅភ័យស្លន់ស្លោម្ល៉េះ"ហឺុសឹងសួរទៅស៊ុនហ៊ុន
"គឺសូនូនេះណាគេក៏ឈាមទៀតហើយ"សុងហ៊ុនគេនិយាយប្រាប់ទៅកាន់ពួកនាយកាយទាំងបី
"ឯងទៅមើលគេទៅថ្ងៃនេះយើងរវល់ណាស់យើងត្រូវជូនគីរ៉ាទៅដើរផ្សារទៀតផង"ជេគនិយាយទាំងមិនខ្វល់ចុចទូរសព្ទហើយក៏ងើបដើរចេញទៅ
"ចំណែកយើងវិញរ៉ាគីគេត្រូវការឲ្យយើងជួយគេទៅដុតនំអញ្ចឹងហើយយើងក៏ត្រូវទៅដែរយើងទៅមុនហើយ"ហឺុសឹងនិយាយហើយក៏បានងើបចេញទៅម្នាក់ទៀត
"ចុះឯងអាគីមិនទៅមើលអូននូរបស់ឯងតិចទេអី"សុងហ៊ុនសួរទៅនីគី
"យើងថ្ងៃនេះត្រូវមានណាត់ជាមួយអូនៗជូនទៅញ៉ាំបាយមិនបានទៅទេចាំស្អែកចាំយើងទៅមើល"នីគីនិយាយហើយក៏ងើបដើរចេញទៅម្នាក់ទៀតពេលនោះយូរណារីកិក៏បានឆាតទៅសុងហ៊ុងថាថ្ងៃនេះនាងចង់ទៅរើសឈុតឲ្យក្មេងក្នុងផ្ទៃ(ចុមហើយរីកិមានកូនបាត់ចប់បាត់សូនូឯងគាំងទ្រូងលើសដើមហ្មង)សុងហ៊ុនគេឮអញ្ចឹងក៏មិនបានទៅជួបសូនូអីដែរគេក៏បានទៅផ្ទះរបស់គេដើម្បីនាំរីកិទៅពិនិត្យ។

____to be continuing ___
អេមីនគេងមិនលក់ក៏មកសរសេររឿងឲ្យពួកយើងអានទៅ😅❤️បានតែមួយភាគនេះឯងយប់នេះចាំស្អែកចាំតបាយៗ