Her akşam dairemizde buluşup boş yaptığım arkadaş grubumun en afili elemanı Oh Sehun'a göre garip gelen bir şey vardı. Bana göre hep bilgisayarını bozan komşu oğlundan ve patrondan öteye gidemeyen Park Chanyeol, Sehun'a göre buraların en iyi bilgisa...
Öncelikle 29 Ekim Cumhuiyet Bayramı'nızı canı gönülden kutluyorum. Şimdi, ben en az iki aydır buna bölüm atamıyorum. Birinci neden aşırı derecede yoğun olduğumdan ve ikinci neden ise ilhamımın kıçımın bir yerlerine girip saklanmış olması. Anca şimdi bitirebildim. Bu bölümü yazıncaya kadar illallah çektim resmen. Ama sonunda bitti. Hepinize hayırlı olsun deriiiim! Ve medyadaki şarkıya göz atarsanız sevinirim.
Umarım bölümü seversiniz!
KEYİFLİ OKUMALAR!
after 4 years notu:
selammmm selammmm
artık tüm bölümleri düzenlediğime göre yarın yeni bölümü sizlerle buluşturabilirimm gibiiiii
heyecanlı mısınız?
ben heyecanlıyım valla jkhfnhf
ay ölücem
öpüyorum siziii
iyi okumalarrr
🔱
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
UVERworld - Odd Future
Zordu. Son günler, geçirdiğim son günler cidden zordu. Onlara güçlü duracağıma söz versem de kendimi kandırmıştım, sadece. Kendimi kandırmakla birlikte onları da kandırmıştım. Bunu istememiştim, vermeyeceğim sözleri tutmazdım ben. Ama tutamıyordun işte. O akşam yarı sarhoş bir haldeyken duyduklarım, onun dudaklarından çıkıp havayla nüfuz eden o sözler hala kulağımda çınlıyordu. Unutmak istedikçe daha da çok aklıma geliyordu. Bundan kaçamıyordum. Kaçmak istesem de kaçamıyordum. O kadar güçsüzdüm ki ne yapacağımı kendim bile bilmiyordum. O kadar yıkıktım ki enkazlarımı kaldırmaya üşeniyordum. Yorgundum, ondan kaçamadığım ve ona her şekilde duvarlarımı yerle bir etmesine izin verdiğim için çok yorgundum.
Onun bana bunu yapmasına izin vermem çok saçmaydı ama izin vermiştim işte. Olaylar onun lehine dönüvermişti. Ben acı çektiren tarafken acı çeken taraf olmuştum yine bir şekilde. O ise, şu anda büyük ihtimalle benim bu hallerimle eğleniyordu. Ona verdiğim tüm acıların intikamını alıyordu benden sessiz sessiz. Hak ediyordum da belli ki ama bu acıya katlanmak istemiyordum daha fazla. Üzerimde zaten onca şeyin baskısı varken şimdi de bir de bu gelmişti. Resmen acı eşiğimin sınırları zorlanıyordu ve benim buna hiçbir şekilde karşılık vermeye cesaretim bile yoktu.
