ESARETİN İZLERİ

9.Bölüm {-SON KAÇIŞ-}

Merhabalarr çok tesekkur ederimm sizce bugün 500 okunma olur muyuz?? Emeğimin karşılığını veren herkese tesekkur ederimm. Bu bölümü en büyük destekçim gizemliolmayangizem7❤️ , Berfo91, ❤️ Rabiakarali468❤️ 'ye ithaf ediyorumm. Şimdiden iyi okumalar.

Bu aradaRabiakarali468 ve Berfo91 bu hesaplara tıklayarak bu aşklarımın kitabını okuyup oylar mısınız?? Bide küçük bir yorum ve takip ederseniz çok sevinirimm❤️ şimdiden tesekkurler

İyi okumalar!!

Oy sınırı;16
Yorum sınırı;230

************

(-DERİN'İN ANLATIMIYLA-)

Kaçıyorduk, yakalanıyorduk, acı çekiyorduk, yaralanıyorduk ama ne olursa olsun umutsuz olmuyorduk. Belki de umut gerçekten de gündüz vakti iken gökyüzünde yıldız aramak gibiydi... Ve bunu bugün anladım, benim yıldızım gökyüzünde durmuştu, kaymamıştı.. Bu belkide iyi bir şeydi, umutsuz olmamak... Ama bazen ne olursa olsun, yere sert çakılınca sanki bir daha umudumuz yokmuş gibi hissediyoruz... Bunun sebebi de biziz... Yalnızca biz...

( . . . )

Drake'in evinden kaçtığıma hâlâ inanamazken, kalbim duracakmışçasına koşuyordum. Aklımda kaçmaktan başka hiçbir plan yoktu. Sadece bu evden ve bu onlarca adamdan kaçmak için resmen böbreklerimi yerinden sökecekmişçesine koşuyordum.

Ama herşeyin bir iyi başlangıcı olsa da sonu da iyi bitecek diye bir kural yoktu.

Belimde silah, karşımda ise yüzlerce, hatta binlerce zannettiğim ağaç vardı. Durmadan koşarken birden bir asfaltlı (?) yol gördüm.

İlerideydi, hatta baya ilerideydi.

Bunu görmemle yüzümde kocaman bir tebessüm oluştu. Bu ormanlık alandan çıksaydım belki de bu otoyoldan geçen araba kullanan insanlardan yardım isteyebilirdim.

Tüm nefesimi bu yolda koşarak harcarken artık bedenim resmen durmam için son sinyalleri veriyordu. Ağzımdan durmadan zar zor nefes alıp veriyordum.

Gözlerim yukarı doğru kaydı. Arkamda Drake' e ait hiçbir ses, gürültü yoktu. Beni bulamamışlar mıydı yoksa?..

Tedbirli olmak amacıyla bir ağacın arkasına saklanıp sırtımı ağaca yasladım ve derin , derin nefes aldım.

Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu. Kafamı ağaca yasladım.

Öksürmeye başladım, öksürüklerim durmuyor, bu sefer yine ağzımdan kan gelmeye başladı.

Bu üç defa oluyordu, üç defadır iç kanama yaşıyordum.

Bunu görmemle içimde ki korku yayıldı. Ellerimi ağzıma vererek kanamayı durdurmaya çalışsam da nafileydi.

Buna izin vermemeliydim ağzımı sımsıkı kapatarak ve ağaçtan destek alarak yerden kalktım.

Burda biraz daha durmam, kendi ellerimle kendimi Drake'e vermek, teslim etmek demekti. Onun ise beni bulduktan sonra iyi şeyler yapacağını hiç düşünmüyordum zaten.