Her akşam dairemizde buluşup boş yaptığım arkadaş grubumun en afili elemanı Oh Sehun'a göre garip gelen bir şey vardı. Bana göre hep bilgisayarını bozan komşu oğlundan ve patrondan öteye gidemeyen Park Chanyeol, Sehun'a göre buraların en iyi bilgisa...
Yorumlarınızı eksik etmeyin💜~ iyi ve keyifli okumalar dilerim~
🔱
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🔱
Måneskin - ZITTI E BUONI
Uzun bir düşünme ve araştırma faslından sonra, bir de insanlara danışma faslından sonra sonunda psikoloğa gitmem gerektiğine karar vermiştim. Keşke Jongdae falan ilk önerdiğinde tamam deseydim, şimdi bu kadar kötü olmazdım. Ama işte her şeyi kendim halledebileceğime dair salak saçma bir düşünce vardı kafamda, çocukluğumdan kalma. O kadar aptalcaydı ki kurtulmak istesem de kendimi bunu yaparken buluyordum. Beynime kodlanmıştı adeta, zaten bundan insanlara dertlerimi anlatamıyor susuyordum. Kendim halledebilirmişim gibi yapıyordum.
Bunu fark ettiğim anda, çocuklarla toplandığımız bir zamanı yakalayıp Chanyeol ile başımdan geçen ve onlara anlatmadığım, daha doğrusu anlatamadığım tüm detayları anlatmıştım. Zaten Sehun, o gece beni bahçede masanın üstüne de yatarken bulduğunda annemle ufak bir konuşma gerçekleştirdiğinden midir nedir beni çok da sorgulamamıştı. Annem ona ne demişti bilmiyorum ama ben konuşuncaya kadar hiç o akşam beni yatağıma yatırmamış gibi davranmış ve ağzını bıçak açmamıştı.
Chanyeol'ün kapıma sarhoş bir şekilde dayandığını günden bahsettiğim ilk anda Sehun delirmiş ve keşke gitmesem de dövsem diye salak salak triplere girmişti. Jongin buna üzülse de belli etmeyerek ona hak vermişti. Ben ise tam olarak onun bu triplerinden korktuğum ve çekindiğim için sustuğumu söylediğimde sakinleşmeye çalışarak Jongin'in yanına oturmamış, adeta pısmıştı. Bu kadar korumacı olmasaydı, işler daha da kolay olabilirdi hepimiz için.
O gece yaşanan her şeyi anlattıktan sonra tepkilerini beklemeden bardan neden ayrıldığımı anlatmaya başladım. Eğer tepkilerini bekleseydim tüm gururumu bir kenara bırakıp ona bir şans daha verdiğim geceyi anlatamayacaktım. Kendimi biliyordum. Çekinirdim tepkilerinden, edecekleri sözleri duyduktan sonra. Kim çekinmezdi ki zaten?
Anlatmaya başladığımda yüzlerini kaplayan şaşkınlık ifadesi, kelimelere dökülebilecek bir şey değildi. Biliyorum, ben de kendime hayret ediyordum. İyicene üşütmüş olmalıydım, diye düşünmüştüm ondan sonra geçen günlerde. Haklıydı hepsi böyle tepki vermekte. Öpüştüğümüzün detaylarına inmemeye özen göstererek, kimsenin kalp krizi geçirmesini istemiyordum çünkü, konuşmalarımızı anlatmış ve Hyesung ile olan konuşmamızdan, annemi arayışımdan falan bahsederek oldukça özet geçerek bahsetmiştim geri kalan her şeyden.
Her şeyi tek solukta anlattıktan sonra birkaç dakika boyunca kimseden çıt çıkmamıştı. Sanki dillerini kedi kapmıştı, öyle bir sessizlikti. Derken Kyungsoo'nun sinirle kalkıp "Delirdin mi sen? NİYE ÖPÜYORSUN?" diye kudurması başlamıştı. Gururumdan ödün verdiğim için kızgındı sanıyordum ama dövmeyip öptüğüm için sinirlendiğini itiraf etmişti, Yixing ve Jongin tarafından sakinleştirildikten sonra.
