Agir bu!(Gerçekailem / Erkekversiyon)

qp.bölüm

"Anemi olduğu için kan nakli yapıldı. Hayatı bir tehlikesi yok. Endişelenmeyin. Geçmiş olsun bir daha."

"Teşekkürler."

Doktor bildirdikten sonra odadan çıktı.

Bacağımdaki kurşunu çıkartıp dikiş atmıştılar. Şimdide başımın üzerinde durmuş aileme bakıyordum.

Ambulansla birlikte poliste geldiği için sadece annem, Papatya ve Doğu yandaydı.

Ninemler dışarıda bekliyordu. Eva ablayıda babamlarla birlikte bazı kadınlarla dayımların eşleriyle birlikte içeri almıştılar. Aslında Doğuyu beni taşıdığı ve sedyeye aldıklarında yanımdan ayrılmayı reddetiği için almamıştılar onu.

Şimdi bile yanı başımdan ayrılmıyordu. Annem ve Papatya içecek bir şeyler getirmek ve babamlara durumunu öğrenmek için odadan çıktıklarında ikimiz kaldık.

Kafasını eğmiş yumruk olmuş ellerine bakan Doğuya baktım.

"Şşşt. Doğu."

Seslendiğimde kafasını kaldırıp bana baktı. Yüzündeki pişmanlık, üzüntü ve kızgınlık ifadesi kaşlarımı kaldırmama ve sırıtmama sebep oldu.

Başkalarına sert, sakin ve karizmatik gözüken çocuk benim gözümde tatlı ve utangaç biri gibiydi.

Yanıma gelmesini işaret edip hızlıca gelmesini izledim.

Baldırıma sarılı olan sargıyı içi yanar gibi izlediğinde sırıtıp konuştum.

"Sapık mısın?"

"Ne? Hayır! Ben. Şey, sadece."

Kızarmış yüzüyle cevap verdiğinde güldüm. Yüzünde hafif bir tebessüm oluşup bir kaç saniye yine hüzüne dönerken ellerini birleştirip sıkarak konuştu.

"Canın yanıyormu?"

"Hayır. Ağrı kesici vurdular. Hiss ettimiyorum bile."

Cevabımdan tatmin olmuşa benzemiyordu.

"Özür dilerim."

Sesindeki suçluluk duygusuyla kaşlarım çatıldı.

"Neden? Senin suçun yok ama?"

"Hayır, benim suçum. En başından o şerefsizin elindeki silahı ala bilseydim yaralanmazdın."

"Saçmalama Doğu. Kazaydı zaten."

Eğilen kafasını yeniden kaldırıp kızarmış gözlerle bana bakınca garip hissetim. Sesinde saklı olan sinirle konuştu.

"Yinede senin canını yaktı Agir! Cezasını çekicek! Ya bacağına diğilde başka bir yerine gelseydi? Seni kaybetsem ne yapardım ben? Sensiz yaşayamam. Benim herşeyimsin."

Bu kelimeleri çalıştımı önceden? Peki ben neden bu kadar sıcakladım? Bu klişe kelimelerden etkilendim mi ben lan!

Boğazımı temizlediğimde bana baktı.

"Ne kadar ciddisin?"

Kafası karışık bir şekilde bakıp sordu.

"Nede?"

"Aşkın konusunda. Sadece sevgili mi olmak istiyorsun yoksa-"

"Daha fazlası Agir. Her zaman senin yanında olmak istiyorum. Senden ayrı kalınca rahatsız his edicek kadar. Ölümden sonra bile seninle olmak isteyicek kadar. Rüyalarımda, aklımda senden başkası olmayacak kadar seni seviyorum Agir. Eğer bir şansım olduğunu bilseydim tüm hayatımı sana harcardım. Daha önce kimseyi böyle acizce sevmedim ben. Bu duygularım yalnızca senin için varoldu."