ILLICIT AFFAIR

26

Risa's Pov:

When I woke up, the unfamiliar ceiling and the interior make me realize that I'm not at my house.

Napabalikwas ako ng tayo at mabilis na lumabas sa silid na aking inakupa.

Pag dating ko sa salas ay siyang pag labas ng isang bulto mula sa kusina. Si senator Pia Cayetano.

"Oh, gising kana? hindi kaba nakaramdam ng hangover?"

tsk tingin mo sakin? weak?

"Hindi naman by the way salamat sa pag papatuloy mauna na ako." Palabas na sana ako ng muling mag salita ang babae.

"Wala kabang maalala Senator?"

Agad akong natigilan ng dumaloy ang alaala ng nangyari kagabi. Ang aking pag lunod sa sarili sa alak, sa pag kikita namin ng senador at ang pag halik ko sa kanya.

Pag halik sa kanya?! what the fucking fuck fuck?!

I tried to play it cool kahit na gusto ko na lamang mahimatay sa sobrang kahihiyan.

"About the kiss, i want to apologize, I was drunk. I didn't mean to offend you Senator."

narinig ko ang kanyang pag buntong hininga

"Gusto mo bang ihatid kita?"

"Not needed Sen. I can take care of it."

Mabilis kong tinahak ang labas at nakita ko ang aking sasakyan, siguro ay pinakuha nya ito sa xylo.

Nang marating ko ang aking tahanan ay mabilis akong nag babad sa bathtub at nilubog ang aking sarili. Subrang pag sisisi ko na ginawa kopa ang bagay na iyon.

why the hell did I kissed her?

A lot of people tried to talk to me but I declined them all. At this point of my life. I don't need anyone.

Lumipas ang araw, linggo, at buwan.

Nasa ganoong sitwasyon padin ako. Lahat ng tao ay nakalimot na sa mga nangyare ngunit nanduon padin ako.

Dumating sa punto na itinakbo ako ni Loren sa malapit na ospital dahil natagpuan na lamang nya akong nakahilata sa sahig at walang malay.

It became even worse, that I have to take some medication for anxiety and depression.

Liquor became my water, while medicine was my meal.

Nawalan ako ng daan sa buhay mag mula ng mamatay siya. Tila isang hangin ang kinuha sa aking lalamunan. Isang kaluluwa na kapag nawala ay wala ka ng saysay.

It was four in the morning yet I'm driving to Bamban just to visit her tomb again.

It rained heavenly. Kahit na umuulan ay naka upo lamang ako sa harap ng kanyan puntod. Ang pag bagsak ng napaka lakas na ulan ay sumasabay sa pag agos ng aking mga luha. Basang basa sa ulan at pilit na nag hahanap ng kasagutan. Kasagutan na kailanman ay hindi ko makuha kuha.

"Why do I have to suffer?"

Patuloy ang aking pag luluksa ng marinig ko ang pag dating ng kotse. hindi ko magawang lumingon pagkat wala akong pake sa aking paligid.

Ngunit natigilan ako ng maramdaman ko ang pag tila ng tulo ng ulan sa aking katawan kasabay nang pag hinto ng pares na paa sa aking tagiliran.

Mabagal ang aking pag tingala at naaninag ko ang mukha ni Danica.

Nakatitig lamang sya sa puntod at hindi nag sasalita.

"Anong ginagawa mo dito."

"You have to stop mourning for her."