Just one night

~ Just one night ~ Hoofdstuk 2

When awkward moments become fantastic.

Ik loop na een hele staarwedstrijd toch maar richting de paskamer. Ik kom er echt niet onder uit, dus kan ik het maar beter snel achter de rug hebben.

Ik zucht diep en trek het gordijn achter me dicht. Als ik opschiet ben ik sneller klaar. Nee echt? Geniaal, Fleur, geniaal..

Ik ga dit aan trekken, kijken hoe het staat, dan terug geven met een glimlach en zeggen dat het toch niet is waar ik naar opzoek ben.

Ik hoor Chris nog steeds grinniken, maar ik weet dat hij het leuk vind om me te irriteren, dus besluit ik niet iets naar hem te roepen.

Oké, hup aan dat ding en dan weer zo snel mogelijk uit..  Als ik me omdraai en in de spiegel kijk, krijg ik de schrik van mijn leven. Oh hell no! Ik draai me als een gek weer om, en wil de rits meteen naar beneden trekken. Damn, waarom zit hij juist nu vast?! Ik kreun inwendig over deze situatie waar ik in beland ben. Chris gaat zo dood..

"Ik kom even kijken hoe het staat hoor." Het meisje trekt het gordijn helemaal open en geeft me een nep glimlach.

Beschermend sla ik mijn handen voor m'n lichaam. Chris staat geïnteresseerd te kijken waardoor ik me nog awkwarder voel. Het meisje schudt afkeurend haar hoofd, en komt tot de conclusie dat het me dus niet staat.

Nee echt? Had ik zelf nog niet door joh..

"Weet je wat? Volgens mij heb ik in het magazijn nog wel wat aantrekkelijks liggen!" Ze loopt na dat gezegd te hebben weg.

Ik kijk met een verafschuwende blik naar Chris. "What the hell heb je me aangedaan? Dit is echt niet normaal awkward!"

Hij haalt zijn schouders op en grijnst evil. "Had je me maar niet een lingerie winkel in moeten trekken.

Ik kijk hem aan met een dodelijke blik, en glimlach daarna schijnheilig als ik het meisje zie aan komen met een of ander zusterpakje..

Oké, wie koopt dit soort troep? Het enige hier wat enigszins interessant is, is een badjas, omdat ze zo zacht zijn.

Ik glimlach als ik het jurkje met bijpassend hoedje aanpak, maar als ik me omdraai verdwijnt de glimlach en zweer ik mezelf dat ik nooit -en dan bedoel ik ook echt nooit meer- Chris meeneem als ik een lingerie winkel inga.

Uit die sjaal en aan Halloween pak.. Als ik me weer omdraai schrik ik me wezenloos.

Ik staar naar de spiegel waar ik een meisje zie met een veel te kort zusterpakje met bijpassende, hier komt ie hoor; sokken, hoed en handschoenen.

Waarom hebben ze dit in een lingerie winkel?! Wat is hier het nut van, en waarom sta ik hier terwijl ik ook weg kan rennen.

Als ik gedempte stemmen hoor van achter het gordijn, bedenk ik me dat dat meisje straks weer binnen komt stormen, dus dan kan ik beter maar alvast gaan.. Met een zucht sla ik het gordijn weer open en ik zie dat Chris verbaasd naar me staart. Ik word rood en sta daar een beetje hulpeloos.

Snel draai ik me weer om, sla het gordijn weer dicht, en verruil ik de te vroege Halloween outfit weer voor mijn vertrouwde spijkerbroek en mijn oversized sweater.

Ik zwaai het gordijn waar open en loop naar buiten met alle spullen.

Als ik het meisje vragend aankijk, knikt ze enthousiast. "Hij stond je bééldig meid! Hij is perfect voor 's avond met je vriendje."

Oh hell no! 

Als ik Chris zijn gezicht zie die behoorlijk vermaakt staat na die opmerking krijg ik een evil idee. Ik trek mijn onschuldigste blik, en kijk het meisje weer aan. "Mijn vriend hier is ook nog opzoek naar een string voor zichzelf, maatje extra small"

Ik zie zijn gezicht verstarren. Hij kijkt me geïrriteerd aan, maar ik kijk quasi onschuldig terug.

De glimlach van het meisje wordt alleen maar groter, en ze loopt weer weg om even later terug te komen met allemaal gekleurde mannenonderbroeken.

"Eh, het was maar een grapje van haar hoor." Terwijl hij dat zegt, krabt hij ongemakkelijk in zijn nek.

Het meisje kijkt verbaasd. "Je hoeft je er niet voor te schamen hoor, zo'n vijfenzestig procent van de mannen draagt een string."

Ik schiet meteen in de lach maar probeer het snel te verdoezelen door te gaan hoesten.

"We nemen deze, mevrouw, en volgens mij zijn we hier klaar." Chris loopt snel naar de kassa.

Ze knikt lichtelijk teleurgesteld en ze loopt naar de kassa, om even later vijftig euro te vragen voor het stukje stof.

Als Chris me gek aankijkt, doe ik net alsof ik stik en schud ik wild mijn hoofd. Ik ga dat ding dus echt niet dragen. Dat doet hij maar zelf..

Nadat hij het heeft afgerekend, lopen we met een stalen gezicht de winkel uit. Als we buiten zijn, gier ik het uit van het lachen.

"Dit was echt de beste shopmiddag van mijn leven." zeg ik nog nahikkend. Hij grijnst en slaat een arm om me heen. "Oh ja, je mag dat kostuum zelf aantrekken hoor. Een keer dat ding aan hebben was al een hel." Ik kijk hem zo serieus mogelijk aan maar na drie seconden schiet ik alweer in de lach.

_______________

Weer een nieuw hoofdstuk, ik hoop dat jullie Fleur leuk gaan vinden! Ik weet trouwens niet of ik dit hoofdstuk later nog ga herschrijven, ik ben er niet heel erg trots op of zo..