Favorite Obsession

CHAPTER 29 - I'm Sorry

CHAPTER 29 - I'm Sorry

NAKATITIG lang si Lucien sa maputlang mukha ni Virgo. Dalawang araw na ang lumipas mula ng bumalik siya sa tamang pag-iisip at dalawang araw na siyang nasa tabi palagi ni Virgo. Gusto niyang kapag nagising ito, kaagad siya nitong makita.

Sabi ng mga Wicce, gagaling din si Virgo at gigising din ito, pero hangga't hindi niya nakikita ang pagmulat ng mata ng dalaga, hindi siya mapapakali.

Napatitig siya sa marka na nasa taas ng mayayaman nitong dibdib. He runs his finger over it.

"You actually mated with me in that state I'm in." Lumapat ang labi niya sa nuo ni Virgo. "Noon, nagdadalawang isip ako kung mahal mo ba ako o kung kaya mo ba akong mahalin. And now, you've proven me your love. I feel unworthy of your love, Virgo. Hindi ko na maalala ang ginawa ko sayo, pero nasisigurong kong nasaktan kita. I'm sorry. I didn't mean to hurt you. I'm sorry."

In that deafening silence of the room, a weak whisper filled his ears.

"I-I love y-you, L-Lucien."

Nahigit niyang ang hininga at bahagyang inilayo ang mukha kay Virgo at pinakatutugan ang mukha nito. She has a small smile on her pale lips; her eyes were twinkling in happiness as she stared at his.

"Mahal kita, Lucien." Mahinang bulong nito pero dinig na dinig niya ang sinabi niya.

His heart was filled with overwhelming happiness. "I want to say i love you more, pero nahihiya ako sayo. Kasi sa ginawa mo, parang napag-iwanan ang pagmamahal ko sayo." He chuckled. "I feel like a worthless mate. But i promise i will do everything to be worthy of your love. Salamat, Virgo. Salamat sa pagmamahal mo. Mahal na mahal din kita. Sobra."

She smiled and slowly, her hand reaches for his face and touched his cheek. "Huwag ka na ulit mawawala ha? Hindi ko kakayanin kapag may nangyari pang masama sayo. Hindi ko kayang mawala ka Lucien. Kaya kong gawin lahat manatili ka lang sa piling ko."

"I love so much, Virgo."

"Kiss me." Utos nito na kaagad naman niyang ginawa.

Lucien pressed his lips on Virgo's soft ones and snaked his tongue in. Kumawala si Virgo sa halik niya saka niyakap siya ng mahigpit.

Napapikit nalang si Lucien ng maramdaman niyang bumaon ang pangil ni Virgo sa leeg niya. In every sipped, she can feel Virgo's hunger and her need to be with him. He didn't need to reach for her emotion, their emotions are now one.

As Virgo bites him, he can feel her hunger as his own. And it feels new ...it feels good.

Virgo's fangs withdraw from his neck. Nagtama ang mga mata nila, may mga ngiti sa kanilang mga labi.

"May utang ka sakin." Anito.

Tumaas ang isang kilay niya. "Ako?"

Tumango ito. "Oo. May utang ka." May kislap na kapilyahan ang mga mata nito. "When we mated, all i could feel was pain. I want to erase that memory, Lucien. I want us to be one again. But it should be pleasurable this time, Lucien."

That made him grin. "'Yon lang naman pala, e. Magpagaling ka at ihahatid kita sa rurok ng langit ng paulit-ulit."

Gumuhit ang matamis na ngiti sa mga labi ni Virgo. "Magpapagaling na po. But I'm wondering..." may kislap na hiya ang mga mata nito. "Ano mo ba ako, Lucien. Am i your girlfriend? Your special someone? Your beloved? Am i your wife? Ano mo ba ako?"

Masuyo niyang hinaplos ang pisngi ng pinakamamahal niyang babae. "You are my everything, Virgo. Without you, i will seize to exist. I'll perish and I'll die from the inside and out. Para sakin, we don't need label. All we need is each other."